Live kijken naar de emotionele polsslag van de wereld, vormgegeven als een scherm vol dansende stippen. Dat kon gisteravond op IDFA tijdens het live cinema event, gepresenteerd door internetkunstenaar Jonathan Harris.
Heel lang geleden, toen fast food pas was uitgevonden vond iedereen dat een geweldig idee. Maar na tien jaar onbekommerd snacken bleek het niet zo gezond te zijn. Tijd voor slow food.
Jonathan Harris denkt dat het met de overvloed waar we ons op het web in wentelen ook zo zal gaan. Er komt een tijd voor een slow web. Gisteravond presenteerde hij op IDFA een voorproefje, versierd met een slow food snack. Zijn prachtige web-interfaces op een groot scherm, met de enthousiaste Harris zelf als verteller, bewees in ieder geval dat er nog steeds niets boven een live performance gaat.
[Tweet “Er komt een tijd voor een slow web. Op het IDFA een voorproefje, met slow snacks.”]Ruwe data zoals die ons online overspoelen zijn saai en gaan pas iets betekenen als je op zoek gaat naar structuur en verhalen. Harris blijkt niet alleen een geweldig verteller, maar ook een creatief knutselaar met infographics en ander beeld. Daar hoef ik verder niet veel over te vertellen, want het is ook allemaal online te zien. Alleen het betoog van Harris moet u er zelf bij verzinnen.
We Feel Fine. Hoe voelt iedereen zich op dit moment? Een al wat ouder project van Harris. Dynamische site met prachtige infographics.
I Love Your Work. Interactieve documentaire over de werkelijkheid van fantasiemakers. Dagelijks leven van negen jonge vrouwen die lesbische porno maken.
Today. Toen Harris dertig werd had hij het gevoel dat hij de grip op zijn hectische leven was kwijtgeraakt. Hij verliet New York en begon dit project. Iedere dag één foto, met één verhaal erbij.
Is dit slow web?
Nederlands 
English (UK) 
Français 
