Cultuurdebat 2013: Rutte en PVV schudden elkaar de hand. Het ging over Caro Emerald. Over Zwarte Piet. En de klassieker: subsidie op operakaartjes. En even over carnaval. En het haalde alle journaals. Geenstijl. Radio 1,2,3 en 4. Waar het debat verder over ging? Eh… geen idee.
Wat zal Arno Rutte, ook VVD, grijnzend begonnen zijn aan het cultuurdebat vandaag. Zijn voorganger als cultuurwoordvoerder Bart de Liefde was ook al zo vrolijk. Die kon namens de VVD immers niet alleen het door Zijlstra uitgevoerde en door coalitiegenoot PVV ingegeven beleid verdedigen, maar kon er in menig debat nog een schepje bovenop doen.
De gevolgen van dat beleid zijn bekend. Menig gezelschap of instelling likt nog steeds de wonden, probeert op de rokende puinhopen iets nieuws op te bouwen – of bestaat gewoon niet meer.
Bij Rutte II is de toon van het cultuurdebat veranderd, tot opluchting van velen. Jet Bussemaker koos er zelfs voor geen staatssecretaris voor cultuur te benoemen, maar als minister van cultuur op te treden. Met onlangs een merkwaardige brief, waarin kwaliteit ondergeschoven kindje leek te worden en alles om bereik, eigen inkomsten en prestaties uit het verleden lijkt te draaien.
Die brief zou ter sprake komen in het cultuurdebat van vandaag.
Zou.
Want door een meesterzet van de VVD, een vraag over subsidie voor reiskosten waarvan een wereldster als Caro Emerald gebruik maakte, ging het al snel alleen daarover. Bijna anderhalf miljoen cd’s verkopen en dan 5000 euro krijgen? Hoe kan dit?
Natuurlijk had Bussemaker een verklaring, natuurlijk ging Rutte compleet voorbij aan de honderden miljoenen die staat jaarlijks verdient aan wat de VVD ‘popmuziek’ noemt en waar alles van folk tot dance en van metal tot jazz onder valt. Behalve dixieland. En vooruit Metallica.
Ja, die twee zinnetjes zijn een beetje flauw.
Maar precies dat werd het cultuurdebat al snel, mede dankzij, daar is ze weer, voormalige partner PVV die het cultuurdebat vooral aan wilde grijpen om boos te reageren op de hele Zwarte Pieten-discussie. Met als bedroevend dieptepunt een woedende Bosma, waarin een wel heel erg grote norse neger was neergedaald: “De PvdA heeft een oorlog ontketend tegen Zwarte Piet, dat moet eens afgelopen zijn.”.
Bosma had graag ‘heilige oorlog’ willen zeggen, maar slikte dat nog net in, voordat hij wel met dreigende taal kwam. Als de PVV de meerderheid behaalt, zal de ‘linkse kerk’ dat merken.
En de rest van Nederland, denken wij dan.
Enfin, zo ging het debat al snel over bijzaken, draaide de discussie dankzij Mona Keijzer even richting fanfares, waarmee zij onbedoeld maar toch weer toch weer alles buiten de Randstad wegzette als boertjes, en kon Rutte nog een punt maken door te zeggen dat alle subsidie op popmuziek afgeschaft moet worden – terwijl VVD-wethouders zich door heel Nederland hard maken voor netgebouwde of nog te bouwen poppodia, maar dat zal wel zijn omdat er de nodige bouwconnecties zijn.
En eerder haalde hij al een klassieker van stapel. Wanneer je werkelijk geen enkele visie op cultuurbeleid hebt, dan begin je over de operakaartjes. Dat is namelijk veilig. Een redelijk klein publiek, maar ook weer niet te klein, maar bekend als intellectueel.
Elitair.
Vermogend.
Eigenlijk alles wat elke VVD-stemmer zou willen zijn.
En dus roep je dat opera marktconform moet zijn, en er dus 192 euro per kaartje bovenop moet.
Dat dit getal nergens op slaat, want hooguit gebaseerd op de cijfers van De Nederlandse Opera, maar zelfs dan klopt het cijfer niet, dat vertel je uiteraard niet. En niemand vraagt je ernaar.
Je hebt je doel bereikt. Het gaat over subsidie voor rijke artiesten en subsidie voor operakaartjes voor de rijken.
Wie heeft er dan nog inhoud of visie nodig?
Maar je zal maar net op de puinhopen van Rutte I bezig zijn weer wat op te bouwen. Dankzij een populistisch trucje, ooit de VVD onwaardig, maar inmiddels opgenomen in de opleiding van elk kamerlid, is die dertig, veertig of in uitzonderlijke gevallen tachtig procent van wat ooit je begroting was nu ook verdacht.
Nederlands 
English (UK) 
Français 