Als meester-filmmaker afstuderen met een online-shop voor performancekunst? Dat kan bij de Master-opleiding die de Filmacademie nu voor het vijfde jaar naast de reguliere cursus aanbiedt. Geen directe vervolgopleiding, maar eerder een inspiratiestoot voor filmmakers (of andere kunstenaars) die al ervaring hebben en hun horizon willen verbreden. Dit jaar een gezelschap van zeer uiteenlopende achtergrond en nationaliteit. Met de titel ‘The Master and the Giant’ bengt dit afstudeerprogramma een kleine hommage aan de in 2001 overleden filmmaker en fotograaf Johan van der Keuken.
Het werk van de nieuwe masters wordt dit jaar tijdens de afstudeerweek van de Filmacademie extra onder de aandacht van het publiek gebracht. Dat betekent filmvoorstellingen, presentaties, lezingen en installaties in EYE en de aangrenzende Tolhuistuin.
Het experimenteergehalte is hier aanmerkelijk hoger dan bij gewone bacheloropleiding. Grensoverschrijdende verkenningen worden aangemoedigd. Soms studeert een master af met een voltooide film, zoals vorig jaar Margot Schaap met het vrijmoedig met tijd spelende ‘Een dag in ’t jaar’ (binnenkort in de bioscoop). Minstens zo vaak is het resultaat een werk in uitvoering of de presentatie van een projectplan op zoek naar een producent. Een paar voorbeelden.
E-mail museum
Nina Jan (schrijver, regisseur en performancekunstenaar uit Slovenië) heeft ‘het Museum of (un)sent emails’ bedacht. Intrigerend, vooral door zijn ogenschijnlijke eenvoud, of, zullen sommigen allicht denken, naïviteit. Iets tussen onderzoek naar communicatie en instant-poëzie. Ik kan er nog niet echt de vinger op leggen. Ik zou zeggen, kijk hier zelf.
Bij Nina Jan kan je ook à la carte performances bestellen in een online-webshop.
VR
Zelf nog niet gezien, maar ongetwijfeld verplichte kost voor wie de film van de toekomst wil proeven. Momchil Alexiev (film- en theatermaker, Bulgarije) onderzoekt de rol van de kijker en de onderdompeling in 360-graden cinema. Zet die Virtual Reality-bril maar op!
Kantelende perspectieven
Rosanne Pel en Mirka Duijn (beide Nederland) laten de eerste ruwe beelden zien van twee op het oog veelbelovende filmprojecten waar producenten bij worden gezocht. Duijn ontdekte in China een dorpje waar men de toeristen wijsmaakt dat hier het echte verloren paradijs Shangri-La was uit James Hiltons fantasyroman ‘Lost Horizon’. Wat het vooral fascinerend maakt – de bewoners van die streek beginnen het ook zelf te geloven.
Pel reageert met haar speelfilmproject ‘Light as Feathers’ op het feit seksueel misbruik in films doorgaans als een plotselinge gewelddadige uitbarsting wordt voorgesteld. Als iets uitzonderlijks. Terwijl volgens Pel het schokkende juist is dat seksueel geweld zo doodgewoon is. In de zwarte tragikomedie die ze op het oog heeft wil ze ons perspectief laten kantelen. Een vijftienjarige jongen weet een buurmeisje van twaalf tot seks te manipuleren, tot het aan het licht komt en het de dorpsgemeenschap op zijn kop zet. In Polen vond Pel al de niet-professionele spelers waar ze mee wil werken.
De eerste proefopnamen zien er griezelig authentiek uit.
Spannend.