Het eerste weekend van juni is er iets spannends te beleven in Den Haag. Voor avontuurlijk ingestelde mensen. Door avontuurlijk ingestelde mannen. Op een podium. Door musicerende mannen wel te verstaan.
Mr. Cello
Eén van die mannen zag ik ooit (ergens jaren negentig in Groningen) wild tekeer gaan op zijn instrument. Met een vrijwel kale strijkstok, ’n snaar missend, maar met een tomeloze en bijna angstaanjagende inzet, haalde hij nog van alles uit zijn cello. Sindsdien zag en hoorde ik hem meerdere keren. Telkens weer verraste Mr. Cello me. In het Bimhuis (ergens begin deze eeuw) was hij, naast flamencogitarist Eric Vaarzon Morel en jazzgitarist Jesse van Ruller, de enige die in alle stijlen meekwam. Hij was verstaanbaar in alle klinkende dialecten. Of beter gezegd, Ernst Reijseger heeft zo’n eigen idioom dat hij altijd te volgen is. Of hij wordt juist zo onverstaanbaar dat je je als luisteraar alleen maar kunt overgeven en moet ondergaan. Want dat dwingt hij af: gooi de remmen los, hou je oren open en laat je inpakken door Mr. Cello.
Dat belooft wat
Het The Hague African Festival op 5 juni start met zo’n enerverend luisteravontuur van Reijseger , percussionist /zanger Mola Sylla en pianist Harmen Fraanje. Na de pauze laten koraspelers Toumani & Sidiki Diabaté van zich horen. En ik heb me laten influisteren dat de avond eindigt in een instrumentale ontmoeting tussen alle muzikanten. De rest van het weekend gebeurt er nog van alles op The Hague African Festival. Dat belooft wat en ik ben er in ieder geval bij. A suivre!
Nederlands 
English (UK) 
Français 
