De Filmacademie kan tevreden zijn. De twee jury’s die op het Nederlands Filmfestival maandagavond de drie studentenprijzen uitreikten hadden ook naar eindexamenwerk van andere Nederlandse academies met een filmsectie gekeken. Maar uiteindelijk waren alle gelukkigen studenten van de Nederlandse Film en Televisie Academie, zoals de Amsterdamse opleiding voluit heet. Alweer Magnesium. De Tuschinski Award voor de beste afstudeerfilm, dit…
De oogst aan lange documentaires die op het Nederlands Film Festival worden vertoond, is goed. Het zijn bijzondere verhalen, soms opzienbarend, soms indringend, soms voer voor veel discussie, en vrijwel allemaal heel mooi gefilmd. We wensen de jury veel wijsheid toe. De genomineerde documentaire ‘De regels van Matthijs’ is voor iedereen interessant, maar zou verplichte kost moeten zijn voor hulpverleners,…
Documentairemaakster Femke Stroomer en Sanne Sprenger maken het komend jaar met twee klassen van de Internationale Schakelklas (ISK) twee films onder de titel Ik ben hier. Deel twee van een reportage over dit Community Arts Project van de Vrede van Utrecht.
We slaan onszelf eigenlijk nooit op de borst, maar zo eens in de zoveel jaar mag het. Wanneer je bijvoorbeeld binnen een uur ’top story’ bent op de wereldwijde twitterverhalenwebsite ‘storify.com‘. We hebben natuurlijk wel vaker een plotselinge bezoekerstoeloop, en zeker afgelopen september was met 15000 bezoekers een topmaand, maar zoiets, meer dan 500 bezoekers in niet eens een uur…
Iedere avond vindt er op het Nederlands Film Festival een belangrijke première plaats, en zondag was dat de nieuwe documentaire van Robert Oey, over boodschappers en nabestaanden. Gesneuveld laat een kant van onze militaire missie in Afghanistan zien die weinig in beeld kwam. 25 Nederlandse militairen zijn daar gesneuveld. De film is in zekere zin een eerbetoon aan hen, maar…
Misschien waren de verwachtingen bij de première van George Sluizers negentien jaar geleden opgenomen, en nu alsnog voltooide Dark Blood gewoon te hoog gespannen. Want natuurlijk is het geheel terecht dat het Nederlands Film Festival de gelegenheid heeft aangegrepen voor een mooi retrospectief van Sluizer, een van Nederlands’ meest vooraanstaande filmmakers met de wereld als werkterrein. Maker van de bloedstollende…
Wat een feestelijke openingsfilm was dat! De keuze van het Nederlands Filmfestival voor Nono, het zigzag kind had natuurlijk te maken met het feit dat de Nederlandse familiefilm dit jaar speciaal in de festivalschijnwerpers wordt geplaatst. Maar ook los van dat thema was het een niet te versmaden aftrap. Want we mogen dan graag mopperen dat het weer niet is…
Een tijdje terug was er in Nederland gedoe over de BUMA, de club die de auteursrechten int voor muzikanten en uitgevers. Er was geld verloren gegaan bij speculatie en een bestuurder deed aan vriendjespolitiek. Deze gevallen blijken niet op zichzelf te staan. Ze worden tenminste ook genoemd in een overzicht van alle bekende gevallen van machtsmisbruik en corruptie bij auteursrechtenorganisaties wereldwijd.
De volledige collectie van het Theatermuseum is gered. De archieven van grootheden als Wim Kan en Louis Davids, maar ook 50.000 toneelrecensies, 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie worden ondergebracht bij de Universiteit van Amsterdam.De verhuizing is mogelijk nu het ministerie van OCW, met de immer op geld beluste demissionaire staatssecretaris van Cultuur Halbe Zijlstra, niet langer beslag legt op de reserves van het Theater Instituut Nederland (TIN).
Het is de eerste massascène in Wagners Ring: Siegfried voert Brünnhilde naar de Gibichungenburcht en Hagen roept al zijn mannen bijeen. Vanaf het zijtoneel klinkt letterlijk oorverdovend hoorngeschal, maar dirigent Ed Spanjaard laat doorspelen. En terecht: in het orkest slaat een vonk over. Het hele toneel is in een oogwenk gevuld en het koor zwelt in kracht aan, luider en luider, alsmaar luider, tot de extatische apotheose:
Liefst acht bundels met aria’s, cantates, duetten en geestelijke werken publiceerde Barbara Strozzi (1619-1677). Zij genoot groot aanzien in de door haar vader opgerichte Accademia degli unisoni, en leefde van haar composities.
‘Parelen’ is een tentoonstelling met de onbegrensdheid, fantasie en droomachtige vergezichten die bij een sprookje horen. Associaties met de parel rollen alle kanten op. Wie in ‘Parelen’ ronddwaalt vergeet even alles wat met de nuchtere dagelijkse werkelijkheid te maken heeft. Overal blijken de parels op te kunnen duiken. De kunstwerken die bij deze tentoonstelling horen, zijn verspreid tussen de vast…
Wat zou er aan de hand zijn met het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival – de officiële naam om toch die internationale uitstraling maar te benadrukken? Al bij het betreden van concertgebouw de Doelen bekruipt je direct het gevoel bij een gewoon, doordeweeks concert te zijn aangeland, ook al staat Valeri Gergjev op de affiches. Geen aankleding van de grote ruimtes…
Unruly Gallery, een piepkleine underground kunstgalerie in de Amsterdamse Cliffordstraat, presenteert de groepstentoonstelling We, the Artists. Met portretten van kunstenaars, gemaakt door andere kunstenaars. Hoe zelfreferentieel wil je het hebben? Toch zeer de moeite waard. Unruly Gallery is een van de weinige artist-run galeries in Amsterdam met een verfrissende do-it-yourself instelling. De galerie werd opgezet door Niels Meulman en Adele…
Toneelgezelschap de Utrechtse Spelen, stadsgezelschap van de vierde stad van Nederland, verkeert op de rand van faillissement. Onlangs werd bekend dat het gezelschap onder leiding van artistiek en zakelijk directeur Jos Thie een tekort heeft van 2,1 miljoen euro. Uit de correspondentie die inmiddels boven tafel is, blijkt dat in mei van dit jaar al duidelijk werd dat de problemen uit de hand liepen. Dat was een maand nadat de Utrechtse subsidie-adviescommissie haar lovende advies had uitgebracht, en een paar weken voordat de Raad voor Cultuur zijn zeer zuinige advies uitbracht.
Het is nu officieel. Magnesium, waarmee Sam de Jong als regisseur afstudeerde aan de Filmacademie, werd eerder dit jaar al in diverse publicaties lovend besproken. Helemaal als een verrassing kwam het dus niet dat de Kring van Nederlandse Filmjournalisten gistermiddag tijdens de borrel op het dakterras van de Filmacademie bekend maakte dat Magnesium zich winnaar van de KNF-Prijs voor beste…
Het moest feest worden, want er is al genoeg geschreeuwd en geklaagd en het helpt toch niks. Na een jaar waarin vooral de theatersector de harde hand van Mark Ruttes blije crisisbeleid voelde moesten er toch weer prijzen worden uitgereikt. De toch al niet zo enorm grote crème de la crème van de Nederlandse theaterwereld kwam dus weer bij elkaar voor het gala in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Het was een dappere poging tot optimisme, terwijl
“Die sprookjeswereld is nooit zo mijn wereld geweest,” verklaarde regisseur Ivo van Hove voor de première van Schrekers sprookjesopera Der Schatzgräber. Opmerkelijk, want Van Hove en zijn vaste scenograaf Jan Versweyveld waren bij De Nederlandse Opera eerder verantwoordelijk voor Tsjaikovski’s Iolanta en Janáčeks De zaak Makropulos – ook eerder sprookjes dan grootse dramatische werken.
De Nederlandse Opera opent het seizoen met een zelden uitgevoerde opera van Franz Schreker, waarin heidense en christelijke thema’s door elkaar lopen. De schitterende muziek wordt weersproken door de kille regie, waardoor identificatie met de personages uitblijft.
Er waren nogal wat VVD’ers boos op ons, omdat we vorig jaar de Rotterdamse wethouder van Cultuur betrapten op een dommigheidje: ze stelde dat culturele instellingen doordeweeks helemaal niet open hoefden, omdat hardwerkende mensen toch alleen maar in het weekend tijd hadden voor kunst.
Ik heb het zomaar gedaan. Een voorstelling uitgeroepen tot de belangrijkste theatervernieuwing sinds 20 jaar. Dat is durven. Ook al heb ik de termijn in een volgende tweet wat vager gemaakt, want, ja, er is de afgelopen jaren best wel wat vernieuwd, zo links en rechts in de theaters. Dus laten we het houden op ‘de laatste jaren’. En dan…
Vanaf vrijdag 7 september te zien in de foyer van de Amsterdamse Stadsschouwburg: deze dansende kopie van de kunstenaar Leonard van Munster. Een mooie combi van dans, techniek, theater en kunst, leek ons.
Naarmate internet voor veel mensen steeds meer synoniem wordt met grote bedrijven als Facebook, begint het oude ideaal van een open en vrij wereldnet steeds meer te vervagen.
Er is weer een interessant cultureel tintje gegeven aan het ‘Europa-debat’. Iemand heeft geroepen dat het watermerk van de nieuwe serie eurobiljetten een plaatje zal bevatten van ‘de verkrachting van Europa’ door de Griekse oppergod Zeus. De anti-Europa en anti-Griekenlanders in de diverse timelines hebben niet meer nodig om het complot van de bankenmaffia tegen de Europese burger te framen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.