Van 19 tot en met 23 oktober kwamen meer dan tweeduizend muziekprofessionals samen in Santiago de Compostella voor de 22e World Music Expo (WOMEX). Ik was erbij en kwam met gemengde gevoelens terug. Mijn eerste muziekbeurs-ervaring was de WOMEX in Rotterdam. In 2001 was de Maasstad culturele hoofdstad van Europa en kon dus beschikken over extra middelen. De Berlijnse organisator van…
‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?…
Terwijl het rommelt in de Amsterdamse dans- en performancewereld vanwege een totaal gebrek aan degelijke ondersteuning van ontwikkeling en experiment (zie Alarmbrief), toont choreograaf Ola Maciejewska dit weekend het indrukwekkende Bombyx Mori bij Veem House of Performance. Maciejewska is een mooi voorbeeld van een talentvolle maker die vanwege het afbrokkelende kunstklimaat in Nederland de wijk heeft genomen naar elders. Na…
‘Wat is de relevantie van dans?’ Sinds de conferentie The Relevance of Dance in maart 2016 is deze vraag in mijn hoofd rond blijven spoken. Dat weekend werd er vooral gediscussieerd over de relevantie van dans als podiumkunst om naar te kijken. Een aanpak die mij onbevredigd achterliet, omdat ik zelf vooral wil weten wat de relevantie van dans als activiteit…
In Dance Around The World trekken ex-dansers Jan Kooijman en Ish Ait Hamou de wereld over. Want dans verbindt. Dat levert televisie op die leuker is dan je denkt. Het programma, dat nu uitgeprobeerd wordt in 3Lab, is een soort kruising tussen Top Gear en Op zoek naar God. Werd je al doodgegooid met bekendheden die op zoek zijn naar religie…
Het Fonds Podiumkunsten maakte de toekenningen voor de periode 2017-2020 bekend. Wat betekent dat voor de danssector? Pluriformiteit en ‘doorbloeding’. Terwijl iedereen met vakantie is, maakt het Fonds Podiumkunsten de subsidietoekenningen voor de podiumkunsten voor de periode 2017-2020 bekend. En het werd nog eens onderstreept: het fonds heeft te maken met een eerder ingezette budgetvermindering van dertig procent. Dat zou…
Het wil nog niet vlotten met de diversiteit in de Amsterdamse kunstwereld. Het Amsterdams Fonds voor de kunst, dat vandaag zijn subsidietoekenningen bekend maakte, wordt er een beetje moe van: “In de meeste disciplines merken de commissies op dat de culturele diversiteit van publiek, personeel en bestuur tegenvalt, evenals de inspanningen om daar verandering in te brengen. Buiten de gespecialiseerde organisaties waarvoor culturele diversiteit een core business is, zijn de ambities nog altijd niet groot, twee decennia cultuurbeleid op dit gebied ten spijt. Zijn de ambities er wel, dan lukt het organisaties niet altijd om er handen en voeten aan te geven. Er lijkt vaak sprake van een bepaald ongemak of ‘niet weten hoe’.”
Om dan maar met het goede nieuws te beginnen: Marmoucha groeit 398 procent ten opzichte van de vorige subsidieronde. De hoofdstedelijke producent en promotor van podiumkunsten op het gebied van Noord-Afrikaanse en Midden-Oosterse kunst en cultuur in Nederland werd in 2013 nog fors gekort, maar het Amsterdams Fonds voor de Kunst vond het werk van de afgelopen vier jaar zo goed, dat de subsidie dubbel en dwars is verdiend. In de nieuwe ronde toekenningen die op 1 augustus beken werd stijgen ze van 25.070 euro naar een ton, met de opmerking erbij dat ze wellicht niet zo ambitieus moeten zijn.
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
Zaterdag 4 juni 2016 was ik aanwezig bij de koninklijke opening van het Holland Festival en ik kon er geen recensie over schrijven, want ik zat op de voorste rij van de Amsterdamse Stadsschouwburg. Omdat het podium verhoogd was, keek ik tegen een zwarte muur aan, waarboven alleen de voorste acteurs zichtbaar waren. De achterste en onderste helft van het toneelbeeld waren mij volledig ontgaan.
Ik schreef dat op, en het Holland Festival stelde mij ruimhartig in de gelegenheid om de voorstelling nog een keer te gaan zien, vanaf een betere plek. Tegelijk vertelde de organisatie dat de eerste drie rijen van de Stadsschouwburg bij deze voorstelling zouden worden gecompenseerd. Ik ging dus nog een keer naar Amsterdam, op maandag 6 juni.
Voorafgaand aan de voorstelling, tijdens het niet eten van een zwartverbrande hamburger in schouwburgrestaurant Stanislavski, hoorde ik van de keurige mensen aan het tafeltje naast mij dat de voorste stoelen tegen scherp gereduceerd tarief werden aangeboden, en dat mensen zoals zij die al een kaartje hadden gekocht de keuze hadden om dus een deel van het geld terug te krijgen of op de wachtlijst te gaan staan voor een plek met betere zichtlijnen. Of het hun uiteindelijk gelukt is een van de plekken met beter zicht te bemachtigen, weet ik niet. De voorstelling
In de enorme Zuiveringshal van de Westergasfabriek in Amsterdam leven musici van jubilerend Het Balletorkest zich op het toneel helemaal uit in de creatieve dansvoorstelling Creatures. Ze liggen zelfs plat op de grond of swingen zich los in een kleine big band.
‘Komt dat zien, Creatures: speciale show met vijftig musici en tien breakdancers’, roept de man bij de deur. De laatste kaarten voor de première moeten verkocht. Creatures staat twee weken lang in de Zuiveringshal in Amsterdam. Scholen bezoeken de voorstelling door de week, in het weekend kan iedereen de voorstelling zien. Maar Creatures is zo’n
Hoe breng je kinderen in beweging? Hoe stimuleer je hun creativiteit? Hoe leren kinderen dansen als ze weinig ervaring hebben met dans, of andere expressieve kunstzinnige uitingen? ICKamsterdam ontwikkelt hiervoor een toolkit voor dansdocenten in het basisonderwijs: Sensorium. Door de verschillende zintuigen te prikkelen – ogen, oren, tast en neus – wordt het lichaam uitgenodigd te reageren met beweging. Ik ben in een…
Zodra de sopraan Miah Persson het podium betreedt, horen we een harde, elektronische krak. Breekt hier een tak, een van de lievelingsklanken van componist Michel van der Aa (Oss, 1970)? Of is het toch een steen die op een ander ketst? Keien spelen een grote rol in zijn nieuwste opera Blank Out; aan het slot verpletteren zij met donderend geraas…
Tijdens het atelier The Relevance of Dance, georganiseerd door Dansmakers Amsterdam en het European Dance House Network, werd afgelopen weekend een antwoord gezocht op de vraag: Wat is de relevantie van de hedendaagse danskunst voor het publiek? Suzy Blok, algemeen directeur van Dansmakers Amsterdam, opent het atelier door te spreken over het verlangen van productiehuizen om dans meer naar het…
In het Zuiderstrandtheater in Den Haag ging 8 maart Ballet Blanc in première. Het is de nieuwe avondvullende voorstelling van De Dutch Junior Dance Division. De jonge dansers toeren door het land met een collage van vijftien korte stukken. Wit is de verbindende factor in een frisse mix van klassiek en modern ballet, met tragiek, ontroering en humor. De junioren…
Het rauwe in Something Raw kan allerlei dingen betekenen. De eerste gedachte is misschien iets ruigs, als in het effect van schuurpapier op de huid of de ravage die een olifant achterlaat in de porseleinkast. Maar ruig is een afgeleide betekenis. Rauw betekent allereerst onbewerkt en vers. Er spreekt een zekere hoop uit de combinatie van ruig en rauw: kunstenaars die als…
Jaren geleden profileerde Nederlands Dans Theater zich met de kreet “challenging dance”. Die is goed van toepassing op Straight Around. Deze voorstelling van het jongerengezelschap NDT2 ging 18 februari in première tijdens Holland Dance Festival in Den Haag. Het gezelschap maakt het zijn publiek niet direct makkelijk met de vier gedanste stukken, maar voor wie zich weet in te leven is…
Cultuurfilosoof Ad Verbrugge heeft nooit heel veel met David Bowie gehad. Dat vertelde hij aan het begin van zijn lezing, vrijdagavond 18 december, als speciale attractie van de David Bowie Late Night in het Groninger Museum. Dat was de eerste teleurstelling voor de verzamelde fans. Er zouden er meer volgen. Ad Verbrugge had zich namelijk niet helemaal goed voorbereid op zijn…
Als bij een voorpremière de parkeerplaats van het Zuiderstrandtheater vol staat weet je dat er binnen iets spannends gebeurt. En dat klopt: Isabelle Beernaert en haar ensemble presenteren de nieuwe productie Under My Skin. Dans als een Instagram-account: populair, fotogeniek en kortstondig. Vrouw Eigenlijk is het dans als een Pinterest-account. Want dat schijnt vooral voor vrouwen te zijn. En er is veel…
Geen oorlogsverschrikkingen of folterende vluchtelingenproblematiek vanavond 5 november, maar onverwacht intiem worden op het toneel met een vreemde vrouw. Dat kan je overkomen tijdens Dancing on the Edge. Het sympathieke, tweejaarlijkse festival met artiesten uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika is tot en met 14 november in diverse steden te zien. Ooit begonnen door rasondernemer en danser Gary Feingold is het…
Zoals ik in mijn eerdere artikel over de Nederlandse Dansdagen schreef, won choreograaf Loïc Perela dit jaar de Prijs van de Nederlandse Dansdagen Maastricht. Het leverde hem 12.000 euro op om in zijn nieuwe project HASHTAG te steken. De toekenning van de prijs heeft sommige eerdere winnaars op weg geholpen (Monique Duurvoort, Joost Vrouenraets, Erik Kaiel, Muhanad Rasheed, Joeri Dubbe,…
Het India Dans Festival kreeg dit weekend net even wat minder aandacht van de landelijke media dan het Amsterdam Dance Event. Iets waar theaterdirecteur Leo Spreksel van het Haagse Korzo Theater zich zondag toch een beetje druk over maakte. Want zijn zalen zitten al drie dagen zo mudvol dat hij zelfs bezoekers die helemaal uit Zwitserland kwamen de deur heeft…
Eddy De Clercq, de Godfather van de Nederlandse house- en dancecultuur, schreef samen met Martijn Haas zijn autobiografie: Laat de Nacht Nooit Eindigen. Een verhaal over het ontstaan van de dj-scene in de Lage Landen, de opkomst van de housemuziek en het nachtleven met woeste feesten vol seks, dans, kunst, drank, slik en snuif. Tegen de achtergrond van de voortschrijdende…
Met Henry van Itamar Serussi maakt Scapino Ballet Rotterdam een spannend statement. De kickoff van het jubileumseizoen is namelijk geen oubollige terugblik op 70 jaar dansgeschiedenis, maar staat midden in het heden en kijkt vooruit. Scapino doet dat met een relatief onbekende choreograaf die zijn eerste avondvullend werk levert, in een ongebruikelijke dansstijl. Mars Helemaal onbekend is de Israëliër Itamar Serrusi niet. Hij is…
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.