De voorstelling Holy F opent met een auditie. Twee jonge vrouwen presenteren zich aan een regisseur – een man. Ze spreken hun zinnetjes onberispelijk simultaan uit, met het lieve toontje dat mannen graag horen. Hun verwarring groeit. Snappen ze wel wat de regisseur van hen wil? Kunnen ze de rol die ze ambiëren wel aan? Een sterke vrouw spelen: is…
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de nieuwe productie van het oratorium Jephta van Händel bij De Nationale Opera is prachtig. Decors, kostuums, enscenering en uitvoering: allemaal top. Na afloop van de première woensdag 9 november kregen uitvoerders en productieteam dan ook een welverdiende ovatie van een uitverkochte Stopera. Het is geen sinecure de geringe dramatische…
Magie is niet te vatten. Zeker niet zo’n kort en fabelachtig moment als de schemering, waarin de dag zo snel overgaat in de avond en de lichten weer aangaan. Juist dit ongrijpbare, korte ‘toveruur’ probeert fotograaf Jan van der Horn (1951) te vangen in zijn geënsceneerde foto’s. De toverachtige foto’s die hij maakt, lichten vanaf 11 november (Sint Maarten) tot…
Het veelbesproken The Birth of a Nation over een Amerikaanse slavenopstand krijgt een preview op twee Nederlandse festivals. Debuterend regisseur Nate Parker leende brutaalweg de titel van beroemde en omstreden klassieker.
Deze week verscheen de autobiografie van Nobelprijswinnares Herta Müller, Mijn vaderland, een appelpit. Enkele jaren geleden had A Quattro Mani een exclusief interview met de Roemeense schrijfster, toen haar eerste bundel van poëziecollages verscheen, De rokkenjager en diens bijdehante tante. We spraken haar bij haar thuis in Berlijn, ze liet zien hoe haar poëziecollages tot stand komen, en het maken…
Naar een idee van Marieke Stordiau, fagottiste in het Hexagon Ensemble, schrijft Joost Galema, journalist en programmeur, teksten die over boomdromen, muziek en tijd gaan. Zo ontstaat het Dagboek van een cello, een stuk dat de luisteraar uitdaagt tot nadenken over de verbanden tussen natuur en muziek. De première van Dagboek van een cello vond plaats in het Amesfoortse theater De…
De Grieks-Nederlandse Calliope Tsoupaki (1963) rijgt het ene prachtstuk aan het andere. In 2008 brak ze voorgoed door met haar indrukwekkende Lucas Passie, waarin ze Grieks-orthodox gezang organisch incorporeert in een verder modern idioom. Zes jaar later gooide ze al even hoge ogen met het voor de Nederlandse Bachvereniging gecomponeerde oratorium Oidipus te Kolonos. En onlangs verscheen de cd Triptychon op het…
Terwijl het rommelt in de Amsterdamse dans- en performancewereld vanwege een totaal gebrek aan degelijke ondersteuning van ontwikkeling en experiment (zie Alarmbrief), toont choreograaf Ola Maciejewska dit weekend het indrukwekkende Bombyx Mori bij Veem House of Performance. Maciejewska is een mooi voorbeeld van een talentvolle maker die vanwege het afbrokkelende kunstklimaat in Nederland de wijk heeft genomen naar elders. Na…
‘Wat is de relevantie van dans?’ Sinds de conferentie The Relevance of Dance in maart 2016 is deze vraag in mijn hoofd rond blijven spoken. Dat weekend werd er vooral gediscussieerd over de relevantie van dans als podiumkunst om naar te kijken. Een aanpak die mij onbevredigd achterliet, omdat ik zelf vooral wil weten wat de relevantie van dans als activiteit…
De openingsdag van de Nationale Filmconferentie tijdens het Nederlands Filmfestival gaf uitzicht op ‘urgente’ ontwikkelingen, maar vlammen wilde het nog niet. Ondanks Issaka Sawadogo’s innemende ontboezeming over het onderwerp diversiteit.
De jury van de ECI Literatuurprijs heeft met een eigenzinnige keuze voor de shortlist kritiek over zich afgeroepen. Met de keuze voor Connie Palmen met Jij zegt het, Bert Natter met Golberg, Marja Pruis met Zachte riten, Tonnus Oosterhoff met Op de rok van het universum, Arnon Grunberg met Moedervlekken en Martin Michael Driessen met Rivieren gaat de jury voorbij aan…
De grote zaal van het Enschedese Wilminktheater is leeg, net als de orkestbak. Op het immense podium het decor voor de proloog van Strauss’ Ariadne auf Naxos. Theatertechnici bespreken licht- en boventitelingscues, iedereen oogt ontspannen. Ook regisseur Laurence Dale. Het is vier uur vrijdagmiddag, twee weken voor de première op 10 september. Eerder die vrijdag is de proloog – die…
Een van de mooiste musea van Nederland is te vinden in Tilburg, een stad die door sommigen nog altijd gezien wordt als de rafelrand van Nederland. Dit centrale onderdeel van Brabantstad krijgt ook relatief weinig geld van de overheid. Hoe hier dan toch een van de beste musea van de wereld kan liggen? Museum De Pont is, net als Huis…
In de Kunsthal in Rotterdam is een grote overzichtstentoonstelling van het werk van Fernando Botero (1932) te zien, onder de titel Botero: Celebrate Life! De drukte van de opening van zo’n tentoonstelling kost hem energie, maar gek genoeg put schilderen hem nooit uit, vertelt hij in zijn atelier in Monaco. ‘Ik heb nooit iets ervaren wat vervullender is dan schilderen of beeldhouwen. Schilderen haalt je uit de dagelijkse realiteit. Je vergeet je lichaam – zelfs je bestaan. Het is intens, maar tijdens het schilderen voel ik geen enkele vermoeidheid, ook na zeven of acht uur werken niet. Terwijl ik op een cocktailparty al na een halfuur doodop ben.’
In King’s Landing is het stof nog langzaam aan het neerdalen. En in mijn hoofd ook. Nu de meeste Game of Thrones nerds, -freaks en -liefhebbers de imposante season finale van het zesde seizoen hebben gezien, is het hoog tijd om de balans op te maken en vooruit te kijken. Het lijkt mij haast onnodig te vermelden dat dit hele artikel doorvlochten is met SPOILERS. Wie de afgelopen jaren niet aan bingewatching van de beruchte serie heeft gedaan: lees mee, en leef mee met de nerds.
Vijand van het Volk is de zomervoorstelling van Theatergroep Suburbia, in de regie van Albert Lubbers. Het stuk haakt aan bij de actualiteit van corrupte bankiers, milieuschandalen en overheidsdienaren die klokkenluiderkwesties in de doofpot stoppen. Deze sterke voorstelling is scherp van toon, polemisch en met vileine humor. Beter dan in eerdere Suburbia-voorstellingen past het vertrouwde dynamische acteerwerk mooi in de theatrale ruimte. Dit keer is dat de grote open schuur op Stadslandgoed de Kemphaan.
Een bigband, een tikkende klok, samenzweringstheorieën en twaalftonigheid. Mix dat in een theatrale setting en het kan gierend uit de bocht vliegen. Toch weet componist Darcy James Argue er een stuwend en enerverend geheel van te maken, met hulp van regisseur Isaac Butler en filmmaker Peter Nigrihi.
De rust is weergekeerd in het Noordbrabants Museum in ’s-Hertogenbosch. Nadat ruim 400.000 mensen de succesvolle en alom geprezen Jeroen Bosch expositie hebben gezien, is het nu weer licht en rustig in de zalen. Geen openingstijden van ’s ochtends vroeg tot middernacht meer. Gewoon, rust. Hoewel de mozaïeken van Jan Fabre die er nu hangen verontrustend zijn. Mozaïekpanelen 2016 is…
Fagottist Pascal Gallois krijgt de lachers op zijn hand als hij vergeefs probeert de zojuist ontvangen bloemen in de buis van zijn instrument te steken. Ook in het inmiddels klassieke Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez weet hij zondag 19 juni de zaal aan het grinniken te krijgen, als hij met veel misbaar een soort olifantesk getrompetter produceert. Zijn optreden vormt onderdeel van de vorig jaar gestarte actie ‘Red de fagot’, die zondag 25 juni wordt afgesloten met een concert in de Holland Festival Proms in het Concertgebouw. Hiervoor meldden zich honderden (amateur)fagottisten aan. Actie geslaagd, dus.
Je hoeft helemaal niet naar Terschelling voor een sfeervolle locatievoorstelling. COURAGE van Conny Janssen Danst is een spannende beleving op een totally, totally verwaarloosde plek.
In de jaren tachtig begon ze met choreografie bij Djazzex, jaren later trad ze op voor Obama. Nu staat Conny Janssen (interview hier) met haar ensemble in de Ferro Dome. Een aftandse locatie waar je van buitenaf niet veel van verwacht. De plannen om er een Rotterdamse Heineken Music Hall van te maken zijn volgens het AD geannuleerd. Het lijkt of de stad Rotterdam tegen Conny heeft gezegd: hier heb je een plek waar wij niets mee kunnen, doe jij er wat mee. Dut lukte haar wonderwel: de hele industriële entourage heeft dankzij een creatieve aanpak een underground-uitstraling meegekregen.
´De meester van het go-spel´ verdient een herdruk. Deze fascinerende novelle van de Japanse Nobelprijswinnaar Yasunari Kawabata (1899-1972) dreigt in de vergetelheid te raken. Het boek is alleen nog tweedehands en in enkele antiquariaten te koop.
Vol religieuze inspiratie schreef Joseph Haydn (1732-1809) het oratorium Die Schöpfung, zijn beroemde muzikale lofzang op het Bijbelse scheppingsverhaal. De Berlijnse kunstenaar Julian Rosefeldt (1965) reflecteert op Haydns meesterwerk met een esthetische film die toont hoe de mens de wereld naar zijn hand zet. Tijdens het Holland Festival is deze film vertoond bij een live uitvoering van de muziek door Collegium Vocale Gent en barokorkest B’Rock onder leiding van dirigent René Jacobs. Kreeg Die Schöpfung een extra lading door deze film, die grotendeels bestaat uit mensen in witte pakken die rondlopen door zanderige landschappen?
Maarten Baanders zag een opera die een eiland bleef. Een allesweter was Athanasius Kircher (1602 – 1680). Geen enkel verschijnsel in het universum kon zich aan zijn onderzoeksdrift onttrekken. Een universeel geleerde was hij, maar ook een fantast. Vandaar dat hij niet meetelt in de wetenschap. Maar voor een groteske opera kun je je bijna geen aantrekkelijker hoofdpersoon voorstellen. Louis…
Aase Berg uit Zweden, Luis Chaves uit Costa Rica en Sinéad Morrissey uit Noord-Ierland lezen hun volledige selectie festivalgedichten. De vertalingen naar het Nederlands en/of Engels worden direct meegeprojecteerd. De voordrachten worden voorafgegaan door een introductie op het werk van de dichters. Presentatie: Feline Streekstra. Al sinds haar eerste bundel Hos Rådjur (1997) schrijft Aase Berg directe, harde en gecomprimeerde poëzie vol…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.