Op CultuurPers combineer ik mijn passie voor cultuur met mijn liefde voor schrijven. Ik heb een brede culturele belangstelling en richt me op een breed publiek. Ik kies graag voor een persoonlijke invalshoek en houd ervan af en toe qua vorm te experimenteren.
Hoe ziet het cultuurbezoek na corona eruit? Het onderwerp kwam op deze site de afgelopen maanden regelmatig aan bod. Zelf schreef ik er twee persoonlijke bijdragen over. Nu de culturele instellingen bijna hun deuren weer mogen openen, maakt de glazen bol plaats voor de realiteit.…
Onlangs verscheen de 35e(!) druk van Reis door de nacht, de klassieker geschreven door Anne de Vries. Als tienjarig jongetje leefde ik intens mee met de oorlogsavonturen van Jan de Boer en zijn familieleden. Tevens vormt het boek een metafoor voor mijn eigen strijd tegen…
Elke zondagmorgen is als een lockdown. De straten van de stad liggen er verlaten bij. Ik kom alleen personages uit mijn verhalen tegen. Twee mannen en een vrouw met telefoonnummers op hun borst lopen verloren rond. Ze weten niet meer wie ze zijn of waar…
Voor het eerst in bijna een jaar heb ik zin om weer naar het theater te gaan. Ik sta te trappelen, straks, als de zalen weer vol zijn. Dat is te danken aan de nieuwsbrief van deze site die ik gisteren in mijn mailbox ontving.…
Sinds een week of twee zit het woord ontzamelen in mijn hoofd. Een politicus uit Amsterdam stelde voor om As I opened Fire van Roy Lichtenstein te verkopen. Geschatte opbrengst: 40 tot 50 miljoen. Met dat geld kon de Amsterdamse kunstsector worden gered en als…
Ook in coronatijd valt er voor een cultuurconsument genoeg te beleven. Neem nou afgelopen week. Op zondag (voor de grote sneeuw begon) maakten mijn vrouw en ik een wandeling naar de binnenstad van Amersfoort. Daar is bij een kraampje niet alleen de lekkerste Latte van…
Het is bijna kerst. Juffrouw Kate en juffrouw Julia geven hun jaarlijkse bal. Een voor een verschijnen de gasten, er wordt gedanst, gegeten (vette bruine gans, gemarineerd ribstuk, pudding), er is vrees voor Freddy Malins die wel weer dronken zal verschijnen en Gabriel houdt zoals…
Mensen zullen niet (in groten getale) staan te springen om weer naar volle zalen te gaan. Veel ‘oude’ cultuurbezoekers kunnen als verloren worden beschouwd. De cultuursector staat voor een tweeledige uitdaging: dit verlies zoveel mogelijk te beperken en nog meer dan anders op zoek te gaan naar een nieuw publiek.
Elke schrijver droomt ervan om vertaald te worden. In het Engels (wereldtaal), Chinees (grote afzetmarkt) of desnoods in het IJslands (altijd al op vakantie naartoe willen gaan). Soms is het nodig die droom een handje te helpen.
Het is geen toeval dat ik juist nu De twaalfjarige bruiloft herlees. Want de benauwdheid in het verhaal lijkt op de benauwdheid van onze eigen tijd. Net als Delia en Martin Bagot zitten we opgesloten in een verstikkend bestaan. Mijden het contact met medemensen. Missen de frisse lucht van bezoeken aan cafés, musea, filmhuizen en theaters. Dublin 1917 is Nederland 2021.
Mijn vriend deelde me zijn besluit mee om te stoppen met schrijven van proza. Er viel geen droog brood mee te verdienen. Voortgaan ging hij als freelance journalist en tekstschrijver door het leven. Het geld dat hij verdiende besteedde hij muziekfestivals
Ik snapte het dilemma. Als de violiste afstand deed van haar oude viool handelde ze in strijd met haar zuivere karakter. Het voelde als ontrouw.
In een verloren uurtje de Cultuurvisie Amersfoort 2030 gelezen. Geen lectuur om op het puntje van je stoel te zitten, maar uitermate geschikt voor een treinreis. Ik ben het niet gewend om beleidsstukken te lezen. Het viel me op dat de toon van de Amersfoortse…
Het Amersfoortse Museum Flehite heeft bij Christie’s in Londen de gouache (een met dekkende waterverf gemaakt schilderij) Gezicht op Amersfoort van de 17de-eeuwse schilder Caspar van Wittel aangekocht. De aankoopprijs voor dit Amersfoortse kopstuk was inclusief heffingen ruim 200.000 euro. Van Wittel werd in Amersfoort…
In het Stijljaar kijken de manifestaties vooral terug op de kunststroming die honderd jaar geleden begon. Toch zijn er ook hedendaagse initiatieven die vooruit kijken, zoals in Amersfoort. In de Keistad wordt van steigermateriaal het Stijlpaviljoen gebouwd. Twintig hedendaagse, veelal jonge, beeldend kunstenaars geven aan de…
‘De fotograaf en de buizerd’ heet mijn korte verhaal dat onlangs bij Triona Pers verscheen. Bijzonder aan het boekje is dat het met de hand werd gedrukt. Hoe doe je dat? Waar leer je zo’n oud ambacht? En valt met woorden te omschrijven wat een…
Ontheemde schilderijen van Armando. Kunstenaars die de stad uitvluchten. Een blikvanger die financiële rampspoed bracht en zomerfestivals die jaarlijks tienduizenden bezoekers trekken. En jij dacht dat Amersfoort saai was? Een voetnoot langs de A1? Vergeet het maar. Laat mij je vertellen over deze stad die…
Waarom vond ik de mythische verhalen over het kunstenaarschap interessanter dan de kunstwerken die ik heb gezien? Dat vroeg ik me af na het bezoek aan de expositie GOED GEMAAKT (ode aan het maakproces) in de Amersfoortse kunsthal KAdE. Slechts door een enkel kunstwerk werd ik…
Mijn vader stierf in 1997. Hij kwam uit een gezin met tien kinderen, waarvan er vijf inmiddels zijn overleden. Mijn tante Minke schreef daar een boek over: Broederziel alleen? Het boek maakte veel emoties los en kende in korte tijd acht herdrukken. Het verdriet om…
Uit onvrede over het kunstbeleid van de stad verlaten beeldend kunstenaars Amersfoort. Niet fysiek, maar met hun werk. In het komende jaar exposeren ze gezamenlijk op tal van plekken in Nederland. Hun eigen woonplaats laten ze grotendeels links liggen. Ze hebben weinig vertrouwen in de nieuw te…
Begin januari valt er bij mij elk jaar een mooi gedrukt boekwerkje door de brievenbus. Deze traditie van Koppermaandag is bijna verloren gegaan. Alleen sommige kleine drukkerijen sturen hun relaties nog een Kopperuitgave. Wat is dat eigenlijk, en waarom is het zo bijzonder? Koppermaandag is…
Twee van de mooiste verhalen uit de wereldliteratuur zijn recentelijk opnieuw uitgegeven. De doden (1914) van James Joyce en De klerk Bartleby (1853) van Herman Melville hebben de tand des tijds moeiteloos weerstaan. Ze zijn nog steeds prachtig om te lezen. ‘Zijn ziel ebde langzaam…
Aan de voortdurende discussie over de rol van kunst in de samenleving neemt het publiek geen deel. Overheid en kunstmakers ruziën of zijn constructief met elkaar in gesprek. De mening van bezoekers wordt niet gevraagd. Daarom deze bijdrage. Natuurlijk is mijn stem er slechts een…
Het Belgenmonument in Amersfoort is het grootste oorlogsmonument van Nederland. Honderd jaar geleden werd gestart met de bouw. Het is onlangs gerestaureerd, maar heeft geen functie meer. Er wordt gezocht naar nieuwe zingeving. Architectuurcentrum FASadE schreef hiervoor een ontwerpwedstrijd uit. Doel: het Belgenmonument een hernieuwde betekenis te geven als…
Afgelopen weekend bezocht ik een koffieconcert van het barokgezelschap The Continuo Company. Met m’n 53 jaar was ik een van de jongste bezoekers. Om me heen gerimpelde gezichten en grijze haren. Steeds vaker hoor ik dat vergrijzing van het publiek voor klassieke muziek een probleem…
