Zondag 24 november opende de PAN officieel haar deuren voor het publiek. Hier staan ruim honderd galeries en handelaren die laten zien wat er zoal te koop is aan kunst, antiek en design. Een klein museum dus, maar dan één waar alles te koop is. Een schilderij van een miljoen euro is geen uitzondering. Toch zijn er ook objecten voor veel minder te koop.
Het gaat helemaal niet zo goed met de danskunst, zegt men. Ik sprak een dansmarketeer die me vertelde dat de zalen vaak maar voor een kwart vol zitten. En dat geldt dan ook voor dansmakers die een Oscar voor de dans hebben gewonnen. Waar wel veel publiek op afkomt, zijn sprookjes. En Isabelle Beernaert.
Wat verklaart het succes van deze Belgische choreografe?
Erwin Olaf heeft iets met behang. De kunstfotograaf, bekend van zijn verstilde en onheilszwangere composities, vindt wat er op een muur zit minstens zo belangrijk als wat er zich voor die muur afspeelt. Het Nieuwe Instituut heeft dat idee nu mooi weten te combineren in een tentoonstelling die zowel de decors van Erwin Olaf’s beroemdste werken laat zien, als een paar behangontwerpen uit de kokers van grote kunstenaars.
Het is dé opkomst van de avond: rondjes rijdend op een scooter mengt barbier Figaro zich in een doldwaas avontuur waarin graaf Almaviva de mooie Rosina aan de handen van haar voogd dokter Bartolo wil ontrukken. Drie Berta’s rukken ondertussen letterlijk Basilio de kleren van het lijf in een ingenieuze dans voor drie decorstukken waarbij de handeling zich razendsnel van binnen naar buiten verplaatst en…
‘Geef mij een boodschappenlijstje en ik zal het op muziek zetten,’ schijnt de Italiaanse componist Gioacchino Rossini gezegd te hebben. Misschien apocrief, maar wel passend bij de man die sneller componeerde dan muzikanten zijn partituren konden instuderen. Waar Wagner een leven nodig had voor veertien opera’s. schreef Rossini het drievoudige. In krap vijftien jaar.
Vergeet de uren die vooraf gingen, denk niet aan de twee uren die nog volgen. Dit is het moment. Het Nibelungenhaat-motief en het Hagen-motief klinken, maar vervormd. Ze botsen. Ze kunnen het niet eens worden, We horen iets vaags triomfantelijks, maar tegelijkertijd dreiging.
Dat je na je afstuderen moeilijk aan een baan komt, is ook in de danswereld bekend. Gezelschappen zetten daarom, mede op aandringen van de overheid, in op talentontwikkeling. Ze hopen ook op een betere aansluiting met scholen. Jonge dansers staan nu eerder in de frontlinie van ballet: het theater, en dat is goed nieuws voor het publiek. Want de energie is fris en het niveau is flink opgeschoten.
Cultuurdebat 2013: Rutte en PVV schudden elkaar de hand. Het ging over Caro Emerald. Over Zwarte Piet. En de klassieker: subsidie op operakaartjes. En even over carnaval. En het haalde alle journaals. Geenstijl. Radio 1,2,3 en 4. Waar het debat verder over ging? Eh… geen idee.
Nog voordat ze afstudeerde aan de mime-opleiding zwoer Boukje Schweigman de taal af. Ze werkte in haar voorstellingen een woordloze filosofie uit. Het mysterie van het leven zoekt ze. Hoe weids en ongrijpbaar haar uitgangspunten ook zijn, haar voorstellingen geven het publiek de meest directe, nabije, aan de huid voelbare sensatie mee die in een theater denkbaar is.
De fotodocumentaire die fotograaf Rob Hornstra heeft gemaakt over de voorbereiding van de Olympische Spelen in Sotchi, is toch in Moskou te zien. Althans, dat hopen we, nu na een eerdere plotselinge afgelasting er een plek gevonden is in het Sacharov-huis in Moskou. Vrijdag aanstaande kunnen de Nederlandse liefhebbers de opening vanuit de Amsterdamse Stadsschouwburg (zelf bier meenemen) bijwonen. Tenzij
Het Geldmuseum gaat over een maand dicht, maar de collectie (voor zover belangrijk) gaat naar De Nederlandsche Bank. Het Tropenmuseum is opgeheven, maar de collectie wordt elders ondergebracht. De bibliotheek wordt echter maar voor de helft gered: alles van na 1950 is volgens minister Bussemaker niet interessant genoeg om te bewaren. Dit blijkt uit de antwoorden die de minister van Cultuur Bussemaker heeft gegeven op vragen van de SP.
Goed nieuws van de VSCD: dit jaar zijn er meer theater- en concertkaarten in de voorverkoop verkocht dan vorig jaar. Het persbericht dat dit meldt, raadt nijvere journalisten echter aan om niet bij het lokale theater te gaan checken of dat klopt. Het gaat volgens de propaganda van de schouwburgdirecties immers om een landelijk gemiddelde, en om ‘dingen die ze horen van hun leden’.
Zijn dit de cijfers waarmee minister Kamp duidelijk kan worden gemaakt dat stimuleringsmaatregelen voor de filmindustrie er echt moeten komen? Die hoop viel wel te beluisteren tijdens de bespreking van een door Oxford Economics uitgevoerd onderzoek naar de economische positie van de Nederlandse film- en av-industrie.
“Dat klinkt anders. Een beetje verdrietig.”
Ik heb net F, B, D♯ en G♯ gespeeld. Beter bekend als het Tristan-akkoord. Maar dan op gitaar. Mijn publiek bestaat uit vijftien kleuters.
De lichamen van Fokine, Van Manen en EGPC in het nieuwe programma ‘Corps’ van Het Nationale Ballet verschillen enorm, al dansen ze allen een vorm van ballet. Het zijn de verschillen qua inzet (decoratief of expressief, gestileerde controle of individuele overgave, vol van symboliek of daarvan ontdaan) en de sleutelrol voor het ensemble, die het programma buitengewoon interessant maken. Naast het feit dat EGPC op weg lijkt naar een artistieke doorbraak.
‘Laat niemand de zaal uit gaan zonder iets mee te hebben gemaakt of gevoeld te hebben.’ Dat is zeker en vast de missie bij het werk van de Vlaamse Ann Van den Broek. Doen de stemmingswisselingen in The Red Piece je weinig, dan branden je netvliezen wel door van de wisselingen in lichtontwerp. Je zou zomaar denken dat je als publiek gemanipuleerd wordt. Maar je laat het met plezier toe.
Met alle kritische berichtgeving over Rusland die Poetin en zijn aanhang uitlokken zouden we bijna vergeten dat we middenin het Nederland-Ruslandjaar zitten. Vanavond vindt in het Pioner Gorkipark in Moskou een vertoning plaats van Paul Verhoevens oorlogsfilm Zwartboek, als aftrap van
Meer stoelen zorgen niet voor meer bezoekers. De enige manier om meer toeschouwers naar podia en musea te krijgen is: zakken met de prijs. Dit blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Deze maand viert Reinbert de Leeuw zijn vijfenzeventigste verjaardag. Niet alleen wijden televisie, radio, internetmedia en geschreven pers uitvoerig aandacht aan de niet geringe prestaties van deze voorvechter van de hedendaagse muziek, maar ook wordt hij geëerd met een eigen festival, ‘Reinbert 75’. Dit wordt georganiseerd
Thibaud Delpeut, aanstormend talent in theaterland, is per 9 september aangesteld als artistiek directeur van De Utrechtse Spelen. Om ook op zakelijk gebied voldoende vertrouwen uit te stralen is Jacques van Veen aangesteld als zakelijk directeur. Die verdiende zijn sporen eerder bij het Holland Festival en de Stadsschouwburg van Groningen.
,,Ik heb geen theaterachtergrond, maar ik weet wel wat ik mooi vind.” Deze woorden van Cammy Mai Tran zijn typerend voor een trend onder jonge theatermakers. Ze vinden de muren tussen de verschillende kunstdisciplines maar benauwend. Steeds meer zien we ze dwars door die muren heen lopen. En als de klap achter de rug is, dwarrelt de nieuwe inspiratie rijkelijk over hen heen.
Pet van de Luijtgaarden heeft iets met verzamelingen. Hij verzamelt ze dan ook. Maar omdat hij kunstenaar is wil hij ook iets met die verzamelingen zeggen: ‘Ik ben vooral bezig met de maatschappij. Ik vind dat we ten onder gaan aan overproductie en om dat te laten zien wil ik juist over de top gaan.’
Paul Verhoeven, Dick Maas, Katja Schuurman, Monique van de Ven en Kim van Kooten zijn allemaal speciale gast op de komende editie van het Nederlands Filmfestival. Niets bijzonders, denkt u, maar als u ze op de festivalposters ziet zult u ze waarschijnlijk niet herkennen. Het zijn namelijk naamgenoten van bekende filmpersoonlijkheden die dit jaar
Driekwart van de proefafleveringen voor series in de VS leidt niet tot een vervolg. Voor House of Cards, de serie waarmee het on demand en streaming videokanaal Netflix definitief doorbrak in Amerika, is geen proefaflevering gemaakt. De grote omroepen weigerden de serie zonder pilot te maken, maar Netflix zag direct in dat er een voldoende groot publiek voor zou zijn. Dat was
Nederlands 
English (UK) 
Français