Op de dag dat in de Tweede Kamer minister Bussemaker een kans op extra geld voor cultuur laat schieten, vallen jonge kunstenaars verderop in de straat in de prijzen. Op maandag 21 november sprak de commissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap met minister Bussemaker over de Cultuurbegroting. Iets dat verstrekkende gevolgen heeft voor de cultuursector. Later in de avond vond de uitreiking van…
Een van de sterkste argumenten van de tegenstanders van kunstsubsidies is, dat de gewone man niets aan kunst heeft. Dat argument is nu door wetenschappelijk onderzoek weerlegd. ‘Geluksprofessor’ Ruut Veenhoven presenteerde deze week een onderzoek waaruit bleek dat vooral lager opgeleide mensen gelukkiger worden van kunst. Ze worden er zelfs gelukkiger van dan van sport, zowel passief als actief, of…
Dit verhaal schreef ik in 2003, naar aanleiding van het verschijnen van een groot historisch onderzoek naar het schouwburgbezoek. Ik keer er vaak naar terug, dit onderzoek. Omdat het me met beide benen op de grond houdt tijdens het schreeuwen om cultuur. En omdat het de noodzaak onderstreept om het systeem toch maar eens grondig te herzien. ‘Niets zo constant…
Van 19 tot en met 23 oktober kwamen meer dan tweeduizend muziekprofessionals samen in Santiago de Compostella voor de 22e World Music Expo (WOMEX). Ik was erbij en kwam met gemengde gevoelens terug. Mijn eerste muziekbeurs-ervaring was de WOMEX in Rotterdam. In 2001 was de Maasstad culturele hoofdstad van Europa en kon dus beschikken over extra middelen. De Berlijnse organisator van…
Dit stuk gaat me heel veel vrienden kosten, maar het moet er even uit. Het gaat namelijk slecht met de toneelsector. En ik zie steeds beter waar dat aan ligt. En dat is nu eens niet Halbe Zijlstra. Of de VVD, of de bevolking, of Nederland in het algemeen, dan wel de tijdgeest. En het ligt ook niet aan Netflix…
Terwijl het rommelt in de Amsterdamse dans- en performancewereld vanwege een totaal gebrek aan degelijke ondersteuning van ontwikkeling en experiment (zie Alarmbrief), toont choreograaf Ola Maciejewska dit weekend het indrukwekkende Bombyx Mori bij Veem House of Performance. Maciejewska is een mooi voorbeeld van een talentvolle maker die vanwege het afbrokkelende kunstklimaat in Nederland de wijk heeft genomen naar elders. Na…
TING! is een gitzwart jubileumspektakel van Scapino Ballet Rotterdam. Maar de NITS geven de avond glans. Grote billboards langs de ingang van de Ferro Dome in Rotterdam verwijzen nog naar de kleurrijke geschiedenis van het zeventig jaar oude Scapino Ballet. Eenmaal binnen in de ronde gashouder hakt choreograaf Ed Wubbe er echter meteen in met een in sombere tinten gedompelde wereld. Een…
Denkt u bij Amersfoort aan klassieke muziek? Ehm… Een nieuw initiatief moet hierin verandering brengen. Bij de opening van het culturele seizoen presenteerde Amersfoort Klassiek zichzelf met een mooie ambitie: de Keistad profileren als klassieke muziekstad. Een mooi initiatief wat mij betreft, want Amersfoort heeft op het gebied van klassieke muziek inderdaad het nodige te bieden. Zo is er Amerfortissimo, het…
Als je naar een concert gaat, denk je aan de muziek, aan het ensemble, de solist en/of de dirigent. Misschien zoek je iets over de componist op maar je denkt nooit aan de programmeur die het concert mogelijk gemaakt heeft. Astrid in ’t Veld is iemand die al jaren van tevoren over het aanbod van concerten nadenkt om jou daarmee…
Het Amsterdams Fonds voor de Kunsten zou het mooi vinden als er een centrale ‘bruisende dansplek’ komt in Amsterdam. Maar zo’n Danshuis is toch juist getorpedeerd? Het was opvallend: in de Inleiding Dans bij de toekenning van subsidies door het Amsterdams Fonds voor de Kunsten (AFK) voor de subsidietoekenningen 2017-2020 constateert men een ‘vurige behoefte’ voor een ‘danshuis’: een centrale plek voor ontwikkeling, productie en het…
Het Fonds Podiumkunsten maakte de toekenningen voor de periode 2017-2020 bekend. Wat betekent dat voor de danssector? Pluriformiteit en ‘doorbloeding’. Terwijl iedereen met vakantie is, maakt het Fonds Podiumkunsten de subsidietoekenningen voor de podiumkunsten voor de periode 2017-2020 bekend. En het werd nog eens onderstreept: het fonds heeft te maken met een eerder ingezette budgetvermindering van dertig procent. Dat zou…
Drie dansers en drie dansproducties zijn genomineerd voor de Zwanen 2016. Op vrijdag 7 oktober laten Daphne Bunskoek en Art Rooijakkers in Maastricht tijdens het Openingsprogramma 2016 van de Nederlandse Dansdagen weten wie de winnaars zijn. Maar je kunt alvast een paar conclusies trekken uit het lijstje van genomineerden.
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
In de Kunsthal in Rotterdam is een grote overzichtstentoonstelling van het werk van Fernando Botero (1932) te zien, onder de titel Botero: Celebrate Life! De drukte van de opening van zo’n tentoonstelling kost hem energie, maar gek genoeg put schilderen hem nooit uit, vertelt hij in zijn atelier in Monaco. ‘Ik heb nooit iets ervaren wat vervullender is dan schilderen of beeldhouwen. Schilderen haalt je uit de dagelijkse realiteit. Je vergeet je lichaam – zelfs je bestaan. Het is intens, maar tijdens het schilderen voel ik geen enkele vermoeidheid, ook na zeven of acht uur werken niet. Terwijl ik op een cocktailparty al na een halfuur doodop ben.’
Je hoeft helemaal niet naar Terschelling voor een sfeervolle locatievoorstelling. COURAGE van Conny Janssen Danst is een spannende beleving op een totally, totally verwaarloosde plek.
In de jaren tachtig begon ze met choreografie bij Djazzex, jaren later trad ze op voor Obama. Nu staat Conny Janssen (interview hier) met haar ensemble in de Ferro Dome. Een aftandse locatie waar je van buitenaf niet veel van verwacht. De plannen om er een Rotterdamse Heineken Music Hall van te maken zijn volgens het AD geannuleerd. Het lijkt of de stad Rotterdam tegen Conny heeft gezegd: hier heb je een plek waar wij niets mee kunnen, doe jij er wat mee. Dut lukte haar wonderwel: de hele industriële entourage heeft dankzij een creatieve aanpak een underground-uitstraling meegekregen.
Marketingstrateeg Halbe Zijlstra heeft gefaald. Zijn dappere poging om door middel van een ‘Geefwet’ de giften van kleine particulieren aan kunstinstellingen te stimuleren heeft averechts gewerkt. Sinds 2011 daalden de bijdragen die gewone huishoudens aan cultuurinstellingen deden van 32 euro, naar 28 euro gemiddeld in 2014. Dit blijkt uit het onderzoek ‘Culturele instellingen in Nederland: Veranderingen in geefgedrag, giften, fondsenwerving en inkomsten tussen 2011 en 2014‘, dat vrijdag 10 juni in kleine kring werd gepresenteerd.
Verslag van een verborgen slagveld. Poetry International in Rotterdam heeft een nieuwe, informele locatie betrokken. Het huis van het Ro theater in de William Boothlaan, net iets meer basic dan de Schouwburg aan dat rare plein. En het terras tussen geraas van motoren is levendig, vol oude en jonge liefhebbers van poëzie. Of van spoken word, of van slam. Wie mocht denken dat Poetry International een elitair dichtersfestival is, komt op deze zonnige donderdagmiddag bedrogen uit. Een stenografisch verslag.
Misschien waren de eerste woorden die de mens ooit uitsprak wel een gedicht. In ieder geval zal de mens eerst gezongen hebben, voor hij woorden gebruikte. Als we de destijds geuite oerklank om mee aan te geven dat die duif toch echt van jou is tenminste als zang kunnen omschrijven. Feit blijft, dat Poetry International het festival dat gisteren een prachtige openingsavond beleefde, gewijd is aan een de oudste kunstvormen ter wereld: de poëzie. Maar hoe spinglevend is die kunst wel niet?
Het belooft een prachtig portret te worden, de film die regisseur John Albert Jansen aan het maken is over dichter Remco Campert. Poetry International (van 7 t/m 11 juni in Rotterdam) vertoont alvast een voorproefje. ‘Ik vind het ontroerend te zien dat er bij Remco nog altijd sprake is van een zekere verlegenheid, alsof het jongetje nog altijd onder de oppervlakte verborgen zit. Dat komt heel mooi in beeld.’
Is de taal van poëzie nog vrij van ideologie en manipulatie? Of is het onzin om te denken dat dichterlijke taal zich onttrekt aan framing, het ideologisch laden van woorden? Dat is dit jaar het hoofdthema van poëziefestival Poetry International, dat op dinsdag 7 juni van start gaat.
In elke toneelvoorstelling, film, of concert zit wel een scène die je bijzonder raakt. In de documentaire Ik wil gelukkig zijn (2016) over het leven van actrice en cabaretière Fien de La Mar (1898-1965) zit ook zo’n moment, een muziekscène van onvergetelijke ontroering.
Champagne bij BAK in Utrecht, diepe teleurstelling bij Het Nieuwe Instituut in Rotterdam: de Raad voor Cultuur heeft gesproken. Vandaag, donderdag 19 mei 2016, kwam het eerste advies na de draconische kunstbezuinigingen door het eerste kabinet Rutte uit, en er rollen koppen. Amsterdam verliest de prestigieuze presentatie-instelling De Appel, in Den Haag moet collega-instelling Stroom zijn huiswerk overdoen. Het Orkest van het Oosten en het Gelders Orkest moeten binnen 2 jaar met fusieplannen komen. In Utrecht krijgt het stadsgezelschap Theater Utrecht ondanks artistieke waardering geen geld meer. Het Zuidelijk Toneel in Eindhoven Tilburg moet nieuwe plannen maken en Opera Zuid moet snel de artistieke kwaliteit omhoog brengen. Dat zijn de belangrijkste conclusies van het Advies van de Raad voor Cultuur.
Hoe dramatisch een en ander ook mag klinken, het advies is dat eigenlijk niet, wanneer je het hele slagveld overziet. Mede dankzij
“Thea, ik móet het nummer van die concertorganisator hebben!”, klonk zijn gebiedende bariton in mijn oor. Bernard van Beurden (1933-2016) belde steevast vanuit Zuid-Frankrijk, waar hij woonde – in Amsterdam had hij een bescheiden pied-à-terre. Ik had hem als muziekjournalist vaker geïnterviewd en leek de aangewezen persoon hem aan informatie uit zijn verre vaderland te helpen. Vervolgens zaten we uren…
‘Dit regiem heerst ook over je na je dood. Het regiem steelt je verhaal. Ze gebruiken je om hun eigen verhaal te vertellen. Nabestaanden worden gedwongen om verklaringen te onderteken dat de dode is vermoord door de oppositie. Het regiem gebruikt de doden om de levenden te onderdrukken.’ De Libanese kunstenares Tania El Khoury heeft een statement gemaakt: Gardens Speak (Tuinen Spreken). Een installatie, een immersieve[hints]definitie: onderdompelend, waardoor je de echte wereld om je heen vergeet.[/hints] voorstelling, waarin de toeschouwers zelf acteur zijn. Een voorstelling die bestaat uit een berg aarde waaruit zacht stemmen klinken vanonder grafstenen. Die voorstelling komt in juni naar Amsterdam, als een van de voorbeelden van de nieuwe Holland Festival-programmering door festivaldirecteur Ruth MacKenzie.
De berg aarde waarin en waarop de installatie zich afspeelt staat voor de vele duizenden anonieme achtertuingraven in Syrië. In het begin van de Syrische burgeroorlog was de strijd nog vooral een strijd tussen tegenstanders van de dictatuur van president Assad en diens (geheime) politie. De eerste slachtoffers waren vaak nog gewoon studenten die meededen aan vreedzame demonstraties, die pamfletten uitdeelden, of die de begrafenis van een vriend bezochten. Immers: het bombarderen van begrafenisplechtigheden was en is een beproefde methode van moorddadige regiems en misdaadsyndicaten om opstandige netwerken uit te schakelen.
Tania El Khoury hoorde in 2013 van het Syrische alternatief: de privébegrafenis in eigen achtertuin, of bij gebrek daaraan in een anoniem stadspark, zonder grafsteen of herdenkingsplek. Zo’n actie is zowel een uiting van angst als een daad van verzet: dit zijn doden die de regering niet meer kan misbruiken. ‘Het stuk is oorspronkelijk ook niet bedoeld voor het Europese publiek. Het is in Libanon gemaakt en de tekst was ook in het Arabisch. Het laatste waar ik aan dacht was het Europese publiek. Het idee was
Toneelschuur, Don Carlos (toneel) Nina Spijkers brengt Friedrich Schillers klassieke toneelstuk terug tot de kern. Geen overdadig decor dat het Spaanse hof verbeeldt, maar doeken die laag voor laag afgepeld worden. speellijst M31 Foundation, Nederlandse Reisopera, Theater na de Dam, Der Kaiser von Atlantis (opera) Veertig jaar na de wereldpremière in Theater Bellevue wordt Victor Ullmanns Der Kaiser von Atlantis opnieuw…
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.