Russische bloemen en Beatrix @HollandFestival

Holland Festival

Prachtige jurken, grote zonnebrillen en hoge hakken. Het is duidelijk dat op de voorstelling van het beroemde Moskouse theatergezelschap Theatre of Nations ook een groot Russisch publiek af is gekomen. Mannen in pak die af en toe tegen hun mouw praten lijken te getuigen van aanwezige Russische miljardairs. Maar niets blijkt minder waar als plotseling prinses Beatrix met haar gevolg de zaal binnenstapt. 

Het is te hopen dat zij van tevoren ook de synopsis van het verhaal heeft gelezen want de inhoud van Circo Ambulante, daar kunnen we kort over zijn, die is ingewikkeld. Bij vlagen zelfs onbegrijpelijk. En dat frustreert. Het is goed om te weten dat het stuk speelt op een verlaten eiland waar een Grote Leider heerst en voor de arme eilandbewoners alleen nog werk in de stierenballenfabriek is. Want vele decorwisselingen in combinatie met Nederlandse vertalingen boven en naast het podium leiden af van het spel, waardoor niet zozeer het verhaal als wel vooral de sfeer overblijft van het stuk.

De sfeer van een grimmige maatschappij die gedomineerd wordt door een dictator. “Of dat nu een communistisch bewind is,  een Afrikaanse dictator of president Poetin doet er niet toe,” vertelt acteur Richard Bondarev na de voorstelling. “De Don Quichot waarin hoofdrolspeelster Maria verandert is echt iemand die tegen windmolens vecht, want het regime kan veranderen, maar de onderdrukking blijft.” Echt vrolijk stemmend is de voorstelling dan ook niet.

Toch zit naast me een Russisch-Nederlandse bezoekster die bij het applaus van opwinding nauwelijks meer kan blijven zitten. De hele voorstelling zat ze al met een bosje gele voorjaarszonnebloemen op haar schoot. Volgens Russisch gebruik wil ze die geven aan de Elizabeth Taylor van Rusland, de zeer beroemde actrice Liya Akhedzhakova. In Nederland geven we een gelauwerd actrice misschien een staande ovatie of laten het theater een bloemetje geven op het eind, in Rusland worden die persoonlijk overhandigd.

Dus tijdens het lange applaus voor deze 75-jarige beroemdheid snelt mijn buurvrouw samen met andere dames (jong en oud, maar allemaal vrouwen) naar voren om op het podium te klimmen en de bos gele bloemen aan te bieden. Dat Beatrix de zaal binnenkwam was reden voor het tevoorschijn halen van de telefoon om een foto te maken, voor dit sprintje richting podium was maar één woord: “spannend.”