Writers Unlimited is het leukste literaire festival ter wereld. Wij kunnen het weten, want we zijn er nu alweer twee keer geweest. Of de vergelijking met al die 20 miljoen andere literatuurfestivals in de wereld helemaal zuiver is, weten we niet. We weten wel dat heel veel van de schrijvers die Writers Unlimited bezoeken, het met ons eens zijn. Althans gedurende die paar dagen en vooral nachten in januari.
Een paar redenen.
1: Seks
Op Writers Unlimited gaat minstens één programma altijd over seks. En of je daar nu Kristien Hemmerechts voor vraagt (vorig jaar hilarisch), of Linda Christanty en Geling Yan: leerzaam is het altijd. Met een simpele, doch even universele vraag: Hoe zijn de reacties als je in landen als Indonesië en China als vrouw over seks schrijft en praat? Waarom worden vrouwen die dat doen in alle delen van de wereld al gauw voor hoer uitgemaakt? (vrijdagavond)
2: Drank
De ongezelligste (by far) theaterfoyer van Nederland is de betonnen leefkuil van het Theater aan het Spui in Den Haag. De beste plek om je in de massa verloren te voelen, ook als er geen massa is. Na theaterbezoek iets om snel doorheen te snellen op weg naar het al even warmbloedige Spuiplein, waar Den Haag binnenkort voor 200 miljoen iets aan gaat verbeteren. Maar dit alles speelt dus geen rol tijdens Writers Unlimited. Dit jaar doet host Francis Broekhuisen zijn uiterste best om vanaf een lange tafel sfeer te maken. Iets wat hij goed kan. Gesprekken met schrijvers, waarbij we ons nu al verheugen op de komst van Rodaan al Galidi, de liefste dichter van Nederland. (vrijdag- en zaterdagavond)
[Tweet “NRC-columnist Bas Heijne heeft een heel erg leuke Gerrit Komrij-imitatie op zijn repertoire”]3: Ontspannen Schrijvers
NRC-columnist Bas Heijne heeft een heel erg leuke Gerrit Komrij-imitatie op zijn repertoire, iets wat hij uitsluitend nog in kleine kring laat zien, na voldoende alcoholhoudende dranken genuttigd te hebben. Maar dat is dus alleen in het hotel, na afloop van het publieke deel. Dan zijn alle schrijvers ontspannen. Slechts voor ingewijden. Voor gegarandeerd ontspannen schrijvers moet je dus ook niet naar het schrijversfeest op zondag, want dan moet er ook genetwerkt worden, en moeten er prijzen in ontvangst worden genomen. Voor de échte ontspanning moet je naar Theater Dakota, in een verre uithoek van Den Haag, waar verhalenvertellers uit alle delen van de wereld hun verhalen met elkaar, en een klein publiek, delen. Gegarandeerd ontroerend. Ook met Antjie Krog. (zaterdagmiddag)
4: Petra Stienen