In de enorme Zuiveringshal van de Westergasfabriek in Amsterdam leven musici van jubilerend Het Balletorkest zich op het toneel helemaal uit in de creatieve dansvoorstelling Creatures. Ze liggen zelfs plat op de grond of swingen zich los in een kleine big band.
‘Komt dat zien, Creatures: speciale show met vijftig musici en tien breakdancers’, roept de man bij de deur. De laatste kaarten voor de première moeten verkocht. Creatures staat twee weken lang in de Zuiveringshal in Amsterdam. Scholen bezoeken de voorstelling door de week, in het weekend kan iedereen de voorstelling zien. Maar Creatures is zo’n spektakel dat met een ronddraaiend toneel ertegenaan best een jaar lang in een hangar bij Valkenburg kan staan.
En dat met een minimale inzet van technici. De orkestleden zijn namelijk ook technici. Naast hun indrukwekkende spel schuiven ze met decorstukken, of zijn zelf onderdeel van van de dans. Bijzonder is het moment wanneer je vanwege de kostuums geen onderscheid kunt maken tussen de dansers en de musici, die als donkere wezens aan komen kruipen of krioelen. Je kunt je haast voorstellen dat de musici dat thuis ook nog blijven doen. Ondanks dat er zo’n vier repetitiedagen waren met het orkest, gaan ze helemaal op in hun rol.
Creatures, een concept van de Belgisch-Filippijnse Marco Gerris, gaat over een reis van een jong koppel door de evolutie, die begint in het Cambrium[hints]Cambrium: ca. 540 tot 500 miljoen jaar geleden. Deze periode is genoemd naar Cambria (de Latijnse benaming voor Noord Wales), waar de eerste afzettingen uit dit tijdperk zijn gevonden. Na de ijstijd aan het eind van het Proterozoïcum, kreeg het leven een nieuwe impuls. Er ontstonden in zeer korte tijd een heleboel nieuwe soorten, waarmee de basis werd gelegd voor de soorten van tegenwoordig.[/hints]. Met een uitbarsting van kleuren en leven maak je als het ware de oerknal zelf mee. In de akoestiek van de Zuiveringshal galmt muziek je tegemoet, variërend van Le boeuf sur le toit van Darius Milhaud tot Jurassic Park Theme van John Williams. Dat werkt overdonderend en reduceert af en toe de dans tot decoratie.
De eerste dans van het centrale paar, Joella Ramos en Abdelhadi Baaddi, komt mede dankzij de begeleidende vier strijkers (op sokken!) beter uit de verf. Je hoort de dansers bewegen, en dat is ook waarom live dans op het toneel meer indruk maakt dan op televisie. Alle dansers, inclusief de lenige en onnavolgbare Gil Gomes en Sarita Keilman, laten overigens met hun skills zien waarom ze tot het selecte, Amsterdamse ISH Dance Collective behoren. Of het nu eindeloos ondersteboven spinnen op de vloer is of vervaarlijk buitelen in een kooi bovenop een hoge toren, Creatures is bijna een battle tussen orkest en dansers: niemand wil voor de ander onder doen.
Opvallend is ook de luchtacrobatiek van Micka Karlsson en Romain Touron. Omdat een vangnet ontbreekt houd je bij dit gedeelte je hart vast, maar luchtengel Karlsson is ook mevrouw Gerris, dus er zal door de regisseur (meneer Gerris) wel zijn nagedacht over de veiligheid.
Creatures is dus veel en groots en gaat zeer creatief om met de inzet van Het Balletorkest. Tot aan een wandelende brachiosaurus toe. De verhaallijn is wat dun en lastig in het geheel terug te vinden. En ook intieme emoties kom je in het massale festijn niet veel tegen. Maar volgens de evolutietheorie kent het leven eigenlijk geen achterliggende gedachte en zijn emoties uiteindelijk betekenisloos. Dus dat klopt.
Creatures is nog t/m 22 mei te zien in de Zuiveringshal van de Westergasfabriek in Amsterdam. De choreografie is in handen van Korzo-choreograaf Shailesh Bahoran. Klik voor meer informatie of tickets.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
