Een cellist met hooggespannen verwachtingen maar zonder werk vertrok naar Italië. Zijn boek Fratello & Sorella komt nu uit.
Van Amsterdam
Die Frans. Je vroeg je af of het ooit met hem wel goed zou komen. Het antwoord is ja.
Toch wist de charmante en zenuwachtige jongeman in de jaren negentig langs de randen van het leven te scheren. Toen deelden we nog een appartement in Amsterdam. In een buurt waar hoofdkantoren van goede doelen in kapitale villa’s huisden.
Frans was de cellist. Zonder werk. Op enkele avonden trok hij er voor een schnabbel op uit in rokkostuum, met zijn kist. Dan zag hij er piekfijn uit. Maar op veel dagen kon hij ook doelloos in een schrijverscafé hangen. Of we struinden samen de bar van Hotel Winston af, een laatste nachtelijke halte waar verliezers geen verliezers zijn.
Een leeg boek met een slecht eind moet op ons gezicht te lezen zijn geweest.
Gestrikt in Italië
Het was een tijd dat rumoerige vrouwen hem achtervolgden. Hij had iets met ze. Of zij met hem. Tot een no-nonsense Italiaanse hem wist te strikken. Van een piepklein Amsterdams bootje, waar hij inmiddels bivakkeerde, vertrok hij spoorslags naar Zuid-Italië.
Wie het minst blij was met het daaropvolgende huwelijk was het plaatselijke varken. Dat werd op de bruiloft buiten in een Fellini-achtig tafereel van bovenaf geslacht. Frans werd op brute wijze bekend gemaakt met de culinaire eigenaardigheden van de streek Puglia.
Dat had ook zijn voordelen.
Actieve correspondentie
Vanuit een zogenaamde trullo, een iglo van stenen, begon de nieuwe olijfboer Frans te corresponderen met zijn zus Karin (die restaurants recenseerde als een van De Dames Reiziger). Veel inside informatie over Italië en over koken. De briefwisseling was jarenlang te lezen op Vrij Nederland en later op een eigen website.
Nu is een aantal verhalen gebundeld in Fratello & Sorella, een uitgave van Prometheus. Eerder al was er het boekje Lekkerissimo, een soort ooggetuigenverslag van het leven in Zuid-Italië. Met ook bij veel hoofdstukken een recept van een plaatselijk gerecht.
Een kunstenaar die kookt
Het enige recept dat ik van Frans leerde was low budget: een doorgesneden courgette die je met gehakt en zure room vult. Inmiddels is de ex-huisgenoot gelukkig een expert in de Italiaanse keuken. Niet een kookkunstenaar pur sang; op 24Kitchen zul je hem niet gauw zien. Maar een kunstenaar die kookt: daarom vertelt hij ook kleurrijk over het leven in Puglia.
Nadenken hoeft niet meer
De ex-cellist zonder werk en zonder doel zit nu tot over zijn oren in de olijven. Met de simpele wijsheid van een hardwerkende boer op het land hoeft hij niet meer over een doel na te denken.
Het verhaal van de kunstenaar die moeilijk aan de bak kwam liep dus goed af.
Soms koop ik een flink blik olijfolie van Frans. Ik proef Zuid-Italië, de trullo, zijn Anna, de dagen lang werken, het varken. Mijn leven hier kan dat beetje kleur van daar wel gebruiken.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
