John Buijsman en Helmert Woudenberg vormen een heel grappig duo. Buijsman de oer-Rotterdammer, zeker ook qua tongval, maar ook de acteur die rolvast is, en duidelijke karakters speelt. In De Recreanten, een stuk dat hij voor en over zijn eigen vakantiecomplex in Hoek van Holland maakte, speelt hij samen met Helmert Woudenberg. De bedenker van het continue improviseren heeft een terloopsheid in zijn spel waarbij je soms denkt dat hij er niet helemaal bij is met zijn hoofd, maar dat is schijn.
Als combinatie, in dit prachtige, ontroerende en ook nog eens actuele stuk over volkstuintjes die moeten wijken voor het grootkapitaal, werkt het prachtig. De eeuwig redderende Buijsman tegenover de schijnbaar lethargische Woudenberg: het schrijnt en schuurt en dat geeft warmte tussen die twee.
De voorstelling is ook te zien op Theaterfestival Boulevard, waar koningspoedel Kees, de liefste theaterhond ooit, op het toneel weer alle rust bewaart die de twee mannen in hun leven missen. Of dit stuk, dat meer een gelegenheidsding was voor het echt bestaande huisjescomplex waar het over gaat, nog vaker te zien zal zijn: programmeurs, sla je slag.
Borboletas
Ook uit Rotterdam komt Gery Mendes. Hij maakt deel uit van de grote groep Rotterdammers met Kaapverdiaanse wortels. Een groep die zelden in het nieuws is, en waar ook in Rotterdam geboren mensen zoals ik opvallend weinig van weten. Zonde, want zeker de muziek van de eenzame eilandstaat in de Atlantische Oceaan is van wereldklasse. Niet alleen de bekende Cesaria Evora komt er vandaan, het is ook het land van de Morna, een melancholieke vorm van de Portugese Fado, die groot werd door Ildo Lobo.
En nu is er dus Gery Mendes. Hij heeft een Rotterdams hiphop verleden en zit barstensvol de melancholie die je in Kaapverdië kennelijk via het drinkwater binnenkrijgt. In Borboletas, dat ik ook op Theaterfestival Boulevard kon zien, vertelt hij een hartverscheurend mooi verhaal over de band met zijn vader, en diens worsteling met het koloniale verleden dat ook zo bepalend was voor diens leven.
Huilend dansen
Mendes is een begenadigd verteller en zanger, en hij heeft in het universum dat Muziektheatergezelschap Orkater schiep voor nieuwe makers, een perfecte omgeving gevonden om zijn kunst net wat scherper te maken dan anders. Want het zou zo makkelijk zijn om te blijven hangen die prachtige muziek, die zelfs in de uptempo dansnummers nog een melancholie met zich meedraagt waarvan je huilend gaat dansen: Mendes weet het met zijn regisseur Benji Reid naar een hoger plan te trekken.
Het stuk toert nog, dus grijp je kans.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
