Er wordt op internet veel geld verdiend met de verspreiding van tekst en muziek, nieuws, foto’s en films. Dat geld komt binnen bij internetproviders, diensten als Apple, Amazon, Netflix en Spotify en bij de grote platenmaatschappijen en filmproducenten, die vrijwel altijd ook aandeelhouder zijn van eerdergenoemde organisaties. Zo goed als niets van dat geld komt terecht bij de mensen die al die films, composities en boeken of artikelen maken.
Om die reden zijn overal op de wereld nu makers van ‘content’ bezig zich te verenigen. In het Engelse taalgebied is op dit moment de Content Creators Coalition in oprichting, terwijl in Nederland het al bestaande Platform Makers binnenkort versterking krijgt van een tamelijk uniek samenwerkingsverband tussen vakbonden en beroepsverenigingen uit de creatieve sector. De gesprekken zijn in een verkennend stadium, maar duidelijk is nu al dat er iets moet veranderen aan de verdeling van de rijkdom in de creatieve industrie.
Enorm inspirerende ontmoeting met de organisaties van acteurs, regisseurs, fotografen, ontwerpers, kunstenaars… http://t.co/N243I41y6p
— Wijbrand Schaap (@wijbrand) October 9, 2013
Kunstenaars, of het nu popmuzikanten of schrijvers zijn, of andere creatieven, hebben nooit echt verdiend aan hun scheppende werk. Op een paar wereldtoppers na is vrijwel iedereen in het creatieve vak afhankelijk van bijbaantjes, rijke echtgenoten of familieleden, geldschieters of subsidiërende overheden. Wat het nu pijnlijk maakt is dat internet de verspreiding van hun werk veel makkelijker heeft gemaakt, terwijl de inkomsten blijven hangen bij de verspreiders.
Makers krijgen nog steeds vrijwel niets, maar kunnen wel zien hoeveel ze beluisterd, gezien en gelezen worden. Hoezeer dat tientje dat we per maand betalen voor Spotify ook redelijk mag lijken, van dat geld gaat vrijwel niets naar de muzikanten. Het verdwijnt in de kluizen en luxejachten van de bazen van film- en platenmaatschappijen, grote uitgeverijen en – vooral – internetaanbieders en kabelbedrijven.
Of de makers van content ooit in staat zullen zijn om een vuist te maken, is nog onduidelijk, Veel van het geld dat de kunstenaars, schrijvers en journalisten toekomt, wordt nu immers door hun bazen en ‘afnemers’ besteed aan de dure advocaten en lobby-organisaties die de vragen van de makers tegenwerken.
Dat het internet de tussenhandel zou uitschakelen en rechtstreeks contact tussen maker en klant zou mogelijk maken is dus vooralsnog een fictie.
Lees ook: http://www.theguardian.com/music/2013/oct/11/david-byrne-internet-content-world
English (UK) 
Nederlands 
Français 
