Skip to content

Architecture Film Festival: Raw concrete on the big screen

Van confronterend brutalisme naar de vloeiende lijnen van Frank Gehry en van tijdloos Londen naar het Parijs van Eric Rohmer. Een greep uit de selectie van het Architecture filmfestival dat op 8 oktober van start gaat in Rotterdam. We nemen alvast een duik in het programma.

Het AFFR heeft zich in zijn bestaan goed staande weten te houden tegenover andere thematisch georiënteerde filmfestivals. Je zou op het eerste gezicht verwachten dat architectuur een beperkt filmisch aanbod oplevert. De programmeurs weten echter elke editie weer te verrassen met een gevarieerde keuze van docu’s en speelfilms.

Dit jaar zijn er vrij conventionele, maar degelijke portretten van sterarchitecten Frank Gehry en Zaha Hadid te zien. Leuker zijn de films die zich richten op de relatie tussen mensen en gebouwen. Neem Abel Ferarra’s Chelsea on the rocks: een hommage aan het iconische en excentrieke Chelsea hotel waar de New Yorkse underground samenschoolde en waar je op audiëntie kon komen bij Andy Warhol of William Burroughs.

Een ander heerlijk portret van de relatie tussen bewoners en een brutalistisch wooncomplex is Barbicania. Ila Bêka en Louise Lemoin hanteren voor de film dezelfde droogkomische stijl van hun documentaire House Life en richten hun camera op bijzondere mensen en hun band met het Barbican Estate in Londen. Van Julien Temple, die bekend is van Absolute Beginners en zijn documentaires over punk, is Londen, the modern Babylon te zien waarin hij de Britse metropool op intieme wijze portretteert door middel van found-footage-beelden.

Naast docu’s is er ook nog een opmerkelijke speelfilm geselecteerd. Regisseur Eugène Green heeft als Amerikaan in Frankrijk een gelauwerd oeuvre opgebouwd dat nog weinig te zien is geweest in Nederland. Nu is er de vrij unieke kans om zijn nieuwste creatie La Sapienza te bewonderen. De film draait om een architect die in de ban raakt van de barokke gebouwen van Francesco Borromini.

En dan is er nog verplichte kost voor cinefielen. Rohmer in Paris is de filmische liefdesbrief die de Brit Richard Misek maakte over nouvelle vague regisseur Eric Rohmer en de Franse lichtstad. Het is een mooie essayfilm samengesteld uit fragmenten van zijn oeuvre en voorzien van zeer persoonlijk commentaar van Misek. De stad Parijs komt daarbij als een soort personage terug in de films.

Het AFFR vindt plaats van 7 tot en met 11 oktober in Lantaren Venster in Rotterdam. Kijk voor het complete programma op affr.nl

George Vermij

George Vermij is een culturele alleseter met een nieuwsgierige en kritische blik. Hij studeerde kunstgeschiedenis en politicologie in Leiden en heeft een ongeneeselijke filmverslaving. Naast Cultuurpers schrijft hij voor Schokkend Nieuws, Gonzo Circus en In de bioscoop over film. Voor Tubelight, Metropolis M en Jegens & Tevens schrijft hij over beeldende kunst.View Author posts

Small Membership
175 / 12 Months
Especially for organisations with a turnover or grant of less than 250,000 per year.
No annoying banners
A premium newsletter
5 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Cultural Membership
360 / Year
For cultural organisations
No annoying banners
A premium newsletter
10 trial newsletter subscriptions
All our podcasts
Participate
Insight into finances
Exclusive archives
Posting press releases yourself
Own mastodon account on our instance
Collaboration
Private Membership
50 / Year
For natural persons and self-employed persons.
No annoying banners
A premium newsletter
All our podcasts
Have your say on our policies
Insight into finances
Exclusive archives
Own mastodon account on our instance
en_GBEnglish (UK)