TING! is a pitch-black anniversary spectacle by Scapino Ballet Rotterdam. But the NITS add lustre to the evening.
Large billboards along the entrance to the Ferro Dome in Rotterdam still hint at the colourful history of the 70-year-old Scapino Ballet. Once inside the round gas holder, however, choreographer Ed Wubbe cuts straight to the chase with a world dipped in sombre tones. A kind of Cirque du Soleil because of the circus elements. But the sun in TING! is eclipsed.
Want “terugblikken is prima, maar ook een beetje voorspelbaar”, aldus Wubbe. Dus geen veilige voorstelling met obligate toespraakjes over het oudste dansgezelschap van Nederland. Dat past niet bij de artistiek leider die met de productie Kathleen in 1992 al resoluut de balletfranje van zich af schudde.
Battlefield of human lives
Als dans de realiteit moet weergeven dan is die volgens Scapino mooi, triest en absurd. En de plek waar je dat goed kunt uitvergroten is het nachtcafé, een slagveld waar we ongehinderd onze gecompliceerde levens kunnen laten uitwasemen. Na een schimmenspel op een immense kubus van witte doeken hangt in TING! de rook als witte wieven boven de her en der verspreide lichamen.
Een ronddraaiend plateau neemt je mee door een wonderlijke wereld. Een vrouw met een geweldig lichaam, o het is een man, bolhoeden duiken op uit valluiken, dansers en circusartiesten vliegen de trapeze in, er is de onmisbare paljas (grandioze Mischa van Leeuwen) en een triangel (TING!). En er is opzwepende groepsdans maar als een haperende computer is het wel vaak wachten op meer.
Fans see and hear the NITS
De NITS? Die leven zich helemaal uit. Met een enorme galm vult zanger Henk Hofstede de dome, de monumentale toetsenist Robert Jan Stips voorziet de filmische scènes van kleur en drummer Rob Kloet levert natuurlijk de dynamiek. Op verzoek van Ed Wubbe maakten ze enkele nieuwe stukken maar ze brengen ook bekende hits als Nescio and In The Dutch Mountains. TING! in de Ferro Dome is ook bedoeld om nieuw publiek aan te trekken.
TING! is echter een moeilijke formule met veel dingen tegelijk: jubileum, circus, NITS, publiek zit om de vloer heen. Het duurt daarom even voordat je echt gepakt wordt. En dat is wanneer de dans door de chaos heenbreekt. Dario Minoia en Alexandre Jolicoeur voeren je even weg. De wat oudere boegbeelden Bonnie Doets, Bryndis Brynjolfsdottir en Mischa van Leeuwen laten hun klasse zien. En Jean Gabriel Maury, Reid Cumming, Jozefien Debaillie en Ruben Garcia Arabit vormen de nieuwe krachtbronnen van Scapino.
Epilogue
Terug naar Hans Snoek, die Scapino direct na de oorlog oprichtte om bleke kindersnoetjes kleur te geven. Afgaande op haar gevarieerd en kunstzinnig ingerichte huis (mijn vader paste er weleens op) zou ze TING! zeker hebben kunnen waarderen. Dat kindersnoetjes weer bleek kunnen worden met deze voorstelling, misschien minder. Ed Wubbe heeft van Scapino echter een dijk van een gezelschap weten te maken. En TING! maakt met een knal de jubileumtaart open.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
