Op de dag dat in de Tweede Kamer minister Bussemaker een kans op extra geld voor cultuur laat schieten, vallen jonge kunstenaars verderop in de straat in de prijzen.
Op maandag 21 november sprak de commissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap met minister Bussemaker over de Cultuurbegroting. Iets dat verstrekkende gevolgen heeft voor de cultuursector. Later in de avond vond de uitreiking van de Piket Kunstprijzen plaats. Een toevallig contrast: de overheid die flink in het cultuurbudget hakt en daartegenover een mecenas die flink in de buidel tastte om jonge kunstenaars te steunen.
Geen reden tot juichen
Er is dan ook geen reden tot juichen, somberde de ‘Beste Theaterdirecteur van Nederland’ Cees Debets voorafgaand aan de uitreiking van de Piket Kunstprijzen. Want het kunstbestel is door bezuinigingen flink aangetast en het lijkt met een zekere politieke onwil er niet veel beter op te worden. De minister toont zich immers weigerachtig en laat een open kans voor doel om het cultuurbudget te verhogen, schieten.
Particulier initiatief wel toe te juichen
Frederik ‘Freek’ Hendrik Piket zou dat anders zien. De in 2011 overleden oud-senator had een voorliefde voor kunst en was altijd op de eerste rij van theatervoorstellingen te vinden. Een indrukwekkende kunstcollectie die hij opbouwde moest door Pulchri gesorteerd en werd geveild. Het resultaat: een stichting die direct na overlijden werd opgericht met 3 miljoen euro in kas.
Drie miljoen euro.
Vandaar de chique brochure, de gelikte promo-filmpjes van genomineerden, het afhuren van een theater, het inhuren van een cabaretier als spreekstalmeester. En de geldprijzen: drie kunstenaars die ieder ieder zonder producerende voorwaarden € 8.000 ontvangen. Achter de Piketprijzen en de Stichting mr. F.H. Piket zit poen. En passie.
Mecenaat en Makersklimaat
Maar er wordt behalve geldprijzen uitreiken ook nagedacht over kansen in de kunstensector en wat te doen met geld. Dat kwam al naar voren in de eerste Piketlezing die afgelopen maand plaatsvond. Het thema: Mecenaat en Makersklimaat in Den Haag. En vanavond bij de prijzenuitreiking was er een panel Makersklimaat. Leo Spreksel (Korzo), Joris Wijsmuller (wethouder SWDC Den Haag), Marieke Schoenmakers (KABK) en Cees Debets, directeur Theater aan het Spui, de temperatuur van dat klimaat op. Een hint: men moet af van het disciplinair denken, de hokjes uit en elkaar opzoeken.
En nog een hint, vanuit het publiek bezien. Het mag allemaal best diverser. Want ten eerste kan Jort Kelder voor het programma Hoe heurt het eigenlijk langskomen op zo’n avondje oud geld voor jonge kunstenaars. En daarnaast de zaak oogde wel erg blank. Alleen in de categorie dans zag je twee niet-witte genomineerden. Dat is te danken aan de jury van die discipline: die nam zich weliswaar voor niet op huidskleur te selecteren maar dwong zich buiten de gebaande paden te kijken.
Toekomst
Met de huidige budgettering kunnen de Piket Kunstprijzen in ieder geval nog zo’n veertig jaar verder. Een uiterst waardevol programma voor een uiterst waardevol domein.
Yes, Minister.
De winnaars zijn
SCHILDERKUNST: Debbie Young (1990, Glasgow, Schotland)
“Debbie Youngs werken kennen zowel een letterlijke als figuurlijke gelaagdheid, waarbij elke laag de vorige relativeert of deels aan het oog onttrekt. Soms gaan de werken op in een getransformeerde ruimte, soms zijn het individuele objecten aan een witte muur. Hiermee spoort Debbie de beschouwer aan steeds op een andere manier te kijken. Het resultaat is explosief, maar ook kwetsbaar en persoonlijk”, aldus de jury.
DANS: Alice Godfrey (1994, Windhoek, Namibië, Zuid-Afrika)
“Alice is een magnetische toneelverschijning. Ze is een absolute blikvanger met een intrigerende, intense uitstraling, die tegelijk speels en raadselachtig is. Haar talent is evident, ze heeft het lijf en een gezonde dosis gekte. Ze weet met haar interpretatie de choreografie altijd iets extra’s te geven”, aldus de jury.
TONEEL: Kaatje Kooij (1990, Rotterdam)
“Kaatje Kooij is authentiek, serieus en ook bescheiden, poëtisch en fijngevoelig. Daarnaast is ze eigenzinnig en soms dwars. Ook zoekt ze het experiment op door buiten de gebaande paden te treden en verwerkt ze daarin een vleugje eenzaamheid. Zo werkte ze bijvoorbeeld aan thema’s die voor haar erg delicaat bleken, dat getuigt van kracht. Het afgelopen jaar is ze hard doorgegroeid naar een volwassen actrice”, aldus de jury.
PIKET JURYPRIJS: Leo Spreksel (1950)
“Leo Spreksel is de belichaming van wat één individu voor de ontwikkeling van dans in een stad kan betekenen. Dat begint al in 1988 na zijn aanstelling als eerste dansprogrammeur van het Korzo theater in Den Haag. Hij begrijpt dat jong talent alleen aan het kunstklimaat van een stad gekoppeld kan worden door ondersteuning. Daarnaast tilt hij via samenwerkingen met anderen talentontwikkeling naar een hoger plan. Mede dankzij hem kan Den Haag zich met recht profileren als een dansstad van internationale allure”, aldus de jury.
English (UK) 
Nederlands 
Français 
