Met tekst, beweging, acteurs, decors.
If theatre can do anything, it is to put us outside reality. Not even to make you dream away, but to stop that reality for a moment and look at it in a different way. Call it the Ti-Ta-Wizard moment. To stop the action at the dramatic climax, to take the sting out of the wasp, or the fuse out of the powder keg....
The Zuiderstrand Theatre is having a nice time. When the theatre was built on the coast, there was a lot of resistance and grumbling from Scheveningers. 'That bunker' it was called. But with the (reprise) hit 'Harde Handen', free after Heijerman's 'Op hoop van Zegen', this own production touches a sensitive chord. For and by Scheveningen On Scheveningen, much has changed. The fishing village with...
‘Als Paul zijn pink beweegt gebeurt er wat. Ze hebben een scène waarin Jochem een tekening maakt van Paul. Paul zit naakt te poseren. En dat duurt. Dat duurt lang. Jij en ik zouden dat als amateurs vullen met allerlei houdingen en bewegingen, maar Paul doet niks. Denk je. En er gebeurt van alles. HIj doet dus wel wat, maar…
Especially for our regular readers and subscribers, temporarily available for everyone to view: the e-book with all the stories about Theatre Festival Boulevard 2017 listed. Members and subscribers can also download the book, and read it on their e-reader.
Wine tasting and listening to medieval music are usually things people only do with very serious faces. So it took five glasses, three drunken singers and a good hour before the mob in the sober Heilig Hart church in Den Bosch loosened up a bit. With a Frontignan to boot. You do start fantasising about the great dinner you had at...
Claron McFadden is een fenomeen. Josse de Pauw is een fenomeen. Arnon Grunberg is een fenomeen. LOD is een fenomeen. KVS is een fenomeen. Theaterfestival Boulevard is een fenomeen. Pianist Kris Defoort kende ik nog niet, maar die is ook een fenomeen. Net als Henry Purcell, maar dat wisten we al een paar eeuwen: ook een fenomeen. Na zo’n openingsalinea…
Wie jong is, een beetje leuk opgeleid en verder in het algemeen van goeden huize, gaat niet op een cruise over de Noordzee. Een cruise op de Noordzee, dat doe je als je geen fantasie hebt, slecht ter been of te ziek voor iets anders. Vindt Wunderbaum. Het theatercollectief dat zich graag ontfermt over de kwetsbaren van deze planeet is…
Industrial estates are weird. They lie souring on the outskirts of one city, only to seamlessly morph into the same site on the outskirts of another. Once they were A-locations, places of visibility and the incarnate dream of reconstruction. Now they are low-grade structures, halls with a front door, a visible office for the Dirk and a pathetic...
De prijs voor de langste en kunstigste kus van 2017 is vergeven en gaat naar Conny Janssen Danst. In een tentje op het plein onder de Bossche Sint-Jan vormt deze gedanste zoen het technische en dramatische hoogtepunt van Clarity. Twee dansers, pirouettes draaiend terwijl de lippen verbonden blijven, een videokunstenaar en de live door iET uitgevoerde zweefmuziek waren op zaterdag…
Helden zijn niet altijd de slimste mensen. Sterker nog, de meeste daden die als heldendaad de geschiedenis in gingen, zijn ondoordachte acties geweest. Die toevallig lukten. Pure mazzel. Tegenover elke heldendaad staat dus een onbekend, maar niet te verwaarlozen aantal zinloze overlijdensgevallen van would-be helden. De hoofdfiguur van het theaterstuk De Helden, dat ik op 4 augustus in Den Bosch…
Openingsspeeches. Elk festival heeft er een. Of twee. Je moet er doorheen. Als gast, maar ook als gastgever. Er zou iets op gevonden moeten worden. Natuurlijk moet er een punt gemaakt worden, een vlag gehesen, een champagneflesknal ingeleid. En ook moeten de sponsoren bedankt worden. In deze tijden van een zich terugtrekkende overheid zijn dat er elk jaar meer. En…
‘Mag ik jou vragen: weet jij wat tijd is?’ Greg Nottrots vraag kan niet rechter op de man af zijn, want ik ben de enige toeschouwer. MIjn plek is ongemakkelijk: een in vers grind wegzakkend stoeltje op de curieuze Utrechtse vlakte die door stadsontwikkelaars ‘Berlijnplein’ is gedoopt. Ik ben getuige van een vroege repetitie van De Denderende Tijd. In dat…
Graag je interpretatie van de blik van de covergirl op het programmaboek van Theaterfestival Boulevard. Het kan projectie zijn, maar ik zie een lichtelijk overweldigde vertwijfeling in die ogen, waarvan de wenkbrauwen zijn vervangen door twee ludiek geplaatste bogen van de Sint Jan, daarboven: Den Bosch on my mind. Waar te beginnen, vooral. In het boek vooral overvloed. Glashelder vormgegeven…
[This post was already online under the title 'Save us from the Transition Office', but has been modified in a few details] While you are preparing for a well-deserved holiday, people in the arts sector are working on a new model. That new model is needed because the old model is no longer adequate. That old model, and we are of course talking about our...
Ik hield mijn hart vast. Patrick Nederkoorn en Oscar Kocken hadden zich door de televisie laten verleiden om hun briljante kleinood ‘Zomaargasten’ over te brengen naar de huiskamer. NPO3 nog wel. De zender die zich richt op millennials. Ik kreeg visioenen van zendermanagers, dramaturgen, publieksspecialisten en gisse jongens en meisjes van ver boven de veertig die deze twee kunstenaartjes wel…
Het voordeel van een lidmaatschap als abonnee van Cultuurpers is natuurlijk vooral dat we kunnen bestaan dankzij jou. Zo blijft ons onafhankelijke geluid hoorbaar, zo krijg je de duiding van het nieuws zoals je die nergens anders krijgt. In juni zijn in totaal 14 auteurs voor je op pad gegaan om zoveel mogelijk voorstellingen te zien van het Holland Festival.…
Soms heb je niet heel veel woorden nodig voor een mooi verhaal. Vaak vergen weinig woorden ook meer inspanning dan veel woorden. Dat idee wist Blaise Pascal ooit te munten. Gisteren, op de voorlaatste dag van het zeventigste Holland Festival, werd de stelling op een andere, onverwachte manier kracht bijgezet. Het Australische Back to Back Theatre vertelde het verhaal van…
De kans is niet ondenkbeeldig dat je nog nooit van Fortunato Depero hebt gehoord. Of misschien ben je een liefhebber van classic design en heb je nog ergens een oud miniflesje Campari staan. Dat heeft hij gemaakt. Als toneelschrijver zou je hem best over het hoofd hebben kunnen zien. Op 21 juni ben ik gaan kijken of je jezelf daarmee…
During the first two weeks of this Holland Festival, almost all art was about something. The festival theme 'democracy', conceived for the occasion, appears to have penetrated just about every hairline. Sometimes painful and highly topical, as in the National Theatre's phenomenal 'The Nation', sometimes downright embarrassing, as in Romeo's heavily overrated 'Democracy in America'...
Twenty-five Canadians are listed for design and production of sound, video, music, lighting and stage technology. Nine Canadians are working behind the scenes for two hours. During those two hours, one Canadian is on stage. In front of six hundred spectators. What those 35 people have all managed to pull off tickles your imagination and tells...
I went to Amsterdam to face my social anxieties on the once infamous Mercatorplein. I saw a sunny square with a trendy bar and bakfiets mothers around a play fountain for white children (brrrr! gentrification), old veiled and un veiled women chatting on a bench (help! multiculture) and a performance in a converted bumper car tent (Waaaah! Holland Festival). What I didn't...
Endless chatting at the kitchen table. While cooking. That's all they do, the brother, the sister, the ex, the two daughters-in-law and the mother of the Gabriel family. About recipes, about the old piano. About Thomas, the brother who died of parkinson's, about his wife, who due to informal care had no time to renew her doctor's degree. All very casually, without...
Do you write a review for people who are still going to the show, for people who have already been or for people who want to be informed? It is and remains an eternal dilemma. Vincent Macaigne's Holland Festival performance 'En Manque' will only be at the Compagnietheater on Thursday 8 and Friday 9 June. The chances of you, the reader,...
At last. The Nation, the hyperactual theatrical serial with which the revamped Nationale Toneel, sorry Theatre, presents itself to the country, feels like a refreshing splash of water on a soggy day. Newly appointed boss Eric de Vroedt lives up to his reputation by delivering a work that will no doubt draw new audiences into the theatres. An audience spoiled by...
A prologue, two dialogues and a long interlude. All clearly connected. In a performance by Romeo Castellucci - it doesn't have to get any crazier. Italian playwright Castellucci prefers to make theatre that is not easily or even misunderstood. He does not shy away from shock effects. Visually overwhelming, but a clear line is often hardly recognisable. So that promises...
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.