Nieuws over evenementen en festivals, gesteund door de sector maar inhoudelijk onafhankelijk. Meer weten: info@cultureelpersbureau.nl
Shara Worden stuitert lenig over het podium van het Bimhuis, gehuld in een rare, veelkleurige sprookjesoutfit met pluche bolletjes. En ze zingt de sterren van de hemel, met waanzinnige timing en souplesse. Haar hemeltergend mooie stem lijkt te dansen met een geweldige dynamiek. Van beangstigende subtiel en ijl, van warm en diep resonerend tot sidderend hoge uithalen op orkaankracht. Ze…
It is not usual, but it must be said: the Amsterdam Symfonietta is a tremendously beautiful ensemble. The musicians all look beautiful, they handle their instruments beautifully and they play beautifully. They look alert, active. That helps with being liked, we all know, and that active look is down to their formula: they usually play without a conductor and so have to be incredibly attentive to what is going on around them. Looking dully at the conductor makes you ugly.
We live in destructive times. Nature, art and culture, the inner life: they are breaking down under the tyranny of money, commerce and efficiency. Emio Greco and Pieter C. Scholten take a stand against this. Addio alla fine is an all-in experience in the form of a boat trip to an unknown place, where the audience is immersed in dance, music and...
Multi-instrumentalist and singer-songwriter Shara Worden - also known as My Brightest Diamond - is waiting for me, armed with her ukulele. Just before the interview, she wrote a new song. Worden laughs: "There are way too many videos on the internet of me playing the same songs over and over. I thought I should try something new." The Dodo was there...
In Detroit Dealers, Wunderbaum mixes a personal family story with the decline of Detroit, once one of the most influential industrial cities in the world, and philosophical musings on the car, as a romantic metaphor of progress and the American Dream. The show swings in all directions. Detroit Dealers is part documentary film, jazz concert, performance, spoken word poetry, rap battle, and theatre. This overdose of...
Dodo-recensenten Maarten Baanders en Mariska van der Meij bezochten allebei de voorstelling Passio-Compassio, en raakten in gesprek. – uit het programmaboek van Passio-Compassio – Alle mensen ervaren lijden, ongeacht hun godsdienst of hun culturele achtergrond. Net als liefde resulteert ook lijden in passie. Kunst en godsdienst zijn beiden in staat om de cyclus van lijden en passie te transcenderen. Als…
The 1923 Afro-Cubist dance classic can be seen at Music Theatre today and tomorrow, commented on by Congolese choreographer Faustin Linyekula. "Europeans have no idea that they are denying the shared history of Africa and Europe. Belgium is part of everyday life in Congo, but Belgians hardly know anything about Congo, or it is the clichés about poverty
We zijn live te zien, vanaf half 11. We praten na over een volle week Holland Festival, waarin een paar hoogte- en dieptepunten zijn langsgekomen: John Cage, paaldanskunst, Marilyn Monroe, noem maar op. Check back here, of kijk rechtstreeks op ons youtubekanaal. We proberen alle reacties mee te nemen.
Or: the familiar becomes utterly alien here. Or: embracing meaninglessness as the first principle. One hundred years after his birth, John Cage takes centre stage in HF weekend.
Ever since Reinbert de Leeuw played it in the fastest talk show on Dutch television, John Cage's 4'33" has been a well-known composition in our country. For exactly four minutes and thirty-three seconds, the musician does not play a single note and the audience hears nothing but the ambient sounds.
Eleven poles are atmospherically lit like a nightclub. Dancers enter and make their way to their work stations. They will walk around their poles in a two-hour shift. They are not the only ones: audience members also start walking, towards the exit. Yet the dizzying repetitions of the hard-working ladies are effective. However, the transcendental minimalism will turn into a...
Anyone who might think that making a stage show is a simple one-two punch of a genius director with a good team of creatives and perfect actors is wrong. Only, as a spectator once attending the performance, you don't notice any of that. And that is just as well. You come for the performance and you won't care if...
Imagine Arjan Robben. The much-troubled frontman of the Dutch national team has just seen a brilliant move rewarded with a penalty and he is ready to take it. Up comes a field hand with a new set of adhesive letters for his shirt because the numbers are no longer legible from the stands. Lots of lashing, shirt off, seconds glue. Circumstances, in short. After two minutes, the fielder is gone, the number readable and the referee's whistle sounds. Then try to hit the target.
Al snel bracht Twitter een eerste reactie op Waiting for Miss Monroe, de opera van Robin de Raaff die gisterenavond in de Stadsschouwburg haar wereldpremiere beleefde. @DavidMPinedo: What an atrocious opera Raaff’s ‘Waiting for Ms. Monroe’. An atonal fart that has NOTHING musical. Just screaming. En een tweede. @sandraeik: Exciting worldpremiere Waiting for Miss Monroe – incredible performance by Laura Aiken as Monroe.…
Popcorn wants to build bridges and dissolve borders; away with the differences between high and low culture. Covers of the band's favourite songs are interspersed with new compositions, thus blurring boundaries. Unfortunately, they do not succeed in this and the band sounds mostly academic and soulless. Popcorn is an experimental performance in which a composite band seeks to bridge the gap between...
With enfant, choreographer Boris Charmatz broaches a difficult topic: how do we as adults deal with ourselves, and how do we deal with children? Charmatz draws on the French philosopher Lyotard, who pondered the "inhumanity" of adults and saw real people in children. The current image about physical contact with children is distorted and it is...
Heus waar. Er wordt gelachen in de klassieke muziek. Bij menig orkestrepetitie zijn de altvioolgrapjes niet van de lucht. En in het Concertgebouw kun je wel eens wat besmuikt gegniffel opvangen. Maar klassieke componisten staan niet bekend om hun humor. Behalve Joseph Haydn. De Weense componist bracht hier en daar een gezellige kwinkslag aan in zijn werk. Eén van zijn…
De jeugd roept tegenwoordig vooral de gedachte aan gevaar op. De maatschappij heeft last van een verwrongen ideaalbeeld dat echte kinderen weinig speelruimte laat. Uiteindelijk komen die dan ook in opstand in Enfant. Maar tot die tijd hebben de hele jonge performers toch vooral de rol van bijzet of sluitstuk, aanvulling op of extensie van de negen volwassen dansers. De nieuwe…
Strak in het pak. Fris geknipt. En met een zalvende, trefzekere stem lijkt The Speaker – gespeeld door regisseur Sulayman Al-Bassam – een gelikte pr-man. Of beter: een beschaafde Arabische dictator met een Oxford diploma. Zo eentje die gesteund wordt door het Westen en diep wordt gehaat door de eigen bevolking. Hij stapt achter een lessenaar en vertelt. Ooit was…
We hebben er al een aflevering op zitten, en dat was natuurlijk een enorm succes, maar juist op het hoogtepunt moet je met iets nieuws beginnen. Daarom vanavond om 22:30 uur een nieuw ding: De Dodo Holland Festival Hangout. Live, interactief en online. Innovatief dus, zoals u het van ons kent. U kent ze wel: die reportagewagens met meters spaghetti…
We hebben er al een aflevering op zitten, en dat was natuurlijk een enorm succes, maar juist op het hoogtepunt moet je met iets nieuws beginnen. Daarom vanavond om 22:30 uur een nieuw ding: De Dodo Holland Festival Hangout. Live, interactief en online. Innovatief dus, zoals u het van ons kent. U kent ze wel: die reportagewagens met meters spaghetti…
In his Requiem for tenor, narrator and ensemble, Micha Hamel makes the most of the space of Amsterdam's De Duif church. Musicians play on the altar, from the balconies, mingle among the audience and push out a piano. - But what does Hamel really want to say? In front of a sold-out house, Micha Hamel's Requiem premiered last night. He ...
Antony Hegarty gives away the layered and emotionally charged show Cut the World with his pianist and the Metropole Orchestra. He shows that it need not be an issue to present more of the same. Meanwhile, the audience imagines itself in the fairytale forest, eating out of his hand. It is not the first time the androgynous child-man Antony has...
Vincent Macaigne lijkt me een regisseur waar je niét mee moet vechten. Gelijk in de eerste seconden van Requiem 3 ramt hij er vol bovenop met de meest hysterische openingscène die ik in tijden heb gezien, en blijft 80 minuten meedogenloos doorhakken. Het is even doorbijten. Maar opeens zorgt de subtiele tekst zowaar voor diepe ontroering, in deze tsunami van…
Claron Macfadden deed het in haar eentje, Alain Platel met 150 mensen en Andrea Breth in 54 scenes: raken. En een boodschap overbrengen. Dodo-reporters Mariska van der Meij, Daniël Bertina en Wijbrand Schaap blikken terug op het eerste weekend van het Holland Ferstival 2012, en recensent Maarten Baanders kijkt vooruit naar de bijzondere voorstelling van Emio Greco/PC. Soort van…
Twee mannen zitten samen aan tafel en eten spaghetti. De één werkt het bord pasta in no time naar binnen, en vertelt tegelijkertijd met volle mond een amusante anekdote – nét niet verstaanbaar – met woeste gebaren en zelfingenomen gebrom. De ander, een bejaarde vent, wordt totaal genegeerd. Ondanks verwoede pogingen slaagt de arme man er maar niet in om…
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.