Cultuurpers doet het anders. We brengen professionele journalistiek, maar zetten daar geen betaalmuur omheen. In plaats daarvan vragen we jou, als lezer, om zelf te bepalen wat deze verhalen je waard zijn. Wil je een algemene donatie plaatsen? Dat kan: Draag bij aan Cultuurpers!
Goed nieuws voor iedereen die Als je later groot bent, de dubbel bekroonde afstudeerfilm van Max Baggerman, tot nu toe heeft gemist. Deze even poëtische als maatschappijkritische documentaire blik op de werkende mens is op 1 augustus weer te zien als onderdeel van New Lights. Deze avond is de tweede aflevering van een nieuw tweemaandelijks evenement dat ons kennis laat…
Eye Xtended presenteert bijzondere VR. Deze keer een experiment van de altijd uitdagende kunstenaar Paul McCarthy. Ingebed in een pakket films die als inspiratie dienden.
De Canadese Emily Molnar is met ingang van seizoen 2020/2021 de nieuwe artistiek directeur van Nederlands Dans Theater (NDT1). Als je naar haar staat van dienst kijkt, heeft ze alles mee: een trouwe tien jaar als artistiek leider van het Canadese BC (British Columbia) Ballet, een goede reputatie als choreograaf, geroemd als visionair, vernieuwer en coach en ze heeft een…
Amsterdam wordt weer verwend met Julidans, een internationaal festival volgeladen met indrukwekkende dans. Op de tweede festivalavond is Kind te zien van Peeping Tom. Het werk van dit Brusselse gezelschap is een fenomeen en ik ben er een fan van. Al sinds de danstrilogie bij NDT1: The missing door (2013), The lost room (2015), The hidden floor (2017) (recensies onder…
Voordat ik de nieuwe expositie van Daan Roosegaarde binnenloop lees ik het volgende: “Aanraken? Ja, graag!” Ik kijk nog eens goed naar het bordje, want die woorden associeer je meestal niet met een museumbezoek. Bij Daan Roosegaarde’s tentoonstelling Presence is het echter een voorwaarde. De kunstenaar wil graag dat je zijn kunst aanraakt en ervaart. Voor mij was dat makkelijker…
Het enorme succes van zijn roman Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht – bijna tien miljoen verkochte exemplaren – bracht de Britse schrijver en beeldend kunstenaar Mark Haddon financiële vrijheid, maar geen gemoedsrust. Onlangs verscheen zijn nieuwe roman, De dolfijn. ‘Ik denk altijd: als dit klaar is, dán heb ik rust. Maar die wortel aan de stok voor…
De lichting 2019 van de Filmacademie toont afstudeerwerk. Wat vinden studenten van de veranderingen die nodig zijn op de academie?
Wim Hupperetz, directeur van het Amsterdamse Allard Pierson, heeft zijn functie als voorzitter van de adviescommissie musea en erfgoed bij de Raad voor Cultuur neergelegd. Uit protest, zo laat hij weten, tegen de onverantwoorde manier waarom de minister nu invulling geeft aan de adviezen van de Raad voor Cultuur. ‘Als dit doorgaat geven we straks miljoenen euro’s aan een paar…
Post-koloniale kritiek en reflectie liepen als een rode draad door het Holland Festival-programma van dit jaar. Niet alleen William Kentrigde en Faustin Linyekula, de associate artists met wie de programmeurs van het festival samenwerkten, gaan met hun werk in op de verwoestende werking van eeuwen West-Europese handel en wandel. In het reframen van politieke en sociale geschiedenis en het terugclaimen…
De nominaties voor de Zwanen 2019 zijn bekend. Hier is mijn jaarlijkse voorspelling wie er een gaan winnen. Spoiler alert. Dit jaar wordt het een voorzichtige voorspelling. Ook al zat ik de afgelopen jaren er niet ver naast (soms helemaal raak) met het raden van de winnaars, nu moet je bij de dansers kiezen uit superlatieven: ‘laat zij op een…
Een zwarte man zit op de rand van het podium van de Amsterdamse Stadsschouwburg, pardon ITA. Hij observeert ons met intense blik terwijl wij de zaal inlopen. – Als vleesgeworden subtitel van de aan Robert Mapplethorpe gewijde voorstelling Triptych (Eyes of One on Another). Achter een gaasdoek staan de instrumenten van Asko|Schönberg, dat samen met Roomful of Teeth tekent voor…
Dat de Nederlandse animatiefilm in de lift zit beschreef ik hier eerder al. En nu ik deze week rondkijk op het animatiefestival in het Franse Annecy lijkt het me aardig om te zien hoe onze animatiefilmers en producenten zich hier presenteren. Zeker omdat Annecy geldt als het belangrijkste evenement wereldwijd in deze sector. ‘Het Cannes van de animatiefilm’ hoor ik…
Het Holland Festival is met zijn ruime aanbod soms zijn eigen concurrent. Zo miste ik Turan Dokht en de première van Pelléas et Mélisande omdat ik bij aus LICHT zat. Om een voorstelling van Debussy’s enige opera te bezoeken moest ik het concert van Abd Al Malik laten schieten. – Culturele keuzestress, enerzijds frustrerend maar anderzijds een weelde. Was het…
Crash Park – La vie d’une île (2018) van de Franse regisseur Philippe Quesne voert 19de eeuwse waarden op in hun 21ste eeuwse uitwerking. De elitaire ontdekkingsreiziger is een modale toerist geworden, die zich in goed georganiseerde groepen naar iedere uithoek van de wereld beweegt, op zoek naar ultieme ervaringen, mits deze een retourticket westerse wereld niet in de weg…
‘Toen kon hij zich in drieën splitsen en was hij zanger, danser en trompettist’, zegt een meisje op het scherm voorafgaand aan Michaels Jugend. Zij is een van de kindertjes die aan het begin van elke dag vertellen waar aus LICHT over gaat. Een goede vondst van Pierre Audi en zijn artistieke team, want het universum dat Karlheinz Stockhausen ons…
Ietwat misselijk en met wankele benen verlaat ik de corridor waarin ik zojuist Eight van Michel van der Aa heb beleefd. ‘Heb je het circuit gevolgd op die hoge hakken?’, vraagt een medewerker van het Holland Festival ongelovig. Inderdaad had ik mijn pumps beter bij de ingang achtergelaten. Het mixed realityproject Eight beleeft dinsdag 4 juni zijn wereldpremière in Muziekgebouw…
Anthony and Cleopatra is precies het soort repertoirestuk waar mensen tijdens het Holland Festival, of elk ander prestigieus podium, naar uitkijken. Regisseur en schrijver Tiago Rodrigues weet die grootse verwachting niet zozeer te onttakelen, als wel naar de intimiteit van een duet en een spel met uiterst elementaire theatergestes terug te brengen. Zijn twee acteurs zijn dansers, een ervaren choreografenduo…
Toen bleek dat ze verliefd was op een meisje ontvluchtte ze haar ongelukkige jeugd bij haar strenggelovige adoptieouders. Het boek dat ze daarover schreef, Oranges Are Not the Only Fruit, maakte haar in één klap wereldberoemd. Maar als volwassene kreeg ze alsnog de rekening gepresenteerd. Het was haar kat die haar redde haar van een zelfverkozen dood. Zeven levensvragen aan…
Djino Alolo Sabin (1990) zit er ontspannen bij, ’s ochtends in het hotel in Brussel. De avond ervoor heeft hij voor het eerst zijn solo Piki Piki gedanst, die ook tijdens het Holland Festival te zien zal zijn in Theater Frascati. De voorstelling raakt aan veel heftige thema’s, maar is alles behalve melodramatisch. Er spreekt eerder een onverdroten optimisme uit.…
Mijn generatie krijgt waarschijnlijk gelijk het befaamde liedje van Doe Maar in het hoofd bij het overlijdensbericht van Doris Day. Er is geen bal op de TV, alleen een film met Doris Day. En dat wilde je echt niet, de brave heldin van je moeder. De wholesome ster bij wie je eerder denkt aan een glas melk dan aan wilde…
In 2016 sloegen het Holland Festival, De Nationale Opera, het Koninklijk Conservatorium en de Stockhausenstiftung de handen ineen ineen om het magnum opus van de Duitse avant-gardist op de planken te brengen in de Amsterdamse Gashouder. Licht steekt in ambitie en omvang Wagners Ring des Nibelungen ruim naar de kroon. Tegenover de vier avondvullende opera’s van zijn oudere collega plaatst Stockhausen ‘Sieben…
‘Tijdens optredens of signeersessies komen er vaak mensen op me af om me dat te vertellen: “Ik was geen lezer, maar jouw boek heeft me het plezier van lezen laten ervaren en nu lees ik heel graag.” Dat zeg ik niet omdat ik vind dat mijn boeken nou zo goed zijn, maar omdat het laat zien dat zodra iemand ervaart…
Onlangs publiceerde Kees Vlaardingerbroek, programmeur van de NTRZaterdagMatinee een pleidooi tegen wat hij ‘identiteitspolitiek’ noemt in muziek. ‘Bach was geen vrouw en niet westers. Nou en? luidt de kop. In de subtitel lezen we: ‘Als een componist geen vrouw is of westers, dan past deze niet langer in de klassieke canon.’ Nogal boud gesteld, want in elke willekeurige concertbrochure vind…
‘Gebruik geen drugs, luister naar mijn muziek!’ Dit schrijft Sander Germanus (Amsterdam, 1972) zelfverzekerd op zijn website. Woorden die je niet direct verwacht van een componist van modern-klassieke muziek. Hierbij denken velen immers eerder aan onbegrijpelijke ‘plink-plonk’ dan aan geestverruimende klanken. Een verfrissend geluid van iemand die een eigen compositiemethode ontwierp, de zogenoemde ‘horizontale harmonie’. Ehm… Wat moeten we ons…
‘Dat ik daders in mijn familie heb geeft me de verantwoordelijkheid om te blijven herinneren. Veel van mijn generatiegenoten zeggen dat we dit nooit moeten vergeten en dat het nooit meer mag gebeuren, maar doen verder niets. Het feit dat ik schrijver ben geeft me de mogelijkheid om wél iets te doen. Om erover te schrijven, lezers zich te laten…
Nederlands 
English (UK) 
Français