Bewegend beeld. Te zien op tv, in een museum, in een bioscoop. Op een iphone.
Een bigband, een tikkende klok, samenzweringstheorieën en twaalftonigheid. Mix dat in een theatrale setting en het kan gierend uit de bocht vliegen. Toch weet componist Darcy James Argue er een stuwend en enerverend geheel van te maken, met hulp van regisseur Isaac Butler en filmmaker Peter Nigrihi.
Mogelijk gemaakt door Eventbrite
Je kunt natuurlijk lid worden, of donateur, van Cultuurpers. Dat heeft enorm veel voordelen: je hebt toegang tot onze premium-verhalen en mag ook publiceren[hints]Iedereen die lid, genoot of drager is heeft toegang tot het CMS en kan verhalen indienen ter beoordeling door de eindredactie.[/hints] op de site. Maar je hoeft natuurlijk niet per se lid te worden om de goede zaak te steunen. Sterker nog: je kunt de goede zaak steunen en gewoon netto geld verdienen. Hoe dat kan? Door leden te werven: als partner van de coöperatie. Wanneer je voor ons leden werft via het partnerprogramma geven wij je een stukje van de opbrengst.
Vol religieuze inspiratie schreef Joseph Haydn (1732-1809) het oratorium Die Schöpfung, zijn beroemde muzikale lofzang op het Bijbelse scheppingsverhaal. De Berlijnse kunstenaar Julian Rosefeldt (1965) reflecteert op Haydns meesterwerk met een esthetische film die toont hoe de mens de wereld naar zijn hand zet. Tijdens het Holland Festival is deze film vertoond bij een live uitvoering van de muziek door Collegium Vocale Gent en barokorkest B’Rock onder leiding van dirigent René Jacobs. Kreeg Die Schöpfung een extra lading door deze film, die grotendeels bestaat uit mensen in witte pakken die rondlopen door zanderige landschappen?
Er zijn landen in de wereld, waar de grenzen tussen de kunstdisciplines niet zo scherp getrokken zijn als hier. Het Holland Festival is onder de nieuwe leiding van Ruth MacKenzie bezig ons een inhaalslag te laten maken. Ze haalt hier evenementen heen waarbij de grenzen tussen beeldende kunst, performance, video, film- en podiumkunst niet meer te trekken zijn. Gebeurtenissen die op een voor ons best nieuwe manier betekenis genereren, zoals The Encounter, vorige week, en Gardens Speak, later deze week.
Hoe kun je een intens gecompliceerde geschiedenis herschrijven vanuit een ander perspectief? Door groteske glazen marionetten te gebruiken en geen acteurs. Deze revolutionaire vondst was op 8 juni te zien in het Holland Festival, en is daar 9 juni nog mee te maken. De Egyptische kunstenaar Wael Shawky neemt ons in die film mee naar vervlogen eeuwen en toont ons…
Iedereen die zich de val van de muur kan herinneren is opgegroeid met de dreiging van een nucleaire aanval. En daarbij horen de idiote adviezen van overheidswege om in geval van een atoomexplosie onder de tafel te gaan zitten, liefst met een vergiet op het hoofd. En om genoeg blikvoer en water achter de hand te houden.
Het belooft een prachtig portret te worden, de film die regisseur John Albert Jansen aan het maken is over dichter Remco Campert. Poetry International (van 7 t/m 11 juni in Rotterdam) vertoont alvast een voorproefje. ‘Ik vind het ontroerend te zien dat er bij Remco nog altijd sprake is van een zekere verlegenheid, alsof het jongetje nog altijd onder de oppervlakte verborgen zit. Dat komt heel mooi in beeld.’
Wunderbaum. Onder liefhebbers van fris en jong toneel bracht dit collectief van makers in het begin van deze eeuw iets teweeg. Hemelbestormers waren ze, opgegroeid onder de vleugels van Johan Simons, waar ze het jeugdelftal van diens legendarische Theatergroep Hollandia vormden. En omdat destijds echt iedere jonge maker iets moest met de wereld, wilde JongHollandia, later Wunderbaum, dat ook. Maar omdat ze in het postideologische tijdperk leefden en dagelijks zagen hoe de idealen van hun docenten, ouders en mentoren op niets uitliepen, werd het vooral een club van twijfelaars. En daar waren ze dan wel weer heel goed in.
In elke toneelvoorstelling, film, of concert zit wel een scène die je bijzonder raakt. In de documentaire Ik wil gelukkig zijn (2016) over het leven van actrice en cabaretière Fien de La Mar (1898-1965) zit ook zo’n moment, een muziekscène van onvergetelijke ontroering.
Champagne bij BAK in Utrecht, diepe teleurstelling bij Het Nieuwe Instituut in Rotterdam: de Raad voor Cultuur heeft gesproken. Vandaag, donderdag 19 mei 2016, kwam het eerste advies na de draconische kunstbezuinigingen door het eerste kabinet Rutte uit, en er rollen koppen. Amsterdam verliest de prestigieuze presentatie-instelling De Appel, in Den Haag moet collega-instelling Stroom zijn huiswerk overdoen. Het Orkest van het Oosten en het Gelders Orkest moeten binnen 2 jaar met fusieplannen komen. In Utrecht krijgt het stadsgezelschap Theater Utrecht ondanks artistieke waardering geen geld meer. Het Zuidelijk Toneel in Eindhoven Tilburg moet nieuwe plannen maken en Opera Zuid moet snel de artistieke kwaliteit omhoog brengen. Dat zijn de belangrijkste conclusies van het Advies van de Raad voor Cultuur.
Hoe dramatisch een en ander ook mag klinken, het advies is dat eigenlijk niet, wanneer je het hele slagveld overziet. Mede dankzij
De op 10 mei 2016 overleden cineast Louis van Gasteren was aanvankelijk elektricien maar vond alsnog zijn roeping als filmer, producent, bohemien, beeldend kunstenaar en dwarsligger uit overtuiging. De schepper van een karakteristiek documentair oeuvre legde veel van zichzelf in zijn werk.
Goed nieuws voor iedereen die ook vindt dat de Nederlandse filmwereld wel wat meer pit kan gebruiken. Op 29 september wordt in filmtheater Springhaver in Utrecht de Avond van het Brandende Kalf georganiseerd. Afgerond met de uitreiking van het Brandend Kalf, de nieuwe filmprijs voor het meest opzienbarende, gedurfde, brutale of bevlogen Nederlandse filminitiatief. Tenminste, als er genoeg crowdfunders zijn die dit project van filmjournalist Karin Wolfs en schrijver A.H.J. Dautzenberg willen steunen.
Ja, u ziet het goed, dit evenement vindt, niet helemaal toevallig, plaats op de avond voorafgaand aan de uitreiking van de Gouden Kalveren. En nee, het Brandend Kalf is geen bijprogramma van het Nederlands Filmfestival. Wanneer we Karin Wolfs vragen om een en ander uit de doeken te doen wil ze er allereerst de nadruk op vestigen dat het een geheel onafhankelijk project is. Ook geen privéfeestje van Wolfs en Dautzenberg. Daarom ook die crowdfunding. Als die slaagt
In een nieuw flimpje, hieronder te zien, richten de Johava’s zich op kinderen. En maken daarbij gebruik van bedenkelijke tactiek. Natuurlijk: de praktijken van Jehova’s Getuigen zijn over het algemeen vriendelijk, hen ‘ook een fijne dag’ wensen en de deur sluiten is doorgaans voldoende. Dat de Getuigen hun voet klem zetten tussen de deur is inmiddels ook cliché en vooroordeel.…
Imagine is al een aantal jaar aan het transformeren. Toen dit festival nog onder de naam Amsterdam Fantastic Film Festival door de wereld ging, lag de nadruk vooral op genrecinema. Het Fantatstic-genre is een verraderlijke term die als vergaarbak wordt gebruikt voor sciencefiction, fantasy en horror. In deze postmoderne tijden is fantatstic moeilijker af te bakenen. Het festival veranderde daarom al in 2009 van…
Het festival Cinéma Arabe (vanaf 19 april) toont een rijk geschakeerd palet aan nieuw werk uit de Arabische Wereld. Interview met regisseur Hany Abu-Assad die met The Idol een nieuwe toon zet. En hij heeft plannen voor een film over Willem van Oranje. ‘Dat wordt mijn afscheidscadeau voor Nederland.’
Het zijn sombere tijden. Een paar dagen na de openingsavond van het Movies that Matter festival (MTM) in Den Haag werd de wereld opgeschrikt door de aanslagen in Brussel. Voor een evenement dat zich richt op de mensenrechtenproblematiek een teken dat de gewelddadige gevolgen van internationale conflicten dichterbij lijken te komen. Daarmee rijst de vraag of een publiek dat is…
EYE stond één avond lang in het teken van virtual reality. Wat er van VR overblijft als de hype verdwenen is weten we nog niet. Maar misschien gaan we het fenomeen beter snappen als we ophouden het te vergelijken bestaande media zoals films of games.
Op de 19e editie van het Holland Animation Film Festival viert de veelzijdigheid feest. Van abstract tot documentair. Speciale aandacht ook voor de verbinding tussen animatie en installatiekunst.
1. Kwatta, Mariken (jeugd) De vraag was niet of het Nijmeegse jeugdtheatergezelschap Kwatta zich ooit aan Mariken van Nieumeghen zou wagen, maar wanneer. De lat lag met succesvolle eerdere boek- en filmbewerkingen hoog, maar waar de middeleeuwse Mariken twee mirakelen nodig heeft, is de bewerking van Jibbe Willems ook zonder val van grote hoogte en het wonderbaarlijk losvallen van ijzeren ringen spannend…
Het rommelt al langer in de filmwereld: Waarom is het witte doek zo, eh, wit? En waar zijn alle vrouwen toch? #OscarsSoWhite maar ook #OscarIsADude! Veel mensen in de industrie hebben hier al hun ongenoegen over uitgesproken. Bij de vorige Oscaruitreiking richtten actrices hun pijlen op gelijke betaling, of liever, het gebrek daaraan. Dit jaar boycotte menig Afro-Amerikaans acteur en…
Naar aanleiding van de verkenning van de arbeidsmarkt in de cultuursector, gemaakt door de Sociaal-Economische Raad (SER) en de Raad voor Cultuur, was er vorige maand veel aandacht voor de weinig verdienende ZZP-er in de cultuursector. Veelzeggende krantenkoppen als “Iedereen krijgt betaald behalve de kunstenaar” (NRC) en “Het is elke maand afwachten of ik genoeg verdien” (Volkskrant) konden rekening op herkenning…
De bioscoopbranche in Nederland mikt op nieuwbouw en is overtuigd dat er nog veel groeipotentie is. Maar zonder buitenlands kapitaal gaat het niet. Daarom heet de nieuwe multiplex in Alkmaar nu Vue.
Nog nooit heeft het Holland Festival zich zo midden in de samenleving geplaatst als nu. Het programma voor 2016 is doortrokken van de turbulente tijd waarin we leven. Nederland is dit voorjaar voorzitter van de Europese Unie. Artistiek directeur Ruth Mackenzie heeft dit feit onomwonden aangegrepen om ‘Europa’ een ruime plaats in de programmering te geven. Bij de presentatie van…
Seksueel misbruik, vervreemding en de leegte van het bestaan vormen de ingrediënten van Motel Mist van de Thaise debutant Prabda Yoon. Een #IFFR Tiger Award waardige film. In strak geregisseerde verhaallijntjes geeft Yoon voorzichtig kritiek op het sociale en politieke klimaat van Thailand. Zo refereert Motel Mist aan het bekende pedofiele sekstoerisme. Bovendien doet Yoon een poging de leegte en vervreemding…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.