Alles waarvoor mensen een podium betreden.
Theaterfestival Boulevard is elk jaar weer een hoogtepunt van de festivalzomer. Omdat er geen drempels zijn en omdat het de ongedwongen sfeer van de stad in alle vezels met zich meedraagt. Maar het gaat zelfs nog een stapje verder. Hier mijn zeven leermomentjes: 1: Boulevard is toegankelijker dan de stad zelf Sommige mensen vinden het op het hysterische af, maar…
Als je theater voor kinderen en jongeren maakt, vertel je als volwassene verhalen aan kinderen en jongeren vanuit jouw volwassen bestaan. Dat kan. Daar kun je subsidie voor krijgen. Artemis, eerder hier uitgeroepen tot het op één na beste theatergezelschap van Nederland, is zo’n gezelschap. Maar, omdat dit jeugdtheatergezelschap geleid wordt door Jetse Batelaan doet Artemis het graag anders. Sterker…
Miet Warlop heeft spannende ideeën, en voert ze ook uit. Nu is ze daar niet uniek in. Meer kunstenaars doen dat. Wat Miet Warlop bijzonder maakt is dat het steevast tot echt heel bijzonder werk leidt. Neem haar laatste creatie, te zien op Theaterfestival Boulevard, ‘Ghost Writer and the Broken Hand Brake’: ze zet drie mensen op het toneel en…
Het Bossche Theater Artemis is, na International Theatre Amsterdam, het beste theatergezelschap van Nederland. Dat heeft het gezelschap te danken aan een roemrucht verleden (Pauline Mol!!) en aan Jetse Batelaan. Deze regisseur ontving onlangs nog de prestigieuze Zilveren Leeuw op de Biënnale van Venetië voor zijn ontregelende oeuvre. Dat bestaat grotendeels uit voorstellingen waarin kinderen de macht overnemen, zonder dat…
Het centrale personage in Lo Lie Taa van theatermaakster Marijn Graven was er vroeg bij. Althans, zo vertelt hij aan de spiegelende vloer en de toeschouwers in zijn monoloog Lo Lie Taa. Als negenjarige was hij al smoorverliefd op zijn moeder en niet lang daarna werd zijn leven bepaald door het nastreven van zo veel mogelijk spetterende resultaten van zijn…
Een van de voordelen van de voortschrijdende ontkerkelijking is dat er op steeds meer plekken mooie gebouwen leeg komen te staan. Met die gebouwen kun je dingen doen. Met kunst bijvoorbeeld. Studio Orka uit België heeft deze week in Vught dus iets heel moois gedaan in de Mariakerk. Het leegstaande neoromaanse gebouw hebben ze veranderd in, jawel, een leegstaande kerk.…
Het Theater aan de Parade begint langzaam maar zeker uit te groeien tot de schandvlek van cultuurpolitiek Den Bosch. De verouderde schouwburg heeft te lage plafonds, te veel pluche, asbest en verleden om de Brabantse provinciehoofdstad nog tot eer te kunnen strekken. Viktorien van Hulst, directrice van het inmiddels 35-jarige Theaterfestival Boulevard, maakte zich tijdens haar openingstoespraak op 1 augustus…
De Canadese Emily Molnar is met ingang van seizoen 2020/2021 de nieuwe artistiek directeur van Nederlands Dans Theater (NDT1). Als je naar haar staat van dienst kijkt, heeft ze alles mee: een trouwe tien jaar als artistiek leider van het Canadese BC (British Columbia) Ballet, een goede reputatie als choreograaf, geroemd als visionair, vernieuwer en coach en ze heeft een…
Het is, zo in zijn gewone kloffie, een vrolijke, spontane jongen die me tegemoet loopt in de hotellobby waar we hebben afgesproken. Jeremy Dutcher de Canadese zanger die dit jaar een van de hoofdgasten is van het Amsterdam Roots festival, vertoont nauwelijks sporen van de jetlag die hij ongetwijfeld moet hebben overgehouden aan zijn vlucht, die een paar uur eerder…
‘We zitten als programmeurs vaker in Gent dan in Amsterdam,’ zegt Viktorien van Hulst, directeur van Theaterfestival Boulevard. Het Bossche kunstenfeest, dat zich dit jaar van 1 tot en met 11 augustus onder de Sint Jan en op onverwachte locaties rondom de Noord-Brabantse hoofdstad afspeelt, valt al jaren op vanwege de nauwe banden met onze zuiderburen. ‘De dionysische kunstenaars zitten…
Amsterdam wordt weer verwend met Julidans, een internationaal festival volgeladen met indrukwekkende dans. Op de tweede festivalavond is Kind te zien van Peeping Tom. Het werk van dit Brusselse gezelschap is een fenomeen en ik ben er een fan van. Al sinds de danstrilogie bij NDT1: The missing door (2013), The lost room (2015), The hidden floor (2017) (recensies onder…
Post-koloniale kritiek en reflectie liepen als een rode draad door het Holland Festival-programma van dit jaar. Niet alleen William Kentrigde en Faustin Linyekula, de associate artists met wie de programmeurs van het festival samenwerkten, gaan met hun werk in op de verwoestende werking van eeuwen West-Europese handel en wandel. In het reframen van politieke en sociale geschiedenis en het terugclaimen…
De 28-jarige Jeremy Dutcher is een sensatie. Met zijn herinterpretatie van inheemse liederen van Canadese indianen won hij afgelopen jaar de Canadese equivalent van de Grammy; namen als Arcade Fire, Feist en Kaytranada gingen hem voor. Amsterdam Roots Festival haalt de prijswinnende Canadese muzikant Jeremy Dutcher nu naar Nederland voor een optreden in het Bimhuis op 10 juli 2019. Toen…
Het Holland Festival van 2019 was het beste in decennia. In ieder geval in de 25 jaar die ik er bewust van mee heb gekregen kan ik mij geen nationaal festival herinneren dat zoveel impact koppelde aan zoveel prestige. Of bezoekerstargets al of niet gehaald zijn, zal me daarbij een zorg zijn. Het is, zoals Volkskrant-collega Hein Janssen ooit opmerkte,…
Stereo is primitief. Dat weten bioscoopexploitanten al een tijdje, en iedereen met een 7:1 setje bij de tv ook. Twee luidsprekers, hoe goed en groot of klein ook, blijven twee luidsprekers. Nu hebben we natuurlijk ook maar twee oren, maar die kunnen dankzij een paar slimme ribbels en onze eigen slimme hersenen 360 graden geluid plaatsen. Geluid moet je dus…
De nominaties voor de Zwanen 2019 zijn bekend. Hier is mijn jaarlijkse voorspelling wie er een gaan winnen. Spoiler alert. Dit jaar wordt het een voorzichtige voorspelling. Ook al zat ik de afgelopen jaren er niet ver naast (soms helemaal raak) met het raden van de winnaars, nu moet je bij de dansers kiezen uit superlatieven: ‘laat zij op een…
Je zult maar Pool zijn. Dat is, zo bleek tijdens de Nederlandse première van ‘Proces’ in het Holland Festival, geen lolletje. Deze voorstelling, een bewerking van Franz Kafka’s beroemde gelijknamige roman, brengt dat gevoel heel erg indringend over. Vijf uur lang, slechts onderbroken door twee halve uurtjes pauze, waarin een makreelsandwich kan worden gegeten. Of een bakje gemengde nootjes. Oplettende…
Een zwarte man zit op de rand van het podium van de Amsterdamse Stadsschouwburg, pardon ITA. Hij observeert ons met intense blik terwijl wij de zaal inlopen. – Als vleesgeworden subtitel van de aan Robert Mapplethorpe gewijde voorstelling Triptych (Eyes of One on Another). Achter een gaasdoek staan de instrumenten van Asko|Schönberg, dat samen met Roomful of Teeth tekent voor…
De Amerikanen hebben er een woord voor: production value. Daarmee kun je aangeven dat een voorstelling technisch perfect is. Het geluid klopt, het toneelbeeld is uitstekend, de kostuums zijn helemaal oké, de belichting schitterend en de acteurs, zangers en muzikanten: top notch. Zelfs de figuranten zijn op hun best. Een voorstelling met een hoge production value kan dus op weinig…
Het moet begonnen zijn met een groot plan in het hoofd van Simon McBurney. De Brit, een meester van het mathematisch precieze teksttoneel vol technische snufjes, zag de geweldige vloer van de Rabozaal van de Amsterdamse Stadsschouwburg en zijn brein begon te werken. Iets met een achterdoek over de volle breedte van de zaal, iets met een poppenhuis, iets met…
Met alle maatschappijkritische, exotische en persoonlijke levenskunst op het Holland Festival is Van Manen, Forsythe, Arqués eigenlijk een buitenbeentje, een statement zonder boodschap. Dans heeft genoeg aan zichzelf, drukt zichzelf ten voeten uit. En hoe. Werk van overdonderende kwaliteit. Hoeveel beter kan het nog worden? Hoogstens door het toch een boodschap mee te geven. Daar ligt ruimte. De rest is helemaal af.…
‘Ik denk dat ze het wel begrepen hebben.’ Faustin Linyekula zegt het, heel rustig, een beetje verontschuldigend bijna, tegen zijn medespeler aan het eind van de voorstelling Congo. In de grote zaal van Frascati, waar ook prinses Beatrix zit, klinkt een lichtelijk opgelucht lachje. Kort daarvoor was Daddy Moanda Kamono uitgebarsten in een steeds wanhopiger tirade tegen ons gezamenlijke verleden.…
Het Holland Festival is met zijn ruime aanbod soms zijn eigen concurrent. Zo miste ik Turan Dokht en de première van Pelléas et Mélisande omdat ik bij aus LICHT zat. Om een voorstelling van Debussy’s enige opera te bezoeken moest ik het concert van Abd Al Malik laten schieten. – Culturele keuzestress, enerzijds frustrerend maar anderzijds een weelde. Was het…
Frans is gemaakt voor rap. Vergeet al dat Amerikaans-Engelse gehak, luister naar de ritmische drone die goede Franstalige rap biedt. Een van de mogelijke voordelen van een inzichzelfgekeerde VS en een post-Brexit Europa is dat we wellicht wat vaker die prachtige taal van onze zuidelijke Zuiderburen gaan horen. ‘Speak French to me, darling!’ Macron zal er blij mee zijn. Woensdag…
Waarom willen we eigenlijk zo graag bloed zien? Dat vroeg ik me af tijdens de voorstelling Roughhouse. Dit Amerikaans-Duitse werkje is te zien in het Holland Festival (woensdag 12 juni nog) en daarin vloeit dus geen bloed. Daar gaat het ook over. Dat er nergens meer bloed vloeit, in de media, in de kunst. Dat iedereen altijd weer opstaat, dat…
Nederlands 
English (UK) 
Français