Dingen die we doen voor leden en partners.
De grote vraag was hoeveel van die zeven Gouden Kalveren-nominaties Plan C zou weten te verzilveren. Tot ieders verrassing had deze kleine misdaadkomedie die in de bioscoop nog geen 7000 bezoekers trok zelfs nog meer nominaties in de wacht gesleept dan
Theatermaakster Anouk de Bruijn (32) is sinds 1999 zeven keer in Guatemala geweest. Voor de Vrede van Utrecht is zij een uitwisselingsproject aangegaan met de Guatemalteekse groep Caja Lúdica. Samen zetten ze zich ervoor in om via de kunst mensen een positieve belevenis te geven. Hun project ‘Verborgen oorlog’ gaat over het leven van jongeren in Guatemala.
Deze week viel officieel het doek voor de Theatre Emabassy, een club bevlogen mensen die Nederlandse kunstenaars liet samenwerken met kunstenaars in ontwikkelingslanden als Honduras, Bhutan en Congo. De voorstellingen die dat opleverde waren maar sporadisch in Nederland te zien, maar zo nu en dan maakte een project ook hier breed indruk, zoals een ‘Op Hoop van Zegen’, gespeeld door echte vissers, maar dan uit Mali.
De Filmacademie kan tevreden zijn. De twee jury’s die op het Nederlands Filmfestival maandagavond de drie studentenprijzen uitreikten hadden ook naar eindexamenwerk van andere Nederlandse academies met een filmsectie gekeken. Maar uiteindelijk waren alle gelukkigen studenten van de Nederlandse Film en Televisie Academie, zoals de Amsterdamse opleiding voluit heet. Alweer Magnesium. De Tuschinski Award voor de beste afstudeerfilm, dit…
De oogst aan lange documentaires die op het Nederlands Film Festival worden vertoond, is goed. Het zijn bijzondere verhalen, soms opzienbarend, soms indringend, soms voer voor veel discussie, en vrijwel allemaal heel mooi gefilmd. We wensen de jury veel wijsheid toe. De genomineerde documentaire ‘De regels van Matthijs’ is voor iedereen interessant, maar zou verplichte kost moeten zijn voor hulpverleners,…
Documentairemaakster Femke Stroomer en Sanne Sprenger maken het komend jaar met twee klassen van de Internationale Schakelklas (ISK) twee films onder de titel Ik ben hier. Deel twee van een reportage over dit Community Arts Project van de Vrede van Utrecht.
We slaan onszelf eigenlijk nooit op de borst, maar zo eens in de zoveel jaar mag het. Wanneer je bijvoorbeeld binnen een uur ’top story’ bent op de wereldwijde twitterverhalenwebsite ‘storify.com‘. We hebben natuurlijk wel vaker een plotselinge bezoekerstoeloop, en zeker afgelopen september was met 15000 bezoekers een topmaand, maar zoiets, meer dan 500 bezoekers in niet eens een uur…
Iedere avond vindt er op het Nederlands Film Festival een belangrijke première plaats, en zondag was dat de nieuwe documentaire van Robert Oey, over boodschappers en nabestaanden. Gesneuveld laat een kant van onze militaire missie in Afghanistan zien die weinig in beeld kwam. 25 Nederlandse militairen zijn daar gesneuveld. De film is in zekere zin een eerbetoon aan hen, maar…
Een tijdje terug was er in Nederland gedoe over de BUMA, de club die de auteursrechten int voor muzikanten en uitgevers. Er was geld verloren gegaan bij speculatie en een bestuurder deed aan vriendjespolitiek. Deze gevallen blijken niet op zichzelf te staan. Ze worden tenminste ook genoemd in een overzicht van alle bekende gevallen van machtsmisbruik en corruptie bij auteursrechtenorganisaties wereldwijd.
De volledige collectie van het Theatermuseum is gered. De archieven van grootheden als Wim Kan en Louis Davids, maar ook 50.000 toneelrecensies, 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie worden ondergebracht bij de Universiteit van Amsterdam.De verhuizing is mogelijk nu het ministerie van OCW, met de immer op geld beluste demissionaire staatssecretaris van Cultuur Halbe Zijlstra, niet langer beslag legt op de reserves van het Theater Instituut Nederland (TIN).
Het is de eerste massascène in Wagners Ring: Siegfried voert Brünnhilde naar de Gibichungenburcht en Hagen roept al zijn mannen bijeen. Vanaf het zijtoneel klinkt letterlijk oorverdovend hoorngeschal, maar dirigent Ed Spanjaard laat doorspelen. En terecht: in het orkest slaat een vonk over. Het hele toneel is in een oogwenk gevuld en het koor zwelt in kracht aan, luider en luider, alsmaar luider, tot de extatische apotheose:
Liefst acht bundels met aria’s, cantates, duetten en geestelijke werken publiceerde Barbara Strozzi (1619-1677). Zij genoot groot aanzien in de door haar vader opgerichte Accademia degli unisoni, en leefde van haar composities.
Wat zou er aan de hand zijn met het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival – de officiële naam om toch die internationale uitstraling maar te benadrukken? Al bij het betreden van concertgebouw de Doelen bekruipt je direct het gevoel bij een gewoon, doordeweeks concert te zijn aangeland, ook al staat Valeri Gergjev op de affiches. Geen aankleding van de grote ruimtes…
Unruly Gallery, een piepkleine underground kunstgalerie in de Amsterdamse Cliffordstraat, presenteert de groepstentoonstelling We, the Artists. Met portretten van kunstenaars, gemaakt door andere kunstenaars. Hoe zelfreferentieel wil je het hebben? Toch zeer de moeite waard. Unruly Gallery is een van de weinige artist-run galeries in Amsterdam met een verfrissende do-it-yourself instelling. De galerie werd opgezet door Niels Meulman en Adele…
Het is nu officieel. Magnesium, waarmee Sam de Jong als regisseur afstudeerde aan de Filmacademie, werd eerder dit jaar al in diverse publicaties lovend besproken. Helemaal als een verrassing kwam het dus niet dat de Kring van Nederlandse Filmjournalisten gistermiddag tijdens de borrel op het dakterras van de Filmacademie bekend maakte dat Magnesium zich winnaar van de KNF-Prijs voor beste…
Het moest feest worden, want er is al genoeg geschreeuwd en geklaagd en het helpt toch niks. Na een jaar waarin vooral de theatersector de harde hand van Mark Ruttes blije crisisbeleid voelde moesten er toch weer prijzen worden uitgereikt. De toch al niet zo enorm grote crème de la crème van de Nederlandse theaterwereld kwam dus weer bij elkaar voor het gala in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Het was een dappere poging tot optimisme, terwijl
“Die sprookjeswereld is nooit zo mijn wereld geweest,” verklaarde regisseur Ivo van Hove voor de première van Schrekers sprookjesopera Der Schatzgräber. Opmerkelijk, want Van Hove en zijn vaste scenograaf Jan Versweyveld waren bij De Nederlandse Opera eerder verantwoordelijk voor Tsjaikovski’s Iolanta en Janáčeks De zaak Makropulos – ook eerder sprookjes dan grootse dramatische werken.
De Nederlandse Opera opent het seizoen met een zelden uitgevoerde opera van Franz Schreker, waarin heidense en christelijke thema’s door elkaar lopen. De schitterende muziek wordt weersproken door de kille regie, waardoor identificatie met de personages uitblijft.
Er waren nogal wat VVD’ers boos op ons, omdat we vorig jaar de Rotterdamse wethouder van Cultuur betrapten op een dommigheidje: ze stelde dat culturele instellingen doordeweeks helemaal niet open hoefden, omdat hardwerkende mensen toch alleen maar in het weekend tijd hadden voor kunst.
Ik heb het zomaar gedaan. Een voorstelling uitgeroepen tot de belangrijkste theatervernieuwing sinds 20 jaar. Dat is durven. Ook al heb ik de termijn in een volgende tweet wat vager gemaakt, want, ja, er is de afgelopen jaren best wel wat vernieuwd, zo links en rechts in de theaters. Dus laten we het houden op ‘de laatste jaren’. En dan…
Vanaf vrijdag 7 september te zien in de foyer van de Amsterdamse Stadsschouwburg: deze dansende kopie van de kunstenaar Leonard van Munster. Een mooie combi van dans, techniek, theater en kunst, leek ons.
Er is weer een interessant cultureel tintje gegeven aan het ‘Europa-debat’. Iemand heeft geroepen dat het watermerk van de nieuwe serie eurobiljetten een plaatje zal bevatten van ‘de verkrachting van Europa’ door de Griekse oppergod Zeus. De anti-Europa en anti-Griekenlanders in de diverse timelines hebben niet meer nodig om het complot van de bankenmaffia tegen de Europese burger te framen.
In één weekend twee prijzen winnen, dat overkomt een mens niet vaak, zelfs niet in de met prijsuitreikingen overladen kunstwereld. Eric de Vroedt is een theatermaker en schrijver die dat dus wel is overkomen. Bij het ingaan van zijn laatste seizoen ‘MightySociety‘ kreeg hij de Amsterdam Prijs (35.000 euro) en de Prijs van de Kritiek (een beeldje), bepaald door een jury van dagbladrecensenten.
Volgend jaar zal het Nederlands Film Festival het hoofd moeten bieden aan omvangrijke bezuinigingen. Laten we daarom dit jaar extra genieten, was de aanbeveling waarmee festivaldirecteur Willemien van Aalst vanmiddag de persconferentie met presentatie van het programma van het 32e Nederlands Film Festival afsloot. Juist in deze tijd van economische tegenwind heeft het festival dit jaar gekozen voor De Belofte…
Documentairemaaksters Femke Stroomer en Sanne Sprenger maken het komend jaar met twee klassen van de Internationale Schakelklas (ISK) twee films onder de titel Ik ben Hier.
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.