Nieuws over evenementen en festivals, gesteund door de sector maar inhoudelijk onafhankelijk. Meer weten: info@cultureelpersbureau.nl
Deze week barst het Holland Festival los en wij zijn erbij. We maken met een flink team professionele journalisten een Dodo Festivaldagkrant, zoals we dat eerder ook deden voor bijvoorbeeld Springdance en De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg. We volgen het festival op de voet om nieuws te brengen wanneer het zich voordoet. We gaan voorstellingen zien waar anderen…
De vorig jaar aan longkanker overleden Künstler Christoph Schlingensief – alleskunner, provocateur, regisseur, levenskunstenaar – krijgt op het Holland Festival een uitgebreid eerbetoon: de openingsvoorstelling Mea Culpa, een programma met zeven speelfilms, en Schlingensiefs zwanenzang Via Intolleranza II.
Doodziek vatte Christoph Schlingensief het wilde plan op om in Burkina Faso een operadorp uit de grond te stampen, Remdoogo. Een zelfvoorzienende vrijplaats waar mensen vanuit verschillende culturen elkaar zouden kunnen ontmoeten, en om daar voor langere tijd samen kunst te maken. Dit in navolging van vergelijkbare initiatieven zoals het Avenida Theater in Mozambique, opgezet door schrijver Henning Mankell. Schlingensief streefde naar het samenvloeien van kunst en leven. Gedreven uit een jarenlange fascinatie voor de rijke Afrikaanse cultuur, en geïnspireerd op de idealen van zijn grote held Joseph Beuys.
Via Intolleranza II is Schlingensiefs poging om in een maalstroom van documentaire, muziek, beeldende kunst, film, performancekunst, lezing, opera en theater het prille wordingsproces van Remdoogo vast te leggen. Een voorstelling over een proces. Tegelijkertijd lijkt Schlingensief ook zijn eigen motieven te bevragen. Via Intolleranza II was zijn zwanenzang – hij stierf drie maanden na de première. De voorstelling krijgt op zaterdag 4 juni de Nederlandse première.
‘Uw toeschouwers zullen ervan smullen.’ Dat was het laatste wat Liz Lecompte van de Wooster Group kort voor de première van Vieux Carré hoorde van de erven van toneelschrijver Tennessee Williams. Sindsdien houden de beheerders van de nalatenschap van dit Amerikaanse monument zich koest over de voorstelling die Lecompte heeft gemaakt. Het was het slot van een lange periode waarin…
Cover of Spalding Gray Op het Holland Festival dwalen twee geesten rond. De meest luidruchtige is die van Christoph Schlingensief, Duitslands meest onafhankelijke cineast, theatermaker, activist en enfant terrible, altijd goed voor controverse. Na de in 2008 gestelde diagnose longkanker verwerkte hij zijn woede en angst in Eine Kirche der Angst vor dem Fremden in mir, in 2009 gepresenteerd op…
Het Holland Festival brengt dit jaar de bijzondere Frans-Algerijnse co-productie Nya, waarin verworvenheden van de moderne en klassieke dans worden gecombineerd met hiphop en bovendien de Bolero van Ravel klinkt naast de Algerijnse evergreens van Houria Aïchi.
Toegegeven, onze methode van recenseren (zie onze bijdragen over Springdance en De Internationale Keuze) is voor Nederland nieuw, maar in de States deed een enkeling het al. Zo zijn de twee lekkere jongens Andrew en Andrew goed bezig met hun iPhone, en doen zo het zelfde als de Dodo met de Kodak Zi8 (geen aandelen, al zouden we dolgraag gesponsord…
Zijn Nederlands is nooit zijn sterkste punt geweest, en hij houdt ook al niet van speechen. Toch is een persconferentie van het Holland Festival iets om bij te zijn, dus nemen we Pierre Audi’s mindere performerskwaliteiten voor lief. in februari presenteerde hij het programma van de editie 2011, die een hele mooie belooft te worden, en die hopelijk niet de…
Annet Lekkerkerker is zakelijk directeur van het Holland Festival. Ze zet met een subsidie van ruim vier miljoen euro een festival van zes miljoen neer.
Het Internationaal Film Festival Rotterdam viert zijn veertigste editie met een toepasselijk XL-programma. Dat Romeinse cijfer XL duidt niet alleen de respectabele leeftijd aan. Het zegt ook iets over de maat: deze veertiger barst met het intigerende programma ook uit zijn jasje, met vertoningen op niet minder dan veertig plaatsen doorheen heel de binnenstad van Rotterdam. Binnen de festivalmuren is…
Wonderlijk toch dat theater. De slotavond van het festival Najaarscollectie heeft me weer eens doen beseffen dat de beste acteurs niet altijd de beste voorstelling maken. Zeggingskracht hangt van meer af dan acteertalent en een beproefde literaire tekst.
Het viel op: wat een hoop leuke meisjes in Theater Kikker. Zou het door de programmering komen? Nu waren er een hoop leuke mannen om uit te kiezen op zaterdagavond. De stoere acteerbeesten van FC Bergman bijvoorbeeld, of de androgyne Nik van den Berg, of misschien de ogenschijnlijk lieve Bert Hana. En anders was er altijd nog DJ Oscar Kocken,…
Het jonge Antwerpse gezelschap FC Bergman speelt Harold Pinters klassieke stuk ‘De Thuiskomst’ op een geheel eigen, energieke en rauwe manier. De Thuiskomst is te zien tijdens Najaarscollectie 2010 in Theater Kikker op zaterdag 30 oktober.
Onstuitbare, grappige, ontroerende Fast Car Ray. Een jongen wiens hoofd nooit stilstaat, die niet slaapt, bij wie alles binnenkomt en die er maar niet in slaagt van zichzelf te houden. Zijn ziekte, Het Syndroom van Gilles de la Tourette, maakt hem waanzinnig en wanhopig. Tikketakketikketakke. Door, steeds maar door. Als een raceauto.
Vrijdag 29 en zaterdag 30 oktober voor het laatst in Nederland te zien, tijdens de Najaarscollectie in Theater Kikker in Utrecht. Daarna alleen nog in Kaapstad.
Emke Idema speelt De ins en outs van het gat in je hoofd in de Najaarscollectie van Theater Kikker op woensdag 27 oktober en donderdag 28 oktober.
Ooit, heel lang geleden in een ander land dan vandaag, was er een toneeltekst over een jongen uit Bosnië die mensenmassa’s aan het huilen bracht. Ad de Bont had met Mirad, een jongen uit Bosnië niet alleen een gevoelig verhaal geschreven, maar hij vond ook de perfecte manier om dat verhaal te brengen. Het uit brieven van en aan een…
Vanaf woensdag 27 oktober verslaat de Dodo de Najaarscollectie 2010 vanuit Theater Kikker in Utrecht.
Het was eigenlijk typisch Hollands. Immers, we hebben hier in alle delen van de creatieve sector meer prijzen te vergeven dan er artiesten zijn. Bijna. En al die prijzen hebben dus eigen selectiecommissies, jury’s, comités en noem maar op. Kost niet alleen handen vol geld, het is ook nog eens omslachtig. Daarom is er nu in ieder geval één verstandig…
Ok, een paar mensen waren misschien een tikje teleurgesteld. Die hadden gehoopt dat de schouwburg van Rotterdam met echte knaller zou heropenen, na de uiterst geslaagde upgrade van het interieur door schrootjeskunstenaar Jan Versweyveld (verlaagd plafond, marmer en tapijt op de trappen). Maar dat kan natuurlijk niet. De Rotterdamse Schouwburg doet namelijk alleen aan knallers als Internationalekeuze-bazin Annemie Vanackere zich er…
Wat ze doet is kwetsbaar op het confronterende af. Theatermaakster Lotte van den Berg heeft een zo persoonlijke kijk op de wereld dat die buiten de veilige context van het theater wel eens absurd kan overkomen. Of vervreemdend. Zondag 26 september keerde ze met de leden van haar Dordtse locatietheatergezelschap OMSK terug van een verblijf van vier maanden in de Kongolese hoofdstad Kinshasa. Een volle zaal in de Rotterdamse Gouvernestraat mocht er vervolgens bij zijn toen ze een paar uur na de landing de koffers uitpakten.
Het is zo nu en dan best frisjes op het terrein van de Westergasfabriek waar drie Fringe-voorstellingen te zien zijn. Donderdagavond zijn dat achtereenvolgens Levelless van Theatergroep WAK, Vivarium #3 van LORNA Collectief en Kaat van Eva Knibbe. De kou is echter geen spelbreker. De fysieke grappen in Levelless (of Recht niet in het Nederlands) hebben wel wat weg van…
De leraren zeggen het voor, er klinkt een fluitje. Het publiek zegt het na, als was in de handen van de vijf Chinezen op het podium. Wie de voorstelling C’est du Chinois binnenwandelt, wandelt een taalles Mandarijn binnen. Een effectieve taalles bovendien, je verstaat de twee kleine families– ze zijn pas vier maanden in het land maar van plan om te…
Een intiem huiskamercongres tussen levende kunstwerken. Zo kun je ‘House without a maid, een ‘gesprekken-, performances- en installatieproject’ van Jorge León en Simone Aughterlony in Huis Sonneveld het best omschrijven. In de voormalige garage van de modernistische villa uit 1932 is een select vrouwelijk gezelschap twee dagen bijeen om te discussiëren over het fenomeen dienstmeid. In andere vertrekken van het imponerende…
‘Dus, dokter Lacan, zijn vrouwen gevoeliger voor gekte? … Is de man vatbaar voor hysterie?’ In ‘Deserve’, onderdeel van het drieluik over de dienstmeid van Jorge León en Simone Aughterlony, graven de makers diep, heel diep. Ze volgen de intrigerende lijn van de grote ontmaskeraars in onze denkgeschiedenis: van Hegels meester-slaaf analyse via Marx en Freud naar de Franse psychoanalyticus Jacques Lacan. Kern van…
Het debatseizoen in Rotterdam is dit jaar geopend in de vernieuwde zaal van De Unie. De net opgeleverde ruimte doet prettig en intiem aan. Des te opmerkelijker de uitspraak van gespreksleider Natasja van den Berg dat vragen vanuit de zaal niet zijn toegestaan ‘omdat die toch nergens over gaan’. Dat klinkt niet echt als warm welkom in een debatcentrum. Weliswaar leverde het…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.