SPECIALS
Nieuws over evenementen en festivals, gesteund door de sector maar inhoudelijk onafhankelijk. Meer weten: info@cultureelpersbureau.nl
John Adams’ andere Maria-evangelie @HollandFestival: net te lang meesterwerk

Maria is gearresteerd bij een demonstratie en in een cel gegooid naast een heroïneverslaafde, terwijl haar zus Martha zojuist een opvang voor daklozen is begonnen. En Lazarus, ja, Jezus brengt ook hier hem weer tot leven, met ronduit adembenemende klanken. En dan zijn we nog niet eens halverwege.
Verpletterend goed: Nine Rivers van componist James Dillon, met dirigent en percussionist Steven Schick @HollandFestival

Van de milde, alledaagse kakafonie rond het Muziekgebouw in de middag, op het terras aan het IJ, geraak je in enkele passen in de stilte van de concertzaal. Drieënhalf uur lang (met tussendoor ruim twee uur aan pauzes) spelen en zingen Asko|Schönberg, Slagwerk Den Haag en Capella Amsterdam je de oren van het hoofd. Steven Schick (oa. ooit Bang on a Can), dirigeert niet alleen, maar neemt ook als percussionist het middendeel van het concert, in het Bimhuis, voor zijn rekening. Onder zijn bezielende leiding laveert ‘Nine Rivers’ tussen spektakel en purisme: een strijd tussen complexe vorm en de eenvoud van rauwe klankmaterie.
Abou Lagraa: scheiding man-vrouw frustreert de Arabische mens
‘Dat mannen en vrouwen in de islamitische wereld van elkaar gescheiden leven, dat is een grote frustratie,’ zegt choreograaf Abou Lagraa. ‘Daar gaat El Djoudour over.’
Door zijn achtergrond heeft Abou Lagraa een bijzondere, verhelderende kijk op deze problematiek.
‘Shéda’, een krankzinnige chaos met een glimpje genialiteit @hollandfestival

Als al na het eerste kwartier de helft van de middenrij de zaal uitvlucht, en je kijkt op je horloge, en je denkt, mijn god we moeten nog ruim vijf uur, dan is er iets grondig mis met de voorstelling. ‘Shéda’, van de Congolese theatermaker Dieudonné Niangouna, is een krankzinnige bak chaos van onsamenhangende tirades. Aan één stuk door schreeuwend gedeclameerd door twaalf hyperactieve Afikaanse en Europese acteurs, ieder met een vast personage, die als goden terugkeren naar aan apocalyptische wereld, à la Mad Max, en elkaar met bizarre teksten om de oren slaan. Allemachtig, er is geen touw aan vast te knopen. Maar toch blijft het fascineren. Waarom?
Meistersinger @HollandFestival overtuigt alleen muzikaal

Koene ridder verslaat met hulp van wijze schoenmaker ongetalenteerde regelfetisjist en wint zangwedstrijd en de hand van kokette goudsmiddochter. Of: jongen ontmoet meisje in de straten van Nürnberg en besluit mee te doen aan de plaatselijke variant van Nürnberg’s got talent. De jury stuurt hem weg, maar hij krijgt de publiekstem. Wagner zou Wagner echter niet zijn als hij voor dit verhaal geen uurtje of vijf nodig zou hebben.
Diep in de buik van de IJslandse cello @hollandfestival

Het is een lastig genre, dat drone, of ambient. Of, hoe noem je de avantgardistische cello-experimenten van de IJslandse Hildur Guðnadóttir (1982). Zeer traag, zeer repetitief, zeer minimalistisch. Abstracte geluidskunst die zwaar leunt op loops, resonaties en zoemende, überstroperige tonen die aanzwellen tot een grote, gelaagde geluidscollage.
Twee stemmen over Sunken Garden @HollandFestival deel 2. Thea Derks: ‘Schuld & boete vóór, na, met en in de dood’

Amsterdam, 5-6-2013 – Het is moeilijk onbevangen naar een productie te gaan die al zoveel stof heeft doen opwaaien als Sunken Garden van Michel van der Aa. Deze ‘eerste 3D-opera’ werd na de première in het Londense Barbican Theatre afgelopen april neergesabeld als ‘slaapverwekkend’, maar ook bejubeld als ‘de toekomst van opera’.
Twee stemmen over Sunken Garden @HollandFestival, deel 1. Henri Drost: “veel meer dan 3D-filmopera”

Vergeet alle ophef over de allereerste 3D-filmopera, vergeet alle ophef in de Britse kranten. Michel van der Aa verzuchtte zelf al in interview dat hij bij nader inzien graag de tweede 3D-filmopera gemaakt zou hebben. En wellicht had hij
Waar kijken we nog meer naar uit op het @hollandfestival?

Deze maand staat in het teken van het Holland Festival. Cultuurpers doet vrijwel dagelijks verslag. Waar kijken we het meest naar uit?
L.A. Dance project in @hollandfestival: verliefd worden op dans, al is het voor een avond

Benjamin Millepied is een glamourboy die alles verovert wat op zijn pad ligt: van actrice Natalie Portman tot het ballet van de Parijse Opera. In werkelijkheid oogt de Fransman na de première in Amsterdam als een
Orchestre El Gusto laat klanken van Kashba Blues als warme woestijnwind waaien door @hollandfestival

Het zijn heren op leeftijd en dus met een geschiedenis. Grijs of bebrild of kaal – of met een combinatie van deze drie. Hun muziek heeft ze overal gebracht. En nu zitten ze in een bomvol Carre: het Orchestre El Gusto. Tot hun eigen genoegen, want zij bedanken het publiek te zijn gekomen. De musici uit de kashba van Algiers spelen de muziek zoals die
Stevige kost voor koningspaar bij opening @hollandfestival

Onze koning staat nog niet bekend als een liefhebber van cultuur van de minder hapklare soort. Het soort voorstellingen, zoals de opera Quartett, waarmee het Holland Festival op 1 juni opende. Het was dus wellicht even afzien voor hem, zijn
Jan Lauwers met muzikaal volkstheater in @hollandfestival: ‘Het is verboden de tekst van buiten te leren’

Een explosie op een vol marktplein kostte 24 levens, waaronder 7 kinderen. Wanneer het dorp een jaar later die tragedie herdenkt, valt een jongetje uit het raam en verdwijnt een meisje voor
Bloed, zweet en kaarsvet in Fabres Wagner-visie in het @hollandfestival

Een kameropera tot indrukwekkende proporties opgeblazen in het @hollandfestival

,,Het bijzondere aan Quartett is dat een intiem verhaal tussen twee personen tot indrukwekkende afmetingen opgeblazen wordt. De personages bevinden zich in een kamer, die lijkt te zweven. In deze beslotenheid speelt zich een geïsoleerd spel tussen een man en een vrouw af. Gigantische videoprojecties
Sociale media en kunst verbinden mensen, maar Egypte blijft nog even weg #vvu
Minicursus Opening @HollandFestival, deel 1: Totaaltheater over glibberige communicatie

Simon Stone bewerkt Ibsen voor Australiërs: ‘En waarom zou je ook naar het theater gaan als je in Sydney woont?’

Simon Stone (28) schreef een nieuw stuk op basis van Henrik Ibsens toneelklassieker De Wilde Eend uit 1884. De in Zwitserland geboren Australiër voorzag het Noorse stuk van een geheel eigentijdse taal en aankleding. De acteurs zitten
‘Cineastas’ husselt theater, film en het alledaagse leven door elkaar

In ‘Cineastas’ toont de Argentijnse regisseur Mariano Pensotti (1972) een gelaagd verhaal over vier cineasten uit Buenos Aires, die ieder worstelen met hun nieuwe films. Het is deels een portret van de stad, door de ogen van vier Argentijnse filmmakers, zegt
Heiner Goebbels werkt met Sloveens meisjeskoor: ‘In de ruimte tussen vraag en antwoord leeft de verbeelding
Dans en muziek gaan in elkaar op in Gesamtkunstwerk SHIROKURO

Choreografe Nicole Beutler bereidt zich met pianiste Tomoko Mukaiyama en
Moritz Eggert: ‘Ik wil Wagner zijn onschuld teruggeven’
Met Tragedy of a Friendship herdenkt De Vlaamse Opera het tweehonderdste geboortejaar van Richard Wagner. Het betreft een productie van de controversiële kunstenaar Jan Fabre, de auteur Stefan Hertmans en de componist Moritz Eggert. Wanneer ik de Duitse toondichter benader voor een gesprek over deze opera, reageert hij geschrokken: er is ab-so-luut geen sprake van een opera! Wil ik dat misverstand alsjeblieft voor ééns en altijd de wereld uit helpen?
Toekomst van de opera of slaapverwekkende ervaring?
‘Iedereen is blij dat hij onderdeel is van zoiets moois.’ Stut Koor en Ierse artiesten zingen voor het eerst samen. #vvu
Stralende gezichten en swingende lijven vulden zondag de repetitieruimte van het Utrechtse Stut Koor in Overvecht. Voor het eerst werkten de leden samen met de Ierse zangeres Lorna McLaughlin van The Henry Girls en dirigenten Neil Burns en Anna Nolan van het Inishowen Gospel Choir. Op 21 juni staan de twee koren samen met de drie Henry Girls zusjes op het podium van de Stadsschouwburg Utrecht.