“Die sprookjeswereld is nooit zo mijn wereld geweest,” verklaarde regisseur Ivo van Hove voor de première van Schrekers sprookjesopera Der Schatzgräber. Opmerkelijk, want Van Hove en zijn vaste scenograaf Jan Versweyveld waren bij De Nederlandse Opera eerder verantwoordelijk voor Tsjaikovski’s Iolanta en Janáčeks De zaak Makropulos – ook eerder sprookjes dan grootse dramatische werken.
De Nederlandse Opera opent het seizoen met een zelden uitgevoerde opera van Franz Schreker, waarin heidense en christelijke thema’s door elkaar lopen. De schitterende muziek wordt weersproken door de kille regie, waardoor identificatie met de personages uitblijft.
Thais en Vietnamees poppenspel. Acrobaten, Chinees schimmenspel en Japanse kostuums. Een Chinese dirigente voor een Nederlands orkest, een Canadees regieteam en als hoofdwerk een krap vijftig minuten durende opera van een Russische componist, gebaseerd op een sprookje van een Deense schrijver die zijn inspiratie uit China haalde. Losjes.
De vierde reprise van Elektra door De Nederlandse Opera is over de helft. In de laatste voorstellingen nemen twee verse dramatische sopranen het stokje over. Waarom wordt een opera hernomen, zelfs maar liefst vier keer? Bij de slaapverwekkende Don Giovanni in het vorige seizoen van De Nederlandse Opera – ook al een reprise – was dit misschien een logische vraag. Het besluit bleek…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.