Vorige maand werd bekend dat Erwin van Lambaart, ooit door Joop van den Ende bij zijn bedrijf Stage Entertainment binnengehaald als troonopvolger, vertrekt als CCO ‘om meer tijd te besteden aan zijn gezin’. Vorige week verscheen een persbericht waarin het concern meldde een zogenaamde clubdeal van 75 miljoen euro te hebben gesloten met ABN-AMRO en ING. De twee door de Nederlandse staat gesteunde banken verkrijgen zo een groot gezamenlijk belang in het bedrijf via het herfinancieren (nieuwe hypotheek, dus) van een aantal theaters uit het bezit van het met Joop van en Endes kapitaal en ondernemingslust opgezette musical- en showbedrijf.
Henk Kivits, CEO van Stage, vertelde in het persbericht:
‘Toen ik vier jaar geleden op verzoek van Joop van den Ende de leiding overnam van zijn internationale theaterbedrijf zag ik als uitdaging het bedrijf financieel onafhankelijk te maken van de eigenaar. Ik ben er trots op dat wij dat nu, mede dank zij deze clubdeal met ING en ABN AMRO, bereikt hebben.’
Het zal wel oude journalistieke achterdocht zijn, maar op de een of andere manier valt het vertrek van Van Lambaart niet los te zien van de clubdeal, en het daarmee beëindigen van de financiële eigendom van Joop van den Ende van delen van het bedrijf. Vooral omdat Van Lambaart vertrekt om meer tijd aan zijn gezin te besteden, wat inmiddels een staande uitdrukking is voor mensen die hun werkelijke reden van (vaak gedwongen) vertrek willen verzwijgen.
Hij was immers al ‘gepromoveerd’ van CEO (Chief Executive Officer) naar de speciaal voor hem in het leven geroepen functie van CCO (Chief Content Officer), wat het best te omschrijven valt als het invullen van de rol die Van den Ende zelf nog lang bij zijn musicals vervulde: in de laatste week van de proefbouw van het decor binnenlopen en op hoge toon eisen dat de geplande helicopter geschrapt moet worden en dat de bijbehorende verhaallijn de prullenbak in kan. Meestal briljante ingrepen doen, dus.
Die functie, als hoofdverantwoordelijke voor de inhoud van het programma van Stage Entertainment, kun je natuurlijk alleen vervullen als je de naam hebt als oprichter en eigenaar van het bedrijf, als Capo di tutti Capi, als de Marlon Brando van een familie met allemaal Robert de Niro’s. En dat was Erwin niet. Als plaatsvervanger van Joop, met alleen zeggenschap over de inhoud en niet over hoe die inhoud tot stand komt, was Van Lambaart vooral een te negeren pain in the ass voor het bedrijf dat inmiddels 35 werkmaatschappijen in 8 landen in de lucht houdt.
Joop en Janine van den Ende zijn nog steeds commissaris van Stage, maar het is dus de vraag, hoe lang nog. Want nu Henk Kivits zijn handen vrij heeft gaat Stage Entertainment vast een aantal rigoureuze koersveranderingen maken, om het hoofd in deze zware crisisjaren boven water te houden.
Ik verwacht in de loop van dit jaar de aankondiging dat Joop en Janine van den Ende meer tijd gaan besteden aan hun gezin en daarom de drukke werkzaamheden als commissaris van Stage Entertainment neerleggen. Niet heel erg lang daarna stopt Stage met een groot aantal (toch al verliesgevoelige) musicalprojecten, om zich te storten op ‘iets met multimedia en internet’.
En daar houdt Joop dus niet van.