Eén van de vuistregels van de hedendaagse theaterkunst luidt als volgt: Er bestaat geen middenweg bij een voorstelling met een krankzinnig lange titel. Zo’n productie is fantastisch, óf sterft aan de eigen pretenties. Bij Judson church is ringing in Harlem (made to measure) / twenty looks of paris is burning at the judson church (m2m) is dat laatste het geval.
“U weet wel mevrouw, dat grote rode schilderij? Daarvoor rechtsaf”. Een jonge suppoost wijst ons de weg. Zo op het eerste gezicht is het niks. Een man in half uniform, zwarte broek, wit overhemd, draait langzaam om zijn as. De wandschildering van Sol Lewitt, nummer 1084 uit 2003, verleent hem het nodige decorum. Om de hoek hangen Barnett Newman en Andy Warhol. Zou het de man iets kunnen schelen? In deze ‘hall of fame’ van de conceptuele kunst steekt het draaien van de man wat schriel af. Sommige bezoekers blijven staan, leunen tegen witte wanden of zijgen neder op de geboende houten vloer. Zij die er de tijd voor nemen, zien hoe het draaien van de man en zijn collega-derwisjen langzaam bezit neemt van het Stedelijk.
De dansvakopleiding aan het Conservatorium in Den Haag is ontploft. Soort van. Nancy Euverink, directeur dansvakopleiding stapt namelijk op bij het Koninklijk Conservatorium (KC). En dat niet alleen. Ook adjunct-directeur Tom Bosma blijft niet aan. Wie na de eindvoorstellingen en in het nieuwe seizoen het stokje overneemt is nog onduidelijk. Een internationale vacature is uitgezet.
Gejubel en gejoel weerklonk gisteravond in de uitverkochte Grote Zaal van het Muziekgebouw aan ’t IJ na de Nederlandse première van Delusion of the Fury van Harry Partch in het Holland Festival. Geen wonder, want de door Heiner Goebbels geregisseerde voorstelling was zinnenprikkelend en de uitvoering door het – dirigentloze – MusikFabrik perfect.
Dit jaar gaat de reis naar India en Nepal. Want dat leek hem wel mooi. De bezoeker van de Nederlandse première van Jelineks Die Schutzbefohlene had zin in de zomer. Volgend jaar zouden ze een vriendin opzoeken in Vietnam. Weinig gedoe om een visum te krijgen. Als blanke Europeaan is de hele wereld van jou. Je kunt overal terecht. De man besefte niet hoe bevoordeeld hij was.
Nog voordat het Holland Festival goed en wel was begonnen, waren alle kaarten voor de drie uitvoeringen van Händels Orlando verkocht. Wat nou crisis. Het laat zich echter niet moeilijk raden waarom.
Het Holland Festival presenteert zondag Abel Gance’s gerestaureerde filmepos Napoleon, met live orkest. Een zeldzaam evenement, want voor het eerst in deze vorm op het Europese vasteland. In 1927 had Gance met Napoleon een baanbrekend en monumentaal werkstuk afgeleverd dat ongebruikelijke eisen aan de projectie stelde (drie doeken) en dat na de eerste voorstellingen in allerlei sterk ingekorte versies de wereld inging.
Napoleon in Ziggo Dome belooft spectaculair te worden, maar wie was die ambitieuze einzelgänger Abel Gance?
Op school hadden we vroeger een heel goede manier om de kwaliteit van wijn te checken: het rendement. Wijn met 14% alcohol was beter dan wijn met 12% alcohol. Het doel was immers helder: er moest dronken geworden worden. Wijn van 14% is daarbij effectiever. Dus dronken we het liefst wijn met een rendement van minstens 14%.
Na deels of zelfs volkomen mislukte producties van Falstaff doet De Nationale Opera nu alles goed. Twintig jaar na de vorige poging in het Holland Festival krijgt Verdi’s laatste opera een gedroomde uitvoering die maar zo publiekslieveling van het hele festival kan worden.
Nederlandse musea betalen niet voor de kunst die ze presenteren. Kabelmaatschappijen steken geld van schrijvers in eigen zak. Nieuwe journalistieke platforms verspreiden zonder toestemming en zonder betalen het werk van kleine zelfstandigen. Bibliotheken gaan dicht, en worden vervangen door particuliere bibliotheken of schoolbibliotheken.
Zoals veel van mijn generatiegenoten heb ik de cd’s van Jeff Buckley grijsgedraaid, maar weet ik bijna niets van Pakistaanse soefimuziek. Behalve dat het geweldig is. En dat Abida Parveen de koningin is van dat genre. Vanavond zit deze Stem van God met haar ensemble op het podium van de Nationale Opera & Ballet.
Sinds kort kunt u ook supporter worden van Cultuurpers. Voor 60 euro per jaar steunt u ons werk, zonder dat u verdere verplichtingen heeft. Dat is een mooie manier om een uniek nieuwsmedium verder vooruit te helpen! 1: Cultuurpers is een lezerscoöperatie. Anders dan bijvoorbeeld uw favoriete krant, bent u bij ons niet het product, waarmee wij adverteerders binnen lokken. Bij…
Deze week in de bioscoop: In the Name of, een ouderwets stevig Pools drama over een priester die door het celibaat tevergeefs aan zijn homoseksualiteit probeert te ontsnappen. Hij werkt in een dorpje in de provincie met moeilijk opvoedbare tieners. “Ik zou al die jongens wel willen neuken”, roept hij
Grensverleggend theater maken is het doel van de Canadese regisseur Robert Lepage en zijn groep Ex Machina. Het lijkt of alles ongewoon is aan ‘Playing Cards: Spades’: speelvloer, belichting, zitplaatsen rondom het podium, de verhalen, het acteerwerk en de verrassende ontknoping.
Jiří Kylián staat niet op het Holland Festival. Hij heeft zijn eigen festival. In het kleine Korzo theater waren tien dagen lang op een intieme wijze werken te zien van de grote choreograaf. Gevarieerd en nog steeds indrukwekkend. Volgend jaar is Kylián 45 jaar lang actief als choreograaf. Hoe blijf je zolang presteren aan de wereldtop?
Het lijkt een statement, dat het laatste Holland Festival onder leiding van Pierre Audi opent met ‘Vortex Temporum’. De samenwerking tussen de twee Belgische top-ensembles Rosas en Ictus doet alles wat in de huidige tijd schaars is.
Win kaarten voor The NEWS in Paradiso
Groot nieuw, klein nieuws. Nieuws is overal, er is geen ontkomen aan. Op straat, in de eigen huiskamer. Wat aan de ontbijttafel begint, kan wereldnieuws worden. Dus: wat is jouw nieuws van vandaag? Laat het weten, deel deze pagina en maak een foto, plaats die op facebook en twitter. Zet er #thenewsnl bij en win twee kaarten voor de reality opera die je blik op het nieuws blijvend zal veranderen.
Juichende recensies. Met de ‘reality opera’ The News heeft de Nederlandse Reisopera een hit in handen. De vertrouwde theateromgeving wordt echter verlaten voor poptempel Paradiso. Of je nu wel of niet van opera houdt: vijf redenen om te gaan.
Een surfende Nederlandse marketingjongen merkte in Zuid-Afrika op dat een ziekte de bevolking zonder onderscheid uitdunde. Dat deed hem wat. Nu viert dance4life als onbetwist hoogtepunt haar tienjarig bestaan in Het Concertgebouw Amsterdam.
450.000 euro moeten ze bij elkaar krijgen, de 15 cultuuroptimistische wegwijzers van Public. Op een paar na allemaal een eindje voorbij 1980 geboren, dus ze hebben geen enkele last van babyboomersarrogantie of generatienikserigheid: dit zijn echte, jonge, blije Amsterdammers.
Het wordt een totaalervaring, alsof je even in een andere wereld bent. ‘Mirror Mirror’ van Conny Janssen Danst speelt zich af in een voormalige onderzeebootloods van de Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM). Het publiek wordt er met een boot naartoe gebracht.
Na zeven concertseizoenen neemt de omroepserie ‘De Vrijdag van Vredenburg’ afscheid van noodlocatie Vredenburg Leidsche Rijn, beter bekend als ‘De Rode Doos’. Vanaf september vinden de concerten weer plaats in de in oude luister herstelde Grote Zaal van het verder gloednieuwe TivoliVredenburg. Tijdens het concert van 6 juni wordt groots uitgepakt door het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor onder leiding van Antony Hermus. Zij spelen muziek van Beethoven, Richard Strauss en een gloednieuw stuk van Wim Laman, Requiem Songs.
William Forsythe, dansvernieuwer, en algemeen beschouwd als een van de belangrijkste choreografen van deze tijd, stopt op per september 2015 bij het gezelschap waaraan hij zijn naam verbonden heeft. Dat meldt de New York Times. Hij zal nog wel verbonden blijven aan het gezelschap als adviseur, maar de echte leiding zal waarschijnlijk worden overgenomen door Jacopo Godani, een oud-leerling van de legendarische choreograaf.
Krap vijf maanden tussen eerste auditie en eerste voorstelling. Meer tijd hadden de makers en buurtbewoners niet voor de Volksopera Ondiep, die op vrijdag 23 mei de eerste van twee voorstellingen beleefde. Een warme mei-avond werd het, aandoenlijk bij tijden, soms tenenkrommend, maar hoe dan ook leuk: klassiekers van Verdi (de meeste), Bizet, Puccini en Offenbach, op Nederlandse tekst gezet en gezongen door volslagen amateurs. Voor deze ene keer begeleid door het Groot Omroepkoor.
We zijn allemaal een beetje bang de controle te verliezen. Dus zijn we huiverig om ‘Europa’ leuk te vinden, schrikken we ons rot van de ongekende wereldmachten die in onze mobiele communicatieapparaten schuilen en vinden we de ov-chipkaart een onding, terwijl we iedere dag weer worden gemotiveerd om nieuwer, beter, hoger, meer, te willen.
Volgens minister Bussemaker zou het allemaal reuze mee gaan vallen en Jet de Ranitz van Kunsten ‘ 92 vond dat al die onderzoekers paniek om niks zaaiden. Maar ze komen er dus wel aan: nieuwe bezuinigingen op cultuur, en groter dan eerst werd verwacht. Maastricht, net voorzien van een zeer breed college van B&W, kort vanaf komend jaar eerst een half miljoen op de cultuurbegroting, en daarna elk jaar nog minstens 750.000.
