Alles over politiek, beleid, samenleving en hoe die dingen met cultuur en kunst te maken hebben.
We hadden nog zo besloten om niets te zeggen over de Zwarte Pieten Discussie. Maar toch. Wie er ook gelijk heeft, en wat er ook historisch over gezegd, geschreven en gefantaseerd is, inmiddels hebben we beelden. Op die beelden, uit 1935, zien we Sinterklaas (een glansrol van de beroemde acteur en regisseur Eduard Verkade) (dank Peter van Bokhorst voor de info), omgeven door mannen in een soort edelenkostuum, te paard. We dachten even
Het zou zo mooi zijn geweest: Het Nationale Ballet samen met De Nationale Opera in Het Nationale Theater, zoals je dat in de hoofdstad van elk zichzelf respecterend land hebt. Maar dat is dus niet gebeurd. Het huis van onze Nationale Opera- en Balletclubs heet nu ‘Nationale Opera en Ballet’. Daar heeft het Nationale Toneel voor gezorgd, dat net als het Nederlands Dans Theater niet in onze hoofdstad Amsterdam zit, maar in de residentie Den Haag.
Wie de collectie van de bibliotheek dan zo belangrijk vindt, moet maar zien hoe die het behoud ervan financiert. Dat zegt cultuurminister Jet Bussemaker in antwoord op vragen van kamerlid Bergkamp (D66). Bergkamp had deze vragen gesteld naar aanleiding van het bericht dat de collectie van ná 1950 door het ministerie niet tot het erfgoed wordt gerekend, en dus shreddable is.
Een gezamenlijke persconferentie van twee gezelschappen. In het post-Zijlstra-tijdperk belooft dat vaak weinig goeds. Een fusie ligt dan voor de hand, zeker als het de twee grootste operagezelschappen van ons land betreft: De Nederlandse Opera en de Nationale Reisopera. Alleen moeten we dat nu omdraaien: De Nederlandse Opera wordt de Nationale Opera. En het gebouw gaat Nationale Opera en Ballet heten.
De fotodocumentaire die fotograaf Rob Hornstra heeft gemaakt over de voorbereiding van de Olympische Spelen in Sotchi, is toch in Moskou te zien. Althans, dat hopen we, nu na een eerdere plotselinge afgelasting er een plek gevonden is in het Sacharov-huis in Moskou. Vrijdag aanstaande kunnen de Nederlandse liefhebbers de opening vanuit de Amsterdamse Stadsschouwburg (zelf bier meenemen) bijwonen. Tenzij
De Amsterdamse Stadsschouwburg is op zoek naar een bedrijfsleider voor het restaurant. Gebeurt vaker, maar dit keer is het wel nieuws. De Amsterdamse Stadsschouwburg heeft namelijk een plek terug te veroveren. Op het restaurant. Toen dat restaurant openging, een paar jaar geleden na een ingrijpende verbouwing van het 19e eeuwse pand aan het Leidseplein, was de stadsschouwburg opeens soort van onvindbaar geworden.
Er wordt op internet veel geld verdiend met de verspreiding van tekst en muziek, nieuws, foto’s en films. Dat geld komt binnen bij internetproviders, diensten als Apple, Amazon, Netflix en Spotify en bij de grote platenmaatschappijen en filmproducenten, die vrijwel altijd ook aandeelhouder zijn van eerdergenoemde organisaties. Zo goed als niets van dat geld komt terecht bij de mensen die al die films, composities en boeken of artikelen maken.
Het Geldmuseum gaat over een maand dicht, maar de collectie (voor zover belangrijk) gaat naar De Nederlandsche Bank. Het Tropenmuseum is opgeheven, maar de collectie wordt elders ondergebracht. De bibliotheek wordt echter maar voor de helft gered: alles van na 1950 is volgens minister Bussemaker niet interessant genoeg om te bewaren. Dit blijkt uit de antwoorden die de minister van Cultuur Bussemaker heeft gegeven op vragen van de SP.
Goed nieuws van de VSCD: dit jaar zijn er meer theater- en concertkaarten in de voorverkoop verkocht dan vorig jaar. Het persbericht dat dit meldt, raadt nijvere journalisten echter aan om niet bij het lokale theater te gaan checken of dat klopt. Het gaat volgens de propaganda van de schouwburgdirecties immers om een landelijk gemiddelde, en om ‘dingen die ze horen van hun leden’.
Een enthousiast persbericht in tijden van zware tegenwind. Dat vraagt om nadere beschouwing. Afgelopen vrijdag werd een onderzoek gepresenteerd naar de stand van de samenwerking in de Nederlandse museumwereld. Samenwerken moet namelijk van minister Bussemaker en soort van de Raad voor Cultuur. Dus is het fijn dat het al ok gaat. Kunnen we weer met leuke dingen bezig gaan.
Tijdens de 16e editie van de Nederlandse Dansdagen zijn diverse dansprijzen uitgereikt: de Prijs Nederlandse Dansdagen 2013, de Zwanen en de Dioraphte Dansprijs. Respectievelijke winnaars zijn choreograaf Giulio D’Anna, danser Medhi Walerski, Club Guy & Roni voor Midnight Rising, danseres Bonnie Doets van Scapino Ballet Rotterdam en Keren Levi met The Dry Piece.
Het Nationale Ballet zit niet stil. Voortbordurend op het 50-jarig jubileum verschijnt komend voorjaar van de AVRO een realityserie over ’s lands grootste dansgezelschap. Dit als vervolg op Bloed, zweet, en snaren over het Concertgebouworkest.
Zijn dit de cijfers waarmee minister Kamp duidelijk kan worden gemaakt dat stimuleringsmaatregelen voor de filmindustrie er echt moeten komen? Die hoop viel wel te beluisteren tijdens de bespreking van een door Oxford Economics uitgevoerd onderzoek naar de economische positie van de Nederlandse film- en av-industrie.
De Nederlandse filmwereld is een nieuwe club rijker. Nederlandse filmmakers kunnen zich aansluiten bij de Dutch Academy For Film (DAFF). Met als doel, kort gezegd, de Nederlandse film beter voor het voetlicht te brengen. De DAFF werd op 24 juni van dit jaar opgericht naar voorbeeld van soortgelijke academies in bijvoorbeeld Engeland, Zweden, Denemarken en Duitsland. Een persconferentie op het Nederlands Film Festival
Er gaat geen cent meer naar de jaarlijkse theaterprijzen en ook alle andere collectieve marketingactiviteiten, zoals het congres podiumkunsten, gaan naar 0 euro of heel weinig. Zegt de ene voorzitter tegen de andere directeur, die ook voorzitter is, en eigenlijk dezelfde is. Want zo gaat bij de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouw Directies:
Welke idioot dat nou kon bedenken, vroeg een van de aanwezigen zich af: dat je elektrische schakelingen kunt maken door het DNA van een alg te combineren met dat van een hamster? Zomaar een vraag die opkomt wanneer je rondloopt over de expositie Biodesign, die vanaf 27 september t/m 5 januari (2014) in Rotterdam is te zien. En dan is…
Het Nederlands Film Festival ging vanavond niet alleen van start met het slavernijdrama Hoe duur was de suiker, maar ook met de uitreiking van de eerste prijzen. Janina Pigaht kreeg de Filmprijs van de Stad Utrecht, de prijs voor het beste debuut, voor haar documentaire Dagboeken van een olifant. Pigaht gaat hierin op zoek naar het SS-verleden
Meldden we hier eerder al hoe de vaderlandse boekverkopers hun best doen om u tot aan de poorten van de hel te achtervolgen als u een ebook ‘aanschaft’, het lezen zelf blijkt ook een mijnenveld. Een van onze volgers schafte onlangs een ebook aan bij de grootste online boekverkoper van Nederland (althans tot die club uit Amerika binnenkwam). Haar gloednieuwe Kobo-reader bleek echter niet bestand tegen dit boek. Waar het apparaatje bij alle andere digitale boeken moeiteloos het epaper ververste, duurde het omslaan van een pagina in het boek ‘Vergeef ons’ van A.M. Homes ruim een half uur, en dat was iets te veel slow reading voor deze mevrouw.
“Dat klinkt anders. Een beetje verdrietig.”
Ik heb net F, B, D♯ en G♯ gespeeld. Beter bekend als het Tristan-akkoord. Maar dan op gitaar. Mijn publiek bestaat uit vijftien kleuters.
De lichamen van Fokine, Van Manen en EGPC in het nieuwe programma ‘Corps’ van Het Nationale Ballet verschillen enorm, al dansen ze allen een vorm van ballet. Het zijn de verschillen qua inzet (decoratief of expressief, gestileerde controle of individuele overgave, vol van symboliek of daarvan ontdaan) en de sleutelrol voor het ensemble, die het programma buitengewoon interessant maken. Naast het feit dat EGPC op weg lijkt naar een artistieke doorbraak.
Een moeilijke keus kan het niet geweest zijn. De speelfilm Borgman van Alex van Warmerdam was eerder dit jaar al doorgedrongen tot de competitie van Cannes. Nu is deze donkere, wrang-komische thriller uitgekozen als Nederlandse inzending voor de 86e Academy Awards (de Oscars) in
Volgens NRC Handelsblad werden de bezuinigingen op cultuur voor ‘slechts’ 11 theaterinstellingen fataal. Zij gaan hierbij uit van groepen die zichzelf daadwerkelijk opgeheven hebben. In hun overzicht zien zij echter de gezelschappen die zich vrijwillig hebben opgeheven door te fuseren met een ander gezelschap over het hoofd. Daarnaast zijn er een aantal instellingen die zichzelf al voor de nieuwe ronde hebben opgeheven, omdat al duidelijk was dat ze geen geld zouden krijgen. Rekenen we die wel mee, komen we op zeker 34 gezelschappen. Dat is nu al 25% van het aanbod van vóór de bezuinigingen.
Piet Oudolf, de Nederlandse tuinkunstenaar die het aanzien van New York veranderde, is in Nederland vooral bekend als veredelde plantenboekenschrijver. Na vele grote steden wereldwijd is Rotterdam de eerste stad in Nederland die een plantsoen heeft laten inrichten door de nu 69-jarige ontwerper. En meteen wordt duidelijk wat we al die jaren zo gemist hebben in ons ‘openbaar groen’. Volkomen terecht dus, dat Oudolf in november de Prins Bernhard Cultuurfondsprijs krijgt uitgereikt.
