De Oostenrijkse bas Günther Groissböck kreeg donderdag 15 december het grootste applaus in Parsifal, voor zijn rol als Gurnemanz. Een goede tweede was de Russische sopraan Elena Pankratova. Zij tekende voor de vocale partij van Kundry, die op het podium gestalte kreeg in de persoon van assistent-regisseur Astrid van den Akker. Getuige het oorverdovende gejuich was het publiek echter het…
Aan de voortdurende discussie over de rol van kunst in de samenleving neemt het publiek geen deel. Overheid en kunstmakers ruziën of zijn constructief met elkaar in gesprek. De mening van bezoekers wordt niet gevraagd. Daarom deze bijdrage. Natuurlijk is mijn stem er slechts een van duizenden. Ik kan alleen mijn eigen mening geven. Vorige week bezocht ik het toneelstuk…
Ik vertel je hier waarom je naar Parsifal zou moeten gaan, en niet eens alleen vanwege het object van Anish Kapoor dat erin een rol speelt. En je zou trouwens ook een keer naar toneel kunnen. Met De Meiden. Fel theater van ons allerbeste theatergezelschap (volgens de Amerikanen). De Nationale Opera, Parsifal (opera) Vier jaar geleden bezocht ik Pierre Audi’s…
Joost Galema, journalist en programmamaker, werd op een dag gebeld door Bastiaan Everink. De bariton en ex-marinier wilde een boek maken over zijn persoonlijke strijd en hoe muziek zijn leven verandert. Omdat hij geen schrijver was, ging hij op zoek naar een ghostwriter. Joost was de derde op zijn lijst. Een paar dagen later stond Bastiaan in de Hilversumse woonkamer van Joost zijn verhaal te vertellen. De zanger had het over mariniers, overleving, geweld, Irak, de muziek van Wagner en een zoektocht. Geen eendimensionale kroniek, vond Joost en hij besloot met Bastiaan aan de slag te gaan. Na drie jaar
Toneelschuur, Don Carlos (toneel) Nina Spijkers brengt Friedrich Schillers klassieke toneelstuk terug tot de kern. Geen overdadig decor dat het Spaanse hof verbeeldt, maar doeken die laag voor laag afgepeld worden. speellijst M31 Foundation, Nederlandse Reisopera, Theater na de Dam, Der Kaiser von Atlantis (opera) Veertig jaar na de wereldpremière in Theater Bellevue wordt Victor Ullmanns Der Kaiser von Atlantis opnieuw…
Die sterren bij recensies. Ik wil nou wel eens weten hoe je daaraan komt. Leg uit.
Goed. De eerste dertig minuten van Wagners Lohengrin bij De Nationale Opera zijn onvergetelijk. Eerst het Vorspiel met gesloten doek, hartverscheurend mooi gespeeld door het Nederlands Philharmonisch Orkest dat onder leiding van Marc Albrecht aan elke nuance recht doet. Sinds Abbado hoorden we het niet zo indrukwekkend en…
Voor beeldende kunst ga je naar het museum, zeker in Amsterdam en zeker nu alle musea weer geopend zijn. Maar er is ook een andere mogelijkheid: de opera. Daar zie je beeldende kunst die in geen enkel museum past, zelfs niet in de grootste zaal van het Rijksmuseum. Neem de Griekse beeldhouwer Jannis Kounellis. Vanaf vandaag is zijn werk een…
In 2001, toen Rotterdam Culturele hoofdstad van Europa was, sloeg een aantal instellingen de handen ineen en hieruit werden in 2005 de Rotterdamse Operadagen geboren. Het streven is in de operahuisloze Maasstad toch vernieuwend muziektheater te programmeren, vaak op ongebruikelijke locaties. Dit jaar vindt de negende editie plaats, van 17 tot en met 25 mei, met als thema ‘broederschap’.
Het regent in het Amsterdamse Muziektheater.
Wanneer kruisridder Renaud een half uur na het begin van de voorstelling een idyllisch landschap bezingt, gaat heerlijk langzaam het doek omhoog. De opera die zich tot op dat moment op een klein en schraal landschap op het voortoneel afspeelde krijgt er een adembenemende dimensie bij.
Holland Festival
Na ruim vier uur gebeurt het dan toch: emotie. Het vrije Zwitserland baadt in een gouden zonlicht en het koor zwelt aan over de mooiste orkestklanken die Rossini componeerde. Onwereldse klanken, die weinig van doen hebben met de bekendste klanken uit Guillaume Tell – de galoppade uit de ouverture.
Daniël Bertina keek met zijn iPhone even rond in het Oosterpark in Amsterdam, waar duizenden mensen de live-uitzending van de opera Parsifal bijwoonden, maandag 25 juni 2012.
Dat Pierre Audi niet wegloopt voor religieuze symboliek, is bekend, maar het ware wonder bij Parsifal van De Nederlandse Opera bevindt zich in de bak. Daar zet het Concertgebouworkest in handen van meester-dirigent Iván Fischer een nieuwe Wagner-standaard. Ondanks een gigantische orkestbezetting bijna kamermuziekachtig licht, buitengewoon transparant en door zorgvuldige tempokeuzes met een prachtige dramatische spanning. Vijf uren lang.
Of: het vertrouwde wordt hier volkomen vreemd. Of: zinloosheid als het eerste principe omarmen. Honderd jaar na zijn geboorte staat John Cage centraal in HF-weekend.
Sinds Reinbert de Leeuw het speelde in het snelste praatprogramma op de Nederlandse televisie, is John Cage’s 4’33” in ons land een bekende compositie. Exact vier minuten en drieëndertig seconden speelt de muzikant geen enkele noot en hoort de toeschouwer niets anders dan de omgevingsgeluiden.
Een klassieke fout: Andries Knevel omschrijft Richard Wagner als de hofcomponist van Hitler. En wordt door niemand tegengesproken.
English (UK) 
Nederlands 
Français
You must be logged in to post a comment.