Het Holland Festival is het meest toonaangevende festival van Nederland, en toont het beste wat er internationaal en nationaal op de grotere podia wordt gemaakt.
Het bekende Tijger logo van het International Film Festival Rotterdam(IFFR) is veranderd in een kleurrijke IFFR Planeet, waar met een beetje moeite de tijger nog in terug te vinden is. Dat kleurrijke komt ook tot uiting in de programmering. Ik ben op zoek naar de mooiste parels uit het programma. Uit de USA komt ‘Paterson’, vintage Jim Jarmusch. Maar er…
Het is eenvoudiger dan ooit om zelf video’s te produceren en te verspreiden. Per minuut wordt er meer dan 300 uur aan filmpjes geüpload op YouTube. Valt deze gigantische hoeveelheid nog te overzien? Nee. Het videoplatform is te groot geworden om nog probleemloos voort te bestaan. Door Nuno Blijboom Er bestaat geen betere bron voor kattenfilmpjes, treitervloggers en gamende jongeren…
Het is best jammer. Ruth Mackenzie gaat naar nog hoger sferen. Ze heeft de afgelopen twee edities van het Holland Festival flink opgefrist en moderner gemaakt, en dat valt dus op. Parijs lonkt. Ruth Mackenzie is door Anne Hidalgo, burgemeester van Parijs, voorgedragen als Directrice Artistique (artistiek directeur) van Théâtre du Châtelet, per 2019. Dit betekent dat Ruth Mackenzie het festival…
Tegen het einde van het jaar worden we overspoeld met lijstjes. De mooiste cd’s, de beste boeken, de voorstellingen die u niet had mogen missen etcetera. In deze zee van keuzes van recensenten en andere opiniemakers springt één bericht eruit, van operacriticus Olivier Keegel. Hij startte een heuse petitie om te voorkomen dat ‘Aus Licht’ van Karlheinz Stockhausen in juni 2019…
In Den Haag vinden ze het zonde van het geld. Laat ze. Hier zeven voorstellingen die ‘die zonde’ meer dan waard waren. Mona, Ariadne, Mariken, maar ook adembenemend circustheater, een geheim huwelijk, een genre overstijgende satire en het grootste decor ooit. 1. Mona, NTJong (jeugdtheater/toneel). Het is de grootste valkuil van de leeftijdsindicatie bij theatervoorstellingen. Zet er 6+ bij en je…
Vijf kunstbelevenissen zullen voor mij altijd vastkleven aan dit bizarre jaar. En van één ding werd ik echt bang. Of het ergste nu achter de rug is? Het bijzonderste is in ieder geval nog te zien tot 5 februari 2017. Een chronologisch overzicht van wat ongelooflijk, ondenkbaar, onbevattelijk en ongelogen en misschien onwaar was. Veel ervan zal overigens in 2017…
In de hedendaagse dans zitten artistiek leiders vaak tientallen jaren op hun plek, in Nederland tenminste. Deze week kondigde Leo Spreksel zijn vertrek bij Korzo aan, per september 2017. Na 29 jaar houdt de directeur en programmeur dans van het Haagse theater en productiehuis het voor gezien, omdat “in Nederland de verzakelijking de stem van kunstenaars wegdrukt: procedures en formats zijn…
Het Veem is een klein maar belangrijk theater en onofficieel productiehuis dat uitkijkt op de Houthavens in Amsterdam. Het huis is sinds jaar en dag de thuishaven voor internationaal opererende, hedendaagse podiumkunst. Een plek waar de kunstenaar en zijn of haar experimentele werk nog centraal staan. Sinds in 2014 Anne Breure directeur werd, draagt het als toevoegsel House of Performance. Met…
Ik vertel je hier waarom je naar Parsifal zou moeten gaan, en niet eens alleen vanwege het object van Anish Kapoor dat erin een rol speelt. En je zou trouwens ook een keer naar toneel kunnen. Met De Meiden. Fel theater van ons allerbeste theatergezelschap (volgens de Amerikanen). De Nationale Opera, Parsifal (opera) Vier jaar geleden bezocht ik Pierre Audi’s…
Het twee uur durende heldenepos Until Our Hearts Stop van Meg Stuart, dat deze week in de Rotterdamse Schouwburg te zien is, doet niet aan een dramatische opbouw volgens de regels van de Poetica van Aristoteles. We weten niet wie die mensen zijn daar op het toneel. Ze lijken ook geen speciale opdracht meegekregen te hebben, al worden ze duidelijk…
Afgelopen weekend bezocht ik een koffieconcert van het barokgezelschap The Continuo Company. Met m’n 53 jaar was ik een van de jongste bezoekers. Om me heen gerimpelde gezichten en grijze haren. Steeds vaker hoor ik dat vergrijzing van het publiek voor klassieke muziek een probleem is. Ik vind dat grote onzin en begin me steeds meer te ergeren aan deze…
Tim Honnef is een van de weinige Nederlanders met een voorstelling op de Fringe. Hoe raakte hij hier verzeild?
De Amerikaans-Nederlandse violist Joseph Puglia is een hartstochtelijk pleitbezorger van eigentijdse muziek. Vorig jaar gooide hij hoge ogen met zijn vertolking van het Vioolconcert van Anders Hillborg, samen met de jonge musici van het NJO Symfonieorkest. Hij is eerste violist van Asko|Schönberg, waarmee hij eerder dit jaar de wereldpremière presenteerde van het speciaal voor hem gecomponeerde vioolconcert Roads to Everywhere van Joey Roukens.
Ruth Mackenzie heeft nieuw elan gebracht in het Holland Festival. Niet dat haar voorganger Pierre Audi het slecht deed, maar het Britse organisatietalent heeft wel gezorgd voor actualiteit en urgentie in het programma. Toen zij haar programmathema bedacht, zal ook zij niet hebben kunnen vermoeden dat het begrip ‘Edges of Europe’ zo’n lading zou krijgen. Immers, tegelijk met het laatste weekend van het festival besloot de Engelse bevolking tegen de zin van iedereen behalve de Welsh, de Europese Unie achter zich te laten. Nederland ligt opeens aan de uiterste rand van Europa, met alleen nog zicht op het verre Ierland.
Al bij binnenkomst in het Ketelhuis van de Amsterdamse Westergasfabriek neemt een donker dreunende toon je op in de mistige, ietwat onheilspellende sfeer van ‘Until the Lions’ van Akram Khan Company. Een enorme schijf uit een boomstam, met grillige jaarringen en barsten, zal het toneel worden van een mythische strijd. Inzet is het menselijk lichaam: zwak, sterk, mannelijk, vrouwelijk. Grenzen zullen sneuvelen.
Een bigband, een tikkende klok, samenzweringstheorieën en twaalftonigheid. Mix dat in een theatrale setting en het kan gierend uit de bocht vliegen. Toch weet componist Darcy James Argue er een stuwend en enerverend geheel van te maken, met hulp van regisseur Isaac Butler en filmmaker Peter Nigrihi.
Het Holland Festival zet dit jaar het Rotterdamse theatercollectief Wunderbaum in de spotlights met de herneming van ‘De komst van Xia’, premières van ‘Privacy’ en ‘The Future of Sex’ en de film ‘Stop acting now’. Wunderbaum sluit met deze film hun vierjarige project ‘The New Forest’ af, een ‘Platform voor maatschappelijke verandering’, aldus Wunderbaum, ‘The New Forest verbeeldt de transitie en werpt een…
De kleinste details spreken. Voor de tweede keer tijdens deze editie van het Holland Festival komt de legendarische BBC-serie This Life langs. Richard Cant, die in de voorstelling Stella van Neil Bartlett een loepzuivere hoofdrol speelt, was eerder te zien in This Life, de serie die in 1996 de standaard zette voor de moderne docusoap. Nu dus live, van dichtbij, in de Rode Zaal van De Brakke Grond, de man die ook in Midsomer Murders een stevige rol speelde.
Het is goed dat het Holland Festival zijn nek durft uit te steken, door dit jaar de hier onbekende Olga Neuwirth (1968) tot focus componist te maken. Bij nader inzien had ik overigens liever haar spraakmakende opera Bählamms Fest eens in een geënsceneerde versie gehoord, dan Le Encantadas. Dit vorig jaar gecomponeerde stuk wist de hooggespannen verwachtingen niet helemaal in te…
Fagottist Pascal Gallois krijgt de lachers op zijn hand als hij vergeefs probeert de zojuist ontvangen bloemen in de buis van zijn instrument te steken. Ook in het inmiddels klassieke Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez weet hij zondag 19 juni de zaal aan het grinniken te krijgen, als hij met veel misbaar een soort olifantesk getrompetter produceert. Zijn optreden vormt onderdeel van de vorig jaar gestarte actie ‘Red de fagot’, die zondag 25 juni wordt afgesloten met een concert in de Holland Festival Proms in het Concertgebouw. Hiervoor meldden zich honderden (amateur)fagottisten aan. Actie geslaagd, dus.
Woody Allen zorgde er in 1972 voor, dat zijn fans jaren later niet meer met droge ogen naar Star Wars konden kijken. De slotscène van zijn film ‘Everything You Always Wanted To Know About Sex, But Were Afraid To Ask’ toont ons het mannelijk brein als de brug van een Star Cruiser waar de bemanning hard aan het werk is om een date tot een goed einde te brengen. De spermatozoïden in het vooronder zijn een kibbelende bende startroopers, op weg naar een onzekere afdaling richting kloppende eicel.
Bij ‘The Dark Ages’ denken we aan de ruwe rauwe donkere middeleeuwen, met kerk en koning en zonder hygiëne. De Zwitserse regisseur Milo Rau verwijst met zijn voorstelling, die nu in het Holland Festival te zien is, echter naar een veel recenter stuk Europese geschiedenis. In een recent interview met de Cultuurpers zegt hij hierover:
Zo vanaf rij negen is het net alsof je zelf tot aan je knieën in de anjers staat. De hoofden van het publiek voor mij gaan geruisloos over in een woud van stelen bekroond met roze, waar doorheen dansers als langbenige kippen voorzichtig heen en weer stappen.
De vondst is geweldig: Nelken van Pina Bausch toont het paradijs als een plek waar je voorzichtig moet zijn, anders gaat het fout. De anjers dwingen de dansers tot omzichtigheid. Je gaat er als toeschouwer in mee, zonder dat meteen alle onderliggende gedachtegangen tot je doordringen.
Daar lig ik dan. Naast Holland Festival-directeur Ruth Mackenzie, op een graf, als onderdeel van de installatie Gardens Speak op het podium van de grote zaal van Theater Bellevue in Amsterdam. Er is niets te zien, weinig te horen. Toneellampen suggereren na een paar minuten een opkomende zon. Ik kom samen met de tien andere bezoekers overeind. Best jammer, want ik lag daar eigenlijk wel lekker.
Het programmaboekje klonk veelbelovend:
Het grootste applaus na afloop van Tsjaikovski’s opera Pique Dame ging woensdag 15 juni naar het koor van de Nationale Opera en het Koninklijk Concertgebouworkest. En terecht: koorzangers en orkestmusici brachten de zeer gevarieerde partituur puntgaaf tot klinken, zonder ook maar één keer met elkaar uit de pas te raken. Dynamiek, ritmiek, frasering, inleving, alles stond als een huis. Een prestatie van formaat, die je maar zelden in de Stopera aantreft. De zangsolisten staken hierbij wat bleekjes af.
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.