Fransien van der Putt zag samen met choreograaf en dansfilm-maker Angelika Oei vijf nieuwe Nederlandse dansfilms tijdens Cinedans. Het resultaat is soms veelbelovend. De films ontstegen alle het niveau van de visuele gimmick. Daarvoor in de plaats komt een worsteling met fictie en fysieke geloofwaardigheid.
Het begon met een mail uit het niets. Kunstenaar Joncquil had mijn website gegoogled en was getroffen door de naam. Zelf was ik bijna vergeten hoe ik ooit aan die naam gekomen was, Joy of Irony: een nummer van de legendarische, zeer ondergewaardeerde Engelse noise/metalband Fudge Tunnel. Joncquil kwam op mijn site vanwege zijn toenmalige expo, Himmel und Joy. Hij had wat van mijn stukken gelezen en introduceerde zichzelf. Misschien dat we ooit koffie konden drinken om een beetje over kunst te praten.
Aldus geschiedde.
Martin Barden beseft dat een oud model werkt, waar iedereen altijd roept om nieuwe vormen. Als marketingbaas van het de Tate musea in Londen zorgde hij voor een groot vriendennetwerk. Meer dan 100.000 leden heeft dat museum dus. mensen die zich deel van de club voelen, en die je in de watten moet leggen.
Het Nationale Ballet duikt in de voorstelling Bill & Mr. B thematisch de geschiedenis in met reprises van werk van George Balanchine en William Forsythe. Balanchines Symphony in Three Movements (1972) geldt als voedingsbodem voor Forsythe die vervolgens ‘the extra mile’ ging met Steptext (1985) en The Second Detail (1991). Van protocol naar photocall: dans als een fotosessie. Beweging – klik,…
Eén voor één komen de worstelaars van Helsinki Nelson het podium van de stadsschouwburg op rennen. Op de mat ligt de grootste van het stel, op zijn buik, uitgestrekt in defensieve positie. Om en om proberen zijn tegenstander hem te kiepen, en hem met z’n beide schouders plat op de mat te drukken. Tevergeefs. Accordeonpunkrocker Kommi Pohjonen komt op, en…
Shara Worden stuitert lenig over het podium van het Bimhuis, gehuld in een rare, veelkleurige sprookjesoutfit met pluche bolletjes. En ze zingt de sterren van de hemel, met waanzinnige timing en souplesse. Haar hemeltergend mooie stem lijkt te dansen met een geweldige dynamiek. Van beangstigende subtiel en ijl, van warm en diep resonerend tot sidderend hoge uithalen op orkaankracht. Ze…
Multi-instrumentalist and singer-songwriter Shara Worden – also known as My Brightest Diamond – is waiting for me, armed with her ukelele. Just before the interview, she wrote a new song. Worden laughs: “There are way too many videos on the internet of me playing the same songs over and over. I thought I should try something new.” Foto: © Denny Renshaw…
De jeugd roept tegenwoordig vooral de gedachte aan gevaar op. De maatschappij heeft last van een verwrongen ideaalbeeld dat echte kinderen weinig speelruimte laat. Uiteindelijk komen die dan ook in opstand in Enfant. Maar tot die tijd hebben de hele jonge performers toch vooral de rol van bijzet of sluitstuk, aanvulling op of extensie van de negen volwassen dansers. De nieuwe…
[View the story “Opening Holland Festival 2012” on Storify]Opening Holland Festival 2012Op 1 juni opende het Holland Festival in Theater Carré. We waren erbij, zagen Platels C(h)oeurs en proefden de sfeer. Al ging het bijna mis. Dit is wat ervan mee te maken was op de sociale mediaStorified by Cultureel Persbureau · Sat, Jun 02 2012 08:37:18De Dodo gaat zich…
Springdance sluit op 28 april af met een opmerkelijk dansconcert. Beeldend kunstenaar en choreograaf Tino Sehgal maakte een bewegingsstuk op muziek van componist Ari Benjamin Meyers, dat uitgevoerd wordt tussen het luisterende publiek. Het werk van Tino Sehgal is een goed bewaard geheim. Er zijn in ieder geval nauwelijks opnames van bekend. Tijdens het interview zegt Meyers daar het volgende…
Een tentje dat voor zeeanemoon op het droge mag spelen, de vier pootjes parmantig in de lucht. Acteurs die een kopje thee drinken en een potje kaarten. Het oogt allemaal heel onschuldig. Wat begint als een wonderlijke fotoroman groeit stilaan uit tot een rebus van aanzienlijke lengte. “My private Himalaya” heeft veel weg van een wandelende tentoonstelling, met een windmachine…
Bij binnenkomst is Wild Life Take Away Station al vier uur aan de gang. Twee performers – Diego Agulló en Ria Higler, een jonge man en een oude vrouw – slenteren als suffe zombies door de projectstudio van het Centraal Museum. Ze zijn bleek en spiernaakt, op hun rare sloffen en pruiken na. De twee liggen uitgestrekt over de bank,…
“I love it when movement moves people”, zegt de Britse choreograaf Russel Maliphant in dit interview na afloop van de voorstelling The Rodin Project. In de Hekmanfoyer van de Utrechtse Stadsschouwburg voelde onze collega van Danspubliek.nl de maker ven the Rodin Project aan de tand over zijn drijfveren. Interessant is wat Maliphant te zeggen heeft over het eerste deel van…
Het grote publiek kent haar als de keiharde advocate Claire uit Gooise Vrouwen. Toneelliefhebbers kennen haar al langer als die actrice met die markante stem. Een diplomatendochter, geboren in Afrika, later opgegroeid in Bussum. Tjitske Reidinga durft er nu wel voor uit te komen:
Op verzoek van het Amsterdamse debatcentrum De Balie schreef Parool- en Groene Amsterdammer-columnist Theodor Holman een toneelstuk over een gesprek tussen Anders Breivik en Geert Wilders. In een interview met Joost Niemöller van het opinieblog ‘De Dagelijkse Standaard’ legt de presentator en schrijver uit dat hij bewondering heeft voor Breiviks analyse van de situatie in Europa, die volgens hem ook…
Papageno pronkte gisteravond zonder zijn verenpracht. Sterker nog, de hele regie van Une flûte enchantée was een onopgesmukt genoegen. Sober. Integer. Je kunt een Nederlands publiek niet wilder krijgen dan met een dergelijke aanpak. Complimenten dus, voor Peter Brook. In het Muziekgebouw aan het IJ was de Nederlandse première van Brooks bewerking van Die Zauberflöte van Mozart. De productie draaide…
Het Springdance Festival in Utrecht loopt ten einde. Vandaag vinden de laatste voorstellingen plaats. Drie recensenten van het Cultureel Persbureau blikken terug op het festival, in een gesprek met Jeroen Stout. Recensente Fransien van der Putt krijgt wel lentekriebels van Springdance, vertelt ze in het interview: ‘Dit festival oversteeg mijn verwachtingen.’ Daniël Bertina (eveneens criticus) vond het ook een bijzonder…
De voorstelling ‘Ast im auge’ is een extreem verstilde voorstelling die zich concentreert op het bekijken van het bekijken, het voelen van het voelen, het ervaren van het ervaren. Wie hier het denken van de filosoof Immanuel Kant in herkent, heeft gelijk. Toch is het resultaat ook – onbedoeld – zinnelijk. Zo blijkt uit het gesprek met choreografe Jana Unmussig.…
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.