“Misschien is de toekomst van muziek wel dat strijkkwartetten Skype-optredens doen voor baby’s in neonatale afdelingen, misschien staat alles op een iPhone maar dan bewerkt om te klinken als een mp3 van lage kwaliteit die je in 2002 van Napster hebt gedownload, misschien zijn het soundscapes in heilige bronnen. Ik ben veel meer geïnteresseerd in deze manier van denken.” (Jennifer…
Eindelijk heeft het Groninger Museum het voor elkaar. Zes weken lang kun je Hella en Freek de Jonge bewonderen in het museum. Niet alleen hun kunst, maar ook de mensen achter de werken. Kunst meets performance art meets reality show. Van 10.00 t/m 17.00 uur. Een blik werpen in de keuken van het echtpaar; ook letterlijk, want Hella gaat in…
Je hebt punk. Je hebt performance art. Best Gaap, want vaak is van die woeste wildheid die in de jaren zestig en zeventig de Europese scene domineerde weinig meer over. Marina Abramovic zien we nu vooral als die zwijgende mevrouw op dat stoeltje tegenover haar verloren gewaande minnaar. We zijn vergeten dat ze ooit haar publiek scheermessen aanbood om haar…
Dinsdag 12 april 2017 overleed de Finse pionier in de avant-garde elektronische muziek Mika Vainio. Hij werd 53 jaar oud. Volgens Finse media overleed Vainio bij een ongeval op vakantie in Frankrijk. Shock Mika Vainio geldt als lichtend voorbeeld en inspiratiebron. Veel artiesten uit de elektronische muziekwereld zijn dan ook met stomheid geslagen en reageren op social media vol ongeloof…
Het oudste en misschien wel mooiste gebouw van Amsterdam combineert een flink aantal functies. Al zijn toeristen tegenwoordig dominant, gelovigen vieren er nog iedere week de liefde van God. En al biedt de voormalige Nicolaaskerk geen ruimte meer aan vissers om hun netten te repareren, orgelconcerten worden er nog steeds gegeven, al sinds de veertiende eeuw. Brood uitdelen is niet…
‘Er is niet alleen werk verdwenen, maar ook kennis en ambacht – het hele perspectief verdwijnt. Terwijl Nederland als dansland vermaard was in de wereld, juist omdat het de luxe had om te onderzoeken, op te bouwen, te stimuleren.’ Ronald Wintjes, de kersverse directeur van De Nederlandse Dansdagen, maakt zich zorgen. Hoe zit het met de toekomst van de dans?…
“Voor mij is opera véél meer dan alleen muziek,” zegt de Israëlische regisseur Sjaron Minailo. “Het klinkt misschien een beetje hoogdravend, maar mijn internetopera past helemaal in de traditie van Richard Wagner. Soul Seek is echt een multimediaal gesamtkunstwerk, waarin mode, webdesign en digitale media, spel, cinema, theater, dans en experimentele muziek tot één geheel samenvloeien. Zonder dat één element…
“We’ve been working on some songs and dances,” zegt beeldend kunstenaar Martin Creed, bijgestaan door zijn vijfkoppige band en vijf balletdansers. In zijn fragmentarische voorstelling onderzoekt Creed de relaties tussen de vijf basisposities uit het klassiek ballet, de springerige off-beat ritmes van zijn postrockbandje, en Creeds eigen videokunst. Dit is zijn eerste choreografie en dat is te merken. ”Works No.…
Een tentje dat voor zeeanemoon op het droge mag spelen, de vier pootjes parmantig in de lucht. Acteurs die een kopje thee drinken en een potje kaarten. Het oogt allemaal heel onschuldig. Wat begint als een wonderlijke fotoroman groeit stilaan uit tot een rebus van aanzienlijke lengte. “My private Himalaya” heeft veel weg van een wandelende tentoonstelling, met een windmachine…
Bij binnenkomst is Wild Life Take Away Station al vier uur aan de gang. Twee performers – Diego Agulló en Ria Higler, een jonge man en een oude vrouw – slenteren als suffe zombies door de projectstudio van het Centraal Museum. Ze zijn bleek en spiernaakt, op hun rare sloffen en pruiken na. De twee liggen uitgestrekt over de bank,…
‘What the fuck moet ik hiermee?’ was de eerste gedachte van choreograaf en performancekunstenaar Ivo Dimchev (1976) bij de kunstwerken van de Oostenrijkse kunstenaar Franz West. Na Dimchev’s solovoorstelling Some Faves (2010) in Wenen zocht West, een veelbekroond maker van bizarre sculpturen en objecten, contact met de choreograaf. Hij vroeg hem om een geïmproviseerde video te maken op basis van zijn…
Ze bukt voorover. Een enorm houten schot dondert over filmwetenschapper Hilde D’haeyere heen en smakt tegen de speelvloer. Ze blijft in leven door een uitsparing in het hout. Onverstoord veert ze op en gaat verder met het voorlezen uit haar essay: een wetenschappelijk traktaat over functie van slapstick in de stomme films van Charlie Chapin en Buster Keaton, én in het werk van beeldend kunstenaar annex theatermaker Miet Warlop.
Met hun naam verwijzen de vijf Japanners van contact Gonzo naar de gonzo-journalisitiek van wijlen Hunter S. Thompson. Rauw, hard en subjectief. Thomspon liet in zijn stukken ook zien hoe hij werkte. Contact Gonzo warmt op tijdens de voorstelling, maakt met wegwerpcamera’s kiekjes van elkaar en geeft de waterfles door. Gonzo-style: wat je ziet, is wat je krijgt.
Contact Gonzo houdt zich aan eenvoudige regels. Bijvoorbeeld zwaartekracht: springen en neerkomen. Of aantrekken en afstoten: duwen, trekken, zoals een rugbyscrum. Daarmee raken ze aan minimal art die zich hield aan een set parameters; men denke aan Sol LeWitt.
Het Internationaal Film Festival Rotterdam viert zijn veertigste editie met een toepasselijk XL-programma. Dat Romeinse cijfer XL duidt niet alleen de respectabele leeftijd aan. Het zegt ook iets over de maat: deze veertiger barst met het intigerende programma ook uit zijn jasje, met vertoningen op niet minder dan veertig plaatsen doorheen heel de binnenstad van Rotterdam. Binnen de festivalmuren is…
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.