Dansers van Busy Rocks combineren nauwgezetheid met lichtheid en humor in ‘Studium’

Het is niet nieuw dat eenvoudige bewegingen, die dichtbij het alledaagse staan, een plaats krijgen in dansvoorstellingen. Maar door de bijzondere manier waarop ze in ‘Studium’ van de Belgische groep Busy Rocks worden opgebouwd en uitgelicht, kijk je er met frisse verwondering naar.
Drie van de vier dansers, donker gekleed, gaan in zorgvuldig uitgedachte houdingen tegen elkaar aan op de grond liggen. Op deze constructie van lichamen neemt een danseres, helder wit gekleed, in horizontale positie plaats. Door de belichting lijkt het boven liggende lichaam te zweven. De onderliggende gestalten duwen de ledematen zo op, dat de witte figuur beweegt alsof zij loopt. De manipulatie wordt met grote precisie uitgevoerd. Als je er met gekanteld hoofd naar kijkt, zie je volmaakt natuurlijke stappen.

Er volgt een lange reeks dergelijke tableaus, telkens met andere bewegingen. Ze zijn niet letterlijk hetzelfde als die van mensen op straat of in andere doorsnee situaties. De danser of danseres spartelt traag als in water of zweeft ijl, zoals je zou doen bij een vrije vlucht door de lucht. De tableaus hebben iets van acrobatische groepsopstellingen. Je ziet de spieren werken om het evenwicht dat voor de bewegingen vereist is, te waarborgen.

Hoe boeiend de taferelen ook zijn, een bezwaar is wel dat je op den duur het gevoel krijgt naar een soort diashow te kijken. Telkens gaat het licht uit. Je merkt hoe ze in het donker het volgende tableau opbouwen en dan gaat het licht weer aan. Het is wat statisch, een reeks plaatjes van bewegingen. Binnen zo’n mini-scène ontbreekt ontwikkeling. Het lijdt een beetje aan het gordijntje-open-gordijntje-dicht-effect. Geleidelijk word je benieuwd naar hoe de overgang van de ene beweging naar de andere eruit zou zien als je die volgens hetzelfde ondersteunende en sturende procédé zou uitwerken.

Een prachtig moment in ‘Studium’ komt halverwege, als het achterdoek opzijgeschoven wordt en het uitzicht over het park en de huizen bij de Stadsschouwburg in Utrecht zich opent. Tegen deze achtergrond maken twee danseressen bij de klanken van Monteverdi’s ‘Orfeo’ zwevende gebaren, traag, gelijkmatig en zorgeloos. De ondersteunende dansers nemen de zwaartekracht voor hun rekening. Bij de muziek en door de mild serene gelaatstrekken van de danseressen doen ze denken aan zwevende engelen, zoals die in grote aantallen op schilderijen uit de barok kunnen voorkomen. Hun bewegingen lijken op een val die nooit zal uitlopen op een verpletterende klap op de aardbodem.

Busy Rocks combineert nauwgezetheid en trouw aan het gekozen uitgangsprincipe met precies de juiste lichtheid en humor. Aan het eind heerst nog dezelfde frisheid en verwondering in de zaal als aan het begin.

Busy Rocks met ‘Studium’. Gezien vrijdag 15 april, Stadsschouwburg Utrecht. Daar nog te zien: 16 april.