Clark Terry was een legende en is niet meer. De Amerikaanse jazztrompettist overleed zaterdag op 94-jarige leeftijd. Hij begon zijn muzikale carrière bij de jazzgrootheden Count Basie en Duke Ellington die zijn bijzondere talent al gauw inzagen. Hij zei over die twee: “Count Basie was college, but Duke Ellington was graduate school.”
[Tweet ““Count Basie was college, but Duke Ellington was graduate school.””]Davis, Jones, Gillespie
Na zijn tijd bij die invloedrijke jazzpioniers werd Terry de schakel tussen een nieuwe generatie muzikanten. Miles Davis, die door Terry werd onderwezen, zag in hem een groot voorbeeld. Quincy Jones is een andere bewonderaar die hem nog steeds prijst als inspirator. En Dizzy Gillespie noemde hem de beste trompettist die hij ooit had gehoord. Zijn passie en kunde voor jazz leverde ook een ongekend groot oeuvre aan platen op.
IDFA
Wat Terry verder zo bijzonder maakte was zijn humor en zijn onvermoeibare enthousiasme om kennis door te geven aan nieuwe generaties muzikanten. Deze inspirerende kant van Terry is prachtig in beeld gebracht in de documentaire Keep On Keepin’ on van Alan Hicks. De film was vorig jaar te zien op IDFA in Amsterdam en won daar de prijs voor beste muziekdocumentaire.
Mooi en gul mens
Keep On Keepin’ On toont de hoogbejaarde en zieke Terry die ondanks zijn verslechterende gezondheid nog steeds tijd heeft voor zijn studenten. De film laat ook de sterke band zien die hij opbouwt met een jonge blinde pianist die zijn protége is. Het is een portret van een mooi en gul mens die zijn liefde voor muziek altijd heeft willen delen. Helaas is Clark Terry nu heengegaan, maar hij zal voortleven in het illustere pantheon van ongeëvenaarde jazzgrootheden.
Nederlands 
English (UK) 
Français 
