Ooit per trein naar Den Haag gegaan? Dan heb je je vast verbaasd toen je Den Haag Centraal uit liep. Een troostelozer plein dan het Koningin Julianaplein bestaat haast niet. En dat in de hofstad. Schots en scheve bestrating, een paar honderd lukraak geparkeerde (en soms kapotte) fietsen, wat verkoopkarren voor bloemen of snacks en bijna geen enkele plek om te zitten. Alleen de zebraklok was geliefd.
De gemeente probeert al jaren iets aan deze situatie te veranderen. Die pogingen leveren eindelijk resultaat op. Het plein is opengebroken voor de aanleg van een fietsenkelder. Daar bovenop komt een nieuw appartementencomplex. Er is nu een kans om ook het stuk plein dat behouden blijft goed aan te pakken en een betere plek in de stad te geven. Het ontwerp voor het plein dat bij de prijsvraaginzending voor het appartementencomplex gemaakt is laat precies hoe het moet. Dit ontwerp maakt van het Koningin Julianaplein de verbindende schakel met, de binnenstad, het Malieveld en het Haagse Bos. De vormgeving trekt het plein over de verschillende barrières in de omgeving heen.
Minder radicaal
De ontwerper van dit plan is Delva Landscape Architects / Urbanism. De afgelopen maanden heeft dit bureau het plan in opdracht van de gemeente aangepast aan de bestaande kaders en afspraken. De uitvoering is nu iets minder radicaal dan het oorspronkelijke plan, maar het concept van een plein dat verbinding zoekt met de omgeving blijft fier overeind.
Het enige probleem: de gemeente heeft er geen geld voor over. Zij houdt vast aan de budgetten die eerder voor de verschillende deelgebiedjes zijn vastgesteld. De grote ingrepen die nodig zijn om alles met elkaar te verbinden blijven zo uit. Natuurlijk kost het veel geld om een tunnelmond 500 meter op te schuiven. Dat zou wel een groot probleem oplossen: een harde grens tussen park en plein verdwijnt.
Veel voorkomend probleem
Ook een beslissing om een knip in het lokale autoverkeer aan te brengen neem je natuurlijk niet zomaar. Toch is de nu gekozen oplossing niet goed. Straks wurmen auto’s en trams zich over routes die voor voetgangers en fietsers gestroomlijnd zijn. En daarvan komen er in de toekomst alleen maar meer. Het ontbreekt de gemeente aan durf om een stap verder te gaan.
Het is een typisch voorbeeld van een veel voorkomend probleem. Een gemeente wil een hoge kwaliteit, maar weigert de consequenties daarvan, zowel financieel als ruimtelijk, te accepteren. Op zijn best levert dit een halfslachtig resultaat op. Voorbeelden van deze koopmansmentaliteit kan je overal in het land zien.
Laat mij in de comments weten welke voorbeelden jij kent.
< Meer weten over waarom ik het plan van Delva zo goed vind? Dat kan hier via blendle >