Als je Lenny Oosterwijk voor het eerst ziet, denk je niet: ha, een galeriehouder. Op de een of andere manier verwacht je daar een meer chique uitstraling bij. Maar de man die in 2011 in Rotterdam Noord Galerie Untitled oprichtte komt uit een andere hoek.
Hij is fotograaf en art director en werkte een tijd bij het meest gestolen tijdschrift van Nederland. Daar leerde hij zoveel mensen uit de creatieve sector kennen dat hij alleen al op basis van dat redelijk alternatieve netwerk een galerie kon runnen.
In de podcast vertelt hij hoe dat in zijn werk gaat: de grootste galerie van Rotterdam opzetten. Vijf lokalen heeft hij tot zijn beschikking, in een oud schoolgebouw achter de Rotterdamse Bergweg. Zo’n buurt waar je, komende van Station Rotterdam Noord, begroet wordt door de terrasbevolking van Café ’t Stoplicht (veilig zolang je geen openlijke 020-supporter bent). Maar ook een buurt die op een prettige manier werelds is, met creatieven, mensen uit alle hoeken van de wereld en upmarket wijnbarretjes naast traditioneel Turkse koffiehuizen.
Zaaltje
Tijdens Poetry International treedt een breed scala van dichters op in de galerie, die daarvoor een speciaal zaaltje heeft ingericht. Sowieso iets dat Lenny Oosterwijk goed bedacht heeft: niet alleen kunst tonen, maar ook ontmoetingen regelen. Ook hier komt dat netwerk goed van pas. Niet alleen Wilfried de Jong is vaste gast, maar ook Loes Luca laat zich er graag zien. En soms kan Lenny gewoon een dichter in een kunstenaar veranderen, zoals hij deed met Jerry Hormone, het punk alter ego van schrijver Jeroen Aalbers.
Loop met ons mee tijdens de podcast, en ga zelf een keertje kijken. Untitled is de laagdrempeligste galerie die ik ken.
Op dit moment hangt er, naast het buitengewoon intrigerende fotowerk van Lenny zelf, ook werk van Carlijn Kingma. Zij tekent absurd gedetailleerde fantasiebouwwerken, en geeft daarmee een steeds verdergaand commentaar op de wereld. Haar versie van Breughels Toren van Babel is zinsbegoochelend.
Kuikentjes
Het werk van schrijver en muzikant Jerry Hormone, die door Lenny zelf is verleid om ook beeldend te gaan werken varieert van heftig tot bizar. Een enorm reliëf van katjesdrop hangt naast een uitstalling van KFC-troggen vol met echte kuikentjes. En mokken met het vrolijke opschrift ‘Sterf.’ Daarvan zijn er nog niet hel veel verkocht.
Dwalen door Untitled is bijna een beetje museum-achtig. Het getoonde werk is interessant, en vaak met een knipoog. Heel Rotterdams, eigenlijk.
Tijdens Poetry International 2018 treedt Joost Baars op in Gelerie Untitled. Inlichtingen.
Beste Willem, knap dat je zo’n quote als belediging weet op te vatten (en het zelfs op jezelf weet te betrekken). Shakespeare en The Beatles wisten ook alle lagen van de bevolking aan te spreken… vind je dat ook neerbuigend? Liever kunst die alleen door een enkeling begrepen wordt en de Toppers voor de rest? Succes met je mensbeeld, geniet gerust van mooie dingen (je mag gelukkig zelf weten wat je aanspreekt).
ai ai ai, wat een stelling “dat een caissière van de Albert Heijn net zo boeit als een professor van de universiteit”…..als er had gestaan “buschauffeur” ipv “caissière” was ik helemaal ontploft (ben 5 jaar buschauffeur geweest en nog vele andere betrekkingen gehad die blijkens jou wereldbeeld iets anders zijn dan hoogleraar), maar wat voor een mensbeeld heb je in vredesnaam in je hoofd als je zoiets durft te zeggen???
Reacties zijn gesloten.