Cultuurpers doet het anders. We brengen professionele journalistiek, maar zetten daar geen betaalmuur omheen. In plaats daarvan vragen we jou, als lezer, om zelf te bepalen wat deze verhalen je waard zijn. Wil je een algemene donatie plaatsen? Dat kan: Draag bij aan Cultuurpers!
Vandaag opent Het DocLab van IDFA, misschien wel mijn favoriete deel van het festival. Met een eigen competitie, opdrachten en expositie, is dit het domein van het digitale experiment.
Het Groninger Museum legt gelukkig ook voldoende focus op het auditieve aspect; niet alleen word je als bezoeker getrakteerd op de diverse Stonesnummers, met als hoogtepunt het concert op Cuba in 2016, maar ook komen er fragmenten voorbij van der bandleden zelf en (populaire) culturele boegbeelden zoals regisseur Martin Scorsese.
Weismann lijkt me een te briljante en intelligente regisseur om zich in een avontuur te storten dat hem voorgoed kan breken. Een alfa-manneke, een groot ego, het was bekend. En kon zijn tengels niet van jonge vrouwen afhouden.
Een strakke, spierwitte kunsttempel midden in het Congolese binnenland. Wat heeft dat te betekenen? Renzo Martens vertelt over zijn nieuwe documentaire White Cube, en het kunstproject dat plantagearbeiders in staat stelt hun land terug te kopen. Première op IDFA en in Lusanga, Congo.
Ik begon met uitzendwerk in een tijd dat je enigszins de lullo was als je studeerde of net gestudeerd had, omdat de corpsballenimitatie van Jiskefet zo ongekend populair was. Een gangbare begroeting onder vaste medewerkers die leuk wilden zijn was dan ook ‘Hé lul! Geneukt?’
Donderdagochtend 12 november gingen de woordvoerders cultuur van Christen Unie, VVD, D’66 en Groen Links met elkaar in gesprek over cultuur. Sprankelend werd het door LACK (Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst) Kunsten ’92, het Fonds voor Cultuurparticipatie en de Boekmanstichting georganiseerde debat echter geen moment.
De steun die culturele organisaties ontvangen van de regering lijkt ruimhartig, maar we kunnen daar enige nuancering in aanbrengen. Als een gemeente namelijk noodsteun geeft aan een museum, wordt steun vervolgens verrekend met de landelijke regeling voor ondernemingen (NOW).
In 25 jaar tijd schreef Martine Letterie een kleine bibliotheek aan jeugdboeken bij elkaar: maar liefst 120 titels in alle leeftijdscategorieën verschenen er al van haar hand. Onlangs won ze met Verboden te vliegen de Thea Beckmanprijs 2020.
In haar programma Nachtdieren gaat Ryanne van Dorst weer op zoek naar nachtbrakers, nachtwerkers en andere slapelozen. Het is een fascinerend en mooi tv-programma, en Van Dorst lijkt wel patent te hebben op bijzondere ontmoetingen.
Als gevolg van de nieuwste covid-maatregelen wordt November Music 2020 op het allerlaatste moment afgelast. De organisatie had zo’n 70 verschillende concerten met 9 eigen opdrachten corona-proof voorbereid.
Nederland is niet groot genoeg voor twee grote musicalproducenten. Dat is de enige conclusie die getrokken kan worden uit het vertrek van Albert Verlinde bij Stage Entertainment.
Gouden Kalf-winnaar Buladó is inmiddels onze Oscar-inzending. Dat zal voorstanders van meer kleur in de Nederlandse film tevreden stemmen. En kijk zondag eens naar When You Hear the Divine Call van Festus Toll, een wat bescheidener maar even sprekend voorbeeld van nieuw licht in de Nederlandse film.
‘Door het schrijven van dit boek ben ik gaan beseffen dat ik mijn kinderen niet kan voorbereiden op de wereld waarin zij volwassen zullen zijn. Ik kan ze niet nu al leren wat ze later nodig hebben in een samenleving die nog niet bestaat.’
Uitgerekend corona-minister Hugo de Jonge, in 2017 nog wethouder in Rotterdam, was degene die schrijver Ernest van der Kwast op een nieuw spoor in zijn leven bracht. Een pad dat leidde naar zijn nieuwe roman Ilyas.
In de echte wereld bevindt zich een tweede, virtuele realiteit, zo veelvormig, fijnmazig, diep en vertakt dat je nauwelijks nog aan echt leven toekomt als je erin duikt, maar die tweede wereld neem ik over het algemeen toch net iets minder serieus.
Het is niet alleen gezonder, maar ook effectiever als we in onze maatschappelijke instellingen de overgang gaan maken van rigide controle naar leerprocessen en training van de gevoeligheid voor de signalen van het autonome zenuwstelsel, de signalen van veiligheid en gevaar. Het is relevant om dit maatschappelijk in te bedden, bijvoorbeeld in onderwijsinstellingen en verzorgingsinstellingen.
Deze week verscheen Buiten de wereld, de vuistdikke, ambitieuze debuutroman van Karl Ove Knausgård (51), voor het eerst in Nederlandse vertaling. Een boek over thema’s als angst en schaamte, gevoelens die de Noorse schrijver zelf ook kwellen.
In 1987 bezweek de Britse cellolegende Jacqueline Du Pré aan multiple sclerose, 42 jaar oud. Hoewel ze al vijftien jaar geen concerten meer had gespeeld spoelde er een golf van verdriet over de wereld. In haar korte carrière had ze meer bereikt dan menig ander musicus in zijn of haar hele leven.
Op 18 oktober 2020 gebeurde er dus iets. VPRO’s Mondo was opeens een vrolijke uitzending geworden. En dat in deze tijd, waarin klagen en rouw over lockdowns en dreigende faillissementen overal de boventoon voeren. Wat was er aan de hand?
Omdat iedereen hem aanraadde het gewoon te proberen, meldde hij zich met bijna duizend amateurschilders aan om in een half jaar tijd en onder toeziend oog van onder andere Pieter Roelofs, hoofd Schilder- en Beeldhouwkunst bij het Rijksmuseum, zich het oude ambacht van kunstschilder eigen te maken.
Een verhaal over de opkomst en ondergang van een beginnende rockband – een revolutionair nieuw idee is het niet. Maar hoewel Utopia Avenue een ‘gewonere’ roman is dan bijvoorbeeld zijn bestseller Wolkenatlas (2004), wordt in handen van David Mitchell (51) ook een gewoon verhaal nooit alledaags.
Het virus trekt een duidelijke scheidslijn tussen hen die de liefde vonden en zij die nog op zoek zijn.
De titel YeonDo verwijst naar een dodenritueel waarmee katholieke Koreanen afscheid nemen van hun dierbaren. Het stuk beleeft 6 november zijn première in het Jheronimus Bosch Art Center in ‘s Hertogenbosch.
Aluin speelt eens in de zoveel tijd klassiekers ‘unplugged’. Dat betekent dat er geen gedoe is, alleen het verhaal en de spelers. Met Bakchanten, 2500 jaar oud, maar sindsdien nog nooit overtroffen in zeggingskracht, hebben ze goud in handen.
Insayno is twee dagen stadsdichter geweest – je denkt onwillekeurig aan die reclame waarin een uitzendkracht op zijn grootse afscheidsfeest zegt: ‘Het waren twee fantastische dagen’ – en boekte daarmee waarschijnlijk een record als kortst zittende stadsdichter in de geschiedenis, met één stadsgedicht op zijn naam (‘zusje van de hoofdstad’). Wat was het probleem?
Betalingen geschieden via iDeal, Paypal, Creditcard, Bancontact of Automatische Incasso. Wilt u liever handmatig betalen, op basis van een factuur vooraf, rekenen we 10€ administratiekosten
*Alleen bij een jaarlidmaatschap of na 12 maandelijkse betalingen
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.