Alles waarvoor mensen een podium betreden.
Festival Boulevard gaat op 4 augustus van start. De traditionele reden om terug te komen van vakantie in augustus heeft dit keer een voller programma dan ooit. Met veel jeugdtheater. We helpen je alvast op weg.
Een opera over het meervoudig persoonlijkheidssyndroom, kan dat wel? De Pools-Nederlandse componist Hanna Kulenty (1961) en de Canadese librettist Paul Goodman (1955) waagden het en oogstten veel lof met The Mother of Black-Winged Dreams. Deze opera beleeft volgende week zaterdag 6 augustus zijn Nederlandse première tijdens de NJO Muziekzomer, in een coproductie met Dutch National Opera Academy. Waanzinnige heldinnen, de gangbare operaliteratuur wemelt…
Afgelopen woensdagnacht, 27 juli overleed Einojuhani Rautavaara in zijn huis in Helsinki, ten gevolge van complicaties bij een operatie. Hij werd 87 jaar oud en gold algemeen als de ongekroonde troonopvolger van Jean Sibelius (1865-1957), die rond 1930 zijn laatste noten schreef.
Drie dansers en drie dansproducties zijn genomineerd voor de Zwanen 2016. Op vrijdag 7 oktober laten Daphne Bunskoek en Art Rooijakkers in Maastricht tijdens het Openingsprogramma 2016 van de Nederlandse Dansdagen weten wie de winnaars zijn. Maar je kunt alvast een paar conclusies trekken uit het lijstje van genomineerden.
Enorme passagiersslurven, zoals op het vliegveld, liggen kruislings opeengestapeld op het toneel in het Amsterdamse Bos. Deze immense uitdragerij vormt het decor van Romeo & Julia van William Shakespeare in de uitvoering van het Amsterdamse Bostheater. Regisseur Ingejan Ligthart Schenk ensceneert Shakespeares klassieker modern, met acrobatiek van de groep Tent Circustheater en muzikale inbreng van De Veenfabriek.
De Amerikaans-Nederlandse violist Joseph Puglia is een hartstochtelijk pleitbezorger van eigentijdse muziek. Vorig jaar gooide hij hoge ogen met zijn vertolking van het Vioolconcert van Anders Hillborg, samen met de jonge musici van het NJO Symfonieorkest. Hij is eerste violist van Asko|Schönberg, waarmee hij eerder dit jaar de wereldpremière presenteerde van het speciaal voor hem gecomponeerde vioolconcert Roads to Everywhere van Joey Roukens.
Het is een nieuwe en belangrijke trend binnen de programmering van internationale dans- en performance festivals in Nederland: niet alleen relevant werk van internationale choreografen tonen, maar ook uitdrukkelijk aandacht besteden aan dansmakers verbonden met de Nederlandse danspraktijk. Spring Utrecht opende in mei met Nicole Beutler en sloot af met Jan Martens, terwijl tijdens Julidans Pere Faura de spits mocht afbijten met sin baile no hay paraíso (no dance, no paradise).
Nadat in januari van dit jaar bekend werd dat Jan Willem de Vriend aan het eind van seizoen 2016/2017 vertrekt, liet het Orkest van het Oosten weten geen haast te maken met een opvolger. Men zou gaan werken met ‘gerenommeerde gastdirigenten’. Iets meer dan een half jaar later, enkele maanden voor het vertrek van interim-directeur Bart van Meijl, wordt er alsnog een opvolger gepresenteerd. Dat deze opvolger, Ed Spanjaard, de titel ‘vaste dirigent’ krijgt, lijkt vooral een semantische kwestie.
Overdonderende eindvoorstellingen van de dansvakopleiding van het Koninklijk Conservatorium en de Nationale Ballet Academie werpen een blik op jong talent. En op de opleidingen zelf.
Er zijn veel redenen om niet op vakantie te gaan. Het kost geld, je komt gestresster terug dan je ging, het eten deugt niet, het kost tonnen CO2 en het vergroot het onderlinge begrip tussen landen ook al niet. Reden genoeg dus, om gewoon hier te blijven en van de vrije tijd te genieten die je van de baas, of van jezelf, als je zzp’er bent, gekregen hebt. Zonder afgeblaft te worden door luchthavenpersoneel.
‘Ik voel me bekocht’, zei de man naast mij toen we om tien voor half tien de zaal verlieten. Hij was helemaal uit Tilburg naar de Stopera gekomen voor het concert waarmee het vijftigjarig jubileum van de Nationale Opera woensdag 29 juni werd afgesloten. ‘Ik rij er nog langer over dan het concert heeft geduurd, inclusief pauze’, mopperde hij. Ook over het gebodene zelf was hij weinig te spreken. En dat terwijl rondom ons het publiek op de stoelen stond om de internationaal vermaarde sopraan Eva-Maria Westbroek toe te juichen.
Enfin, helemaal letterlijk was het niet, maar hij refereerde er duidelijk aan: Richard III. Geert Wilders, zelf niet al te cultureel onderlegd, citeert Shakespeare in zijn zoveelste pleidooi om Nederland met potdichte grenzen uit de EU te halen. In de tweede kamer. Ik zag het in Nieuwsuur, en u kunt het terugkijken. Op 39′:49″ minuten in de uitzending is hij in debat met zijn grote vriend, de VVD’er Halbe Zijlstra.
Vijand van het Volk is de zomervoorstelling van Theatergroep Suburbia, in de regie van Albert Lubbers. Het stuk haakt aan bij de actualiteit van corrupte bankiers, milieuschandalen en overheidsdienaren die klokkenluiderkwesties in de doofpot stoppen. Deze sterke voorstelling is scherp van toon, polemisch en met vileine humor. Beter dan in eerdere Suburbia-voorstellingen past het vertrouwde dynamische acteerwerk mooi in de theatrale ruimte. Dit keer is dat de grote open schuur op Stadslandgoed de Kemphaan.
24th of June, 2016. What a day. I spent it at the Dutch Ministry of Education, Culture and Science in The Hague. Speaking with civil servants about the achievements, plans, challenges and dreams of the Dutch National Touring Opera. All in the shadow of something I find difficult to process.
Al bij binnenkomst in het Ketelhuis van de Amsterdamse Westergasfabriek neemt een donker dreunende toon je op in de mistige, ietwat onheilspellende sfeer van ‘Until the Lions’ van Akram Khan Company. Een enorme schijf uit een boomstam, met grillige jaarringen en barsten, zal het toneel worden van een mythische strijd. Inzet is het menselijk lichaam: zwak, sterk, mannelijk, vrouwelijk. Grenzen zullen sneuvelen.
Een bigband, een tikkende klok, samenzweringstheorieën en twaalftonigheid. Mix dat in een theatrale setting en het kan gierend uit de bocht vliegen. Toch weet componist Darcy James Argue er een stuwend en enerverend geheel van te maken, met hulp van regisseur Isaac Butler en filmmaker Peter Nigrihi.
Het Holland Festival zet dit jaar het Rotterdamse theatercollectief Wunderbaum in de spotlights met de herneming van ‘De komst van Xia’, premières van ‘Privacy’ en ‘The Future of Sex’ en de film ‘Stop acting now’. Wunderbaum sluit met deze film hun vierjarige project ‘The New Forest’ af, een ‘Platform voor maatschappelijke verandering’, aldus Wunderbaum, ‘The New Forest verbeeldt de transitie en werpt een…
De kleinste details spreken. Voor de tweede keer tijdens deze editie van het Holland Festival komt de legendarische BBC-serie This Life langs. Richard Cant, die in de voorstelling Stella van Neil Bartlett een loepzuivere hoofdrol speelt, was eerder te zien in This Life, de serie die in 1996 de standaard zette voor de moderne docusoap. Nu dus live, van dichtbij, in de Rode Zaal van De Brakke Grond, de man die ook in Midsomer Murders een stevige rol speelde.
Het is goed dat het Holland Festival zijn nek durft uit te steken, door dit jaar de hier onbekende Olga Neuwirth (1968) tot focus componist te maken. Bij nader inzien had ik overigens liever haar spraakmakende opera Bählamms Fest eens in een geënsceneerde versie gehoord, dan Le Encantadas. Dit vorig jaar gecomponeerde stuk wist de hooggespannen verwachtingen niet helemaal in te…
Fagottist Pascal Gallois krijgt de lachers op zijn hand als hij vergeefs probeert de zojuist ontvangen bloemen in de buis van zijn instrument te steken. Ook in het inmiddels klassieke Dialogue de l’ombre double van Pierre Boulez weet hij zondag 19 juni de zaal aan het grinniken te krijgen, als hij met veel misbaar een soort olifantesk getrompetter produceert. Zijn optreden vormt onderdeel van de vorig jaar gestarte actie ‘Red de fagot’, die zondag 25 juni wordt afgesloten met een concert in de Holland Festival Proms in het Concertgebouw. Hiervoor meldden zich honderden (amateur)fagottisten aan. Actie geslaagd, dus.
Woody Allen zorgde er in 1972 voor, dat zijn fans jaren later niet meer met droge ogen naar Star Wars konden kijken. De slotscène van zijn film ‘Everything You Always Wanted To Know About Sex, But Were Afraid To Ask’ toont ons het mannelijk brein als de brug van een Star Cruiser waar de bemanning hard aan het werk is om een date tot een goed einde te brengen. De spermatozoïden in het vooronder zijn een kibbelende bende startroopers, op weg naar een onzekere afdaling richting kloppende eicel.
Je hoeft helemaal niet naar Terschelling voor een sfeervolle locatievoorstelling. COURAGE van Conny Janssen Danst is een spannende beleving op een totally, totally verwaarloosde plek.
In de jaren tachtig begon ze met choreografie bij Djazzex, jaren later trad ze op voor Obama. Nu staat Conny Janssen (interview hier) met haar ensemble in de Ferro Dome. Een aftandse locatie waar je van buitenaf niet veel van verwacht. De plannen om er een Rotterdamse Heineken Music Hall van te maken zijn volgens het AD geannuleerd. Het lijkt of de stad Rotterdam tegen Conny heeft gezegd: hier heb je een plek waar wij niets mee kunnen, doe jij er wat mee. Dut lukte haar wonderwel: de hele industriële entourage heeft dankzij een creatieve aanpak een underground-uitstraling meegekregen.
Bij ‘The Dark Ages’ denken we aan de ruwe rauwe donkere middeleeuwen, met kerk en koning en zonder hygiëne. De Zwitserse regisseur Milo Rau verwijst met zijn voorstelling, die nu in het Holland Festival te zien is, echter naar een veel recenter stuk Europese geschiedenis. In een recent interview met de Cultuurpers zegt hij hierover:
Mogelijk gemaakt door Eventbrite
Zo vanaf rij negen is het net alsof je zelf tot aan je knieën in de anjers staat. De hoofden van het publiek voor mij gaan geruisloos over in een woud van stelen bekroond met roze, waar doorheen dansers als langbenige kippen voorzichtig heen en weer stappen.
De vondst is geweldig: Nelken van Pina Bausch toont het paradijs als een plek waar je voorzichtig moet zijn, anders gaat het fout. De anjers dwingen de dansers tot omzichtigheid. Je gaat er als toeschouwer in mee, zonder dat meteen alle onderliggende gedachtegangen tot je doordringen.
Nederlands 
English (UK) 
Français