De Stijl
Bep Rietveld kon minstens 1 ding beter dan haar vader
Het leuke van openingen bezoeken, is dat je er soms iets meemaakt dat niemand had verwacht. Zoals bij de mini-expo ‘Bep Rietveld, dochter van…’ in Kunstruimte Kuub in Utrecht. Er hangen 72 schilderijen van de dochter van Gerrit Rietveld, de man die De Stijl zijn meubels en huizen gaf. Deze Bep, niet onverdienstelijk met de kwast, heeft in 1935 een…
Ursula Mamlok: atonale muziek met hart
Met het overlijden van Pierre Boulez op 5 januari kwam ogenschijnlijk een einde aan het modernisme, maar de twee jaar oudere Ursula Mamlok (1923) is nog alive and kicking. Hoewel de Duits-Amerikaanse Mamlok op 1 februari 93 hoopt te worden, componeert ze gestaag voort.# In 2009 schreef ze Aphorisms II voor twee klarinetten, waarin ze zoals in al haar stukken de atonaliteit weet te koppelen aan een warmbloedige…
‘So Anyway’. Een politieke kerstcolumn
Maar dan. Een dag voor kerst beleeft de premier een slapeloze nacht. Hij heeft geen zin in de door de huishoudelijke dienst verzorgde Glühwein. Het kerstpasteitje, bezorgd door een bevriende VVD-bakker, blijft onaangeroerd. De beveiligers zien hun object rechtop in zijn bed zitten… Lees en huiver Die zomeravond zit Michelle de Kat besmuikt in een hoekje van de bloedhete studio…
Museum Het Schip steekt financieel de nek uit
‘We zijn al bezig met de restauratie van museum Het Schip. Maar er is nog veel voor nodig om de financiering rond te krijgen. Dat is wel iets waar je nachtmerries van zou kunnen krijgen.’ Museumdirecteur Ton Heijdra van Museum Het Schip straalt geen stress uit bij deze woorden. Hij en de zijn medewerkers worden door idealisme gedreven. De gemeente Amsterdam…
Hoe luister je naar een minderjarige Nobelprijswinnaar? De Speechdokter recenseert: Malala
Deze maand is het twee jaar geleden dat het 14 jarige schoolmeisje Malala werd neergeschoten door een Talibanstrijder in Pakistan, omdat ze opkwam voor haar recht op onderwijs. Twee jaar later, 10 oktober 2014, kreeg Malala, nu een 16 jarig schoolmeisje, de Nobelprijs voor de Vrede. Het was niet haar eerste prijs, en ook niet haar eerste (dank) speech. Alle…
Pure camp met een enorme theatrale intelligentie in (M)IMOSA, waarin vier flamboyante drag queens om aandacht vragen
Maniakaal galoppeert ze over het podium, stampend als Michael Flatley on crack. Graatmager en met ontbloot bovenlijf raast Marlene Monteiro Freitas tapdansend in de rondte. Ze knijpt in haar tieten en trekt handenvol (nep)haar uit haar scalp. “My name is Mimosa Ferrara,” hijgt ze dreigend, terwijl haar zwarte legging van haar kont zakt en vlak boven de schaamstreek blijft hangen.…
#HF11: Met The School for Scandal geeft Deborah Warner een vrolijke schop tegen een aartsconservatieve theatertraditie. De Britten zijn not amused.
Dat was even knarsetanden voor de Britse theatercritici. De gevierde regisseur Deborah Warner (1959) trok onlangs Richard Brinsley Sheridan’s The School for Scandal uit de kast. Een stuk uit 1777, en een onaantastbaar onderdeel van de Britse theatercanon. Voortbordurend op de stijl van haar eerdere productie Mother Courage (2009) gaf Warner ook aan The School for Scandal – godbetert – een eigenzinnige, hedendaagse draai.
“Met veel video, licht, muziek en kabaal – als een rockconcert, ” grijnst Warner in het kantoor van het Barbican Theatre in Londen. “Mother Courage had een ontzettend populistische, spannende sfeer. Ik houd ontzettend van die arrogante theatraliteit, en die stijl wilde ik voortzetten in The School for Scandal. Voor mij was het de grote uitdaging om de Brechtiaanse theaterstijl van Weimar – die ik via Mother Courage weer had ontdekt – te laten botsen met een achttiende-eeuwse theatertekst.”
Nederlands 
English (UK) 
Français 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.