De zesde editie van CinemAsia start op 1 april in Amsterdam. Het festival biedt een breed en verrassend overzicht van films uit Azië. Variërend van anime uit Japan tot een documentaire over Indonesische actiefilms of een eigentijdse Filipijnse relatiekomedie. Cultuurpers dook alvast in het programma. Op zich is er natuurlijk genoeg te kiezen als je kijkt naar al die productieve studio’s in China, Japan, Zuid-Korea,…
Op vrijdag 20 maart 2015 begint de nieuwste editie van het Movies that Matter festival in Den Haag. Een gepaste locatie voor een festival dat een unieke positie vervult met zijn focus op mensenrechten en cinema. Op Cultuurpers alvast een preview van het programma. Movies that Matter biedt net als voorgaande jaren een interessante mengeling van documentaires en fictiefilms die je een…
Jazzmusicus en docent Clark Terry overleed vorige maand. Jazzjournalist Jeroen de Valk blikt terug op een openhartig interview met een van de grootste trompettisten aller tijden. Pas op 21 februari viel hij stil, Clark Terry. Hij was 94 jaar en zat zeker 75 jaar in het muzikanten-vak. Ga maar na: hij verdiende zijn brood als trompettist als prille tiener en…
Clark Terry was een legende en is niet meer. De Amerikaanse jazztrompettist overleed zaterdag op 94-jarige leeftijd. Hij begon zijn muzikale carrière bij de jazzgrootheden Count Basie en Duke Ellington die zijn bijzondere talent al gauw inzagen. Hij zei over die twee: “Count Basie was college, but Duke Ellington was graduate school.” [Tweet ““Count Basie was college, but Duke Ellington was…
Film en filmkritiek. Beeld tegenover het woord. Maar wat gebeurt er als de criticus zich ook van de beeldtaal gaat bedienen? Nou, zoiets bijvoorbeeld: Transformers: The Premake, van Kevin B. Lee. Romance of amour fou Het lijkt zo vanzelfsprekend in de huidige digitale onlinewereld. Is het video-essay een antwoord op de al dan niet vermeende crisis in de kunstkritiek? Filmcritici…
Wat zou het einde van een jaar zijn zonder favorietenlijstjes? Daarom hierbij mijn keuze van de drie mooiste cd’s/dvd’s van 2014. 1. Unsuk Chin: 3 Concertos De Koreaans-Duitse Unsuk Chin geldt als een van de belangrijkste componisten van onze tijd. Zij werd vele malen onderscheiden, onder andere met de prestigieuze Grawemeyer Award (2004) en de niet minder belangwekkende Zuid-Koreaanse Ho-Am…
Dat doet Morgan Knibbe helemaal niet slecht. Twee jaar geleden afgestudeerd aan de Filmacademie, nu op IDFA al op gelijke voet met ’s werelds beste documentairemakers. Those Who Feel the Fire Burning is zijn onconventionele verbeelding van de wereld van vluchtelingen die de oversteek naar Europa waagden. Nu genomineerd voor de hoofdprijs van IDFA, de prijs voor beste lange documentaire. Het…
Ik heb dus vijf minuten lang in de studio van singer-songwriter Patrick Watson gezeten. Hij speelde wat. Legde zijn telefoon in de asbak. Zei wat tegen zijn labrador. En ik kon rustig rondkijken terwijl hij speelde. Achter me, voor me. Onder en boven. Niets mooier dan bij een artiest thuis te zitten, terwijl hij speelt. En hij had geen last…
In Bare toont choreograaf Kenzo Kusuda als in een choreografische documentaire portretten van zes musici van het New European Ensemble. Die komen in het duister op je af en klimmen ten slotte over je stoel heen. Duidelijker kun je je boodschap niet maken.
Scène 1 – Verwachtingen De grootste zaal van filmtheater ’t Hoogt is woensdagmiddag op uitnodiging van het Filmfonds volgestroomd met mensen uit de filmsector. Onderwerp van de bijeenkomst is het chronisch lage bezoek bij de meer artistieke Nederlandse films. Dat is overigens al lang zo, en niet alleen in Nederland. Moeten er nieuwe wegen worden bewandeld? Moeten de verwachtingen worden…
Susanne Marx staat met de voorstelling ‘Meisje Loos’ twee dagen in Oostblok, het voormalige Muiderpoort theater in Amsterdam. Je zou ‘Meisje Loos’ een kritische familievoorstelling kunnen noemen: voor jong en oud, over opgroeien en spelen met verplichte rollen, man-vrouw, wit-zwart, danser-rapper, harp of beatbox. Genderbending als thema voor het hele gezin, met een randprogramma waarin Karin Spaink, Linda Duits, Machteld Zee, Rickie Edens en Alex Bakker optreden en in gesprek gaan.
Eén van de vuistregels van de hedendaagse theaterkunst luidt als volgt: Er bestaat geen middenweg bij een voorstelling met een krankzinnig lange titel. Zo’n productie is fantastisch, óf sterft aan de eigen pretenties. Bij Judson church is ringing in Harlem (made to measure) / twenty looks of paris is burning at the judson church (m2m) is dat laatste het geval.
Deze week in de bioscoop: In the Name of, een ouderwets stevig Pools drama over een priester die door het celibaat tevergeefs aan zijn homoseksualiteit probeert te ontsnappen. Hij werkt in een dorpje in de provincie met moeilijk opvoedbare tieners. “Ik zou al die jongens wel willen neuken”, roept hij
De vallei van verbijstering. Veel mooier komen titels niet, dan die van ‘The Valley of Astonishment’. Het voorlopig laatste toneelstuk van de theaterlegende Peter Brook komt naar Amsterdam. Het Holland Festival gaf mij en twee journalisten van respectievelijk Parool en NRC, de gelegenheid om met de bij leven al legendarische regisseur te praten. Best bijzonder, want de man die een hele generatie theatermakers en toeschouwers betoverde met voorstellingen als de negen uur durende Mahabharata in Avignon, geldt als een godheid onder theaterkenners en -liefhebbers.
In tegenstelling tot wat sommigen een paar jaar geleden verwachtten is 3D in de artistieke film nog steeds een zeldzaamheid. Dus als er dan in deze hoek weer eens iets opduikt maakt dat direct nieuwsgierig. En dan bedoel ik dus niet Cathedrals of Culture, het 3D-filmproject van Wim Wenders en vijf andere filmmakers met gebouwen in de hoofdrol. Dat Wenders een 3D-gelover is wisten we al.
Ik bedoel die andere 3D-première op het Berlijnse festival: Above Us All van de Nederlandse
Live kijken naar de emotionele polsslag van de wereld, vormgegeven als een scherm vol dansende stippen. Dat kon gisteravond op IDFA tijdens het live cinema event, gepresenteerd door internetkunstenaar Jonathan Harris.
Heel lang geleden, toen fast food pas was uitgevonden
Een beetje decadent was het wel gisteravond. In feestelijke stemming met het glas in de hand naar de aftrap van de 26e editie van het documentairefestival IDFA in Tuschinski, en dan anderhalf uur kijken naar de lotgevallen van een groepje Syrische opstandelingen in de volledig kapotgeschoten stad Homs.
“Kinderen kunnen het beste beoordelen wat een goede kinderfilm is”, zo sprak een lid van de Cinekid-kinderjury vol zelfvertrouwen. Daar valt mogelijk nog wel iets op af te dingen, maar feit is wel dat er bij de prijsuitreiking op de feestelijke slotavond van het Cinekid-festival opmerkelijke overeenstemming met de volwassen jury was.
Niet alleen nomineerden beide jury’s tweemaal dezelfde film
Het Nederlands Film Festival ging vanavond niet alleen van start met het slavernijdrama Hoe duur was de suiker, maar ook met de uitreiking van de eerste prijzen. Janina Pigaht kreeg de Filmprijs van de Stad Utrecht, de prijs voor het beste debuut, voor haar documentaire Dagboeken van een olifant. Pigaht gaat hierin op zoek naar het SS-verleden
Paul Verhoeven, Dick Maas, Katja Schuurman, Monique van de Ven en Kim van Kooten zijn allemaal speciale gast op de komende editie van het Nederlands Filmfestival. Niets bijzonders, denkt u, maar als u ze op de festivalposters ziet zult u ze waarschijnlijk niet herkennen. Het zijn namelijk naamgenoten van bekende filmpersoonlijkheden die dit jaar
De samenwerking tussen pianist Tomoko Mukaiyama en choreograaf Nicole Beutler in de voorstelling ‘Shirokuro’, vorige week te zien tijdens het Holland Festival, levert een prachtig perspectief op op twee pianosonates van Galina Oestvolskaja. ‘Shirokuro’ betekent zwart-wit in het Japans. De absolute muziek van de Russische componiste wordt, ondanks sterke beelden en indrukwekkende mede-protagonisten op het toneel, nooit uitgelegd en behoudt daardoor zijn pure kracht.
Fransien van der Putt zag samen met choreograaf en dansfilm-maker Angelika Oei vijf nieuwe Nederlandse dansfilms tijdens Cinedans. Het resultaat is soms veelbelovend. De films ontstegen alle het niveau van de visuele gimmick. Daarvoor in de plaats komt een worsteling met fictie en fysieke geloofwaardigheid.
Fransien van der Putt, dansdeskundige van Cultuurpers, en Helen Westerik, filmkenner, bezochten de opening van Filmfestival Cinedans en waren geamuseerd, maar niet altijd door het programma.
Twee tegenpolen waren komen bovendrijven. Zou de VPRO IDFA Award voor beste lange documentaire naar een persoonlijk gekleurde auteursfilm gaan, of naar een doortimmerd relaas over een grote kwestie? Naar Alan Berliners opmerkelijke portret van de aan Alzheimer lijdende dichter Edwin Honig, of naar Dror Morehs fascinerende inkijkje in de Israëlische geheime dienst?
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.