Peter de Graef is niet alleen een prachtig acteur, hij kan ook meeslepend vertellen. Dat talent neemt hij ook mee als schrijver. In Boiling Frog, de voorstelling die nu op tournee is in Nederland, staan er dus zes Peter de Graefs op het toneel, en dat is geen straf. Vooral niet omdat die zes Peter de Graefs ook nog eens Maria Kraakman of Sanne den Hartog zijn. Of Bianca van der Schoot heten.
Dan mocht je misschien denken dat het in de bankwereld zo slecht gaat dat ze er zelfs een toneelstuk over maken, in de tegelhandel gaat het er dus nog veel erger aan toe. Terwijl het Nationale Toneel de bestseller De Prooi over de val van ABN-AMRO topman Rijkman Groenink voor toneel bewerkte, ging Peter de Graef daarom aan de gang met het verhaal van de roemruchte tegelfamilie Berkema. Die gelukkig alleen in de verbeelding bestaat.
De Berkema’s zitten al zo lang in de tegels dat hun interieur er zelfs in 2017 nog zo bij ligt als in de jaren van de oprichting, ontelbare generaties geleden. Zij zullen niet veranderen, daar staat de matrone familias garant voor. Bianca van der Schoot, vooral bekend als helft van het duo Bogaert & Van der Schoot, zet met een prachtig vormloos gemaakt dragonderlijf die steile onverzettelijkheid prachtig neer.
Het verhaal doet er in Boiling Frog eigenlijk niet eens zo heel veel toe. Het is althans zinloos hier de vele plotwendingen, moeilijke verhoudingen en bizarre oplossingen samen te vatten. Blijft over dat Peter de Graef vooral duidelijk wil maken dat sommige dingen nooit zullen veranderen, al weet je dat bij hem ook nooit helemaal zeker.
Wat de voorstelling helemaal prettig maakt is dus de manier waarop de spelers het verhaal vertellen. Ze spelen natuurlijk gewoon toneel, maar ze checken ook regelmatig of wij op de tribune het allemaal nog snappen, heel terloops. Dat is een vriendelijke stijl van spelen die Peter de Graef als solist zelf tot in de puntjes beheerst.
Het is mooi dat regisseur Eric Whien die open manier van spelen op de acteurs van Toneelroep Oostpool heeft weten over te brengen. Zo worden zelfs de meest ingewikkelde filosofische theorieën behapbaar, en dat maakt het een even leerzaam als aangenaam tijdverdrijf, de volle drie uur die het stuk inclusief pauze duurt.
Gezien: 14 maart in Theater Kikker, Utrecht. Meer inlichtingen en speellijst: www.toneelgroepoostpool.nl