Het slagveld van de kunst: 41 instellingen weg, 132 door zonder subsidie

De eerste balans van de kille sanering door Rutte 1 is er. Bussemaker stuurde hem naar de 1e kamer. In Nederland zijn 41 kunstinstellingen opgeheven, terwijl 132 andere clubs dapper volhouden zonder subsidie (en dus ook zonder personeel). Hoe lang deze firma’s op vrijwilligers door zullen draaien, is nog onbekend. Volgend jaar zullen we er vast een paar kunnen bijvoegen in het rijtje overledenen.

Er zijn nog altijd 224 bedrijven over in de gesubsidieerde kunsten. Voor Zijlstra’s bijl waren dat er 353. Het trieste saldo van de populistische rekensom dat 168 subsidieverslaafde linkse klaplopende organisaties (aldus de pvv) uit het systeem zijn gekukeld, en 72 keihard ondernemende succesbedrijven (aldus de vvd) voor het eerst zijn toegelaten. Tellen we daarbij het slagveld van de vier grote steden (G4) op, is de ramp nog een stukje grotesker: 87 slurpers (aldus Wilders) eruit, 76 efficiënte ondernemingen (aldus Bussemaker) erin, wat een saldo van 349 overgeblevenen oplevert.

De bezuiniging van 200 miljoen op de kunsten was bijna 20% van het budget. Van de rijksgesubsidieerde instellingen verdween 37%.

Is dit nu reden tot blijdschap? Immers: de erfgoedsector juicht over bezoekersrecords, en de afname in het publiek bij gesubsidieerde theaters en concertgebouwen lijkt ondanks eerdere berichten wat mee te vallen. Maar de cijfers van het rijk laten niet zien welke personele gevolgen deze ingreep heeft gehad: hoeveel zzp’ers er opeens van hun nering zijn beroofd en hoeveel parttimers nu noodgedwongen in de bijstand zitten. Duizenden. Schatten we in.

En dan hebben we het ook nog niet gehad over wat er lokaal allemaal verdwijnt aan bibliotheken, muziekscholen, amateurondersteuning en kleine gezelschapjes. Het laatste woord is er dus nog niet over gezegd.

De brief van Bussemaker