Ik schreef er een tijdje geleden al over. Over al die mensen die zich nu ternauwernood in stand houden op een minimaal subsidiebedrag van het Fonds Podiumkunsten, en dat ze het allemaal fan-tas-tisch hebben gedaan. Dat zei directeur Henriëtte Post mij in een gesprek ergens in deze winter. ‘Op grond van hun prestaties kan geen van de huidige instellingen uit het systeem worden gehaald: ze hebben perfect aan de eisen voldaan.’
Instellingen die dus nu, bij de nieuwe ronde voor 2017 en verder, als nieuwkomer willen binnenkomen moeten dus een beter dan perfect programma presenteren willen ze in aanmerking komen. En dan hebben we het nog niet eens over al die makers die de vorige keer ook al perfect waren, maar waarvoor toen net – helaas – geen geld meer was. Kies daar maar eens uit. Dat is een luxeprobleem waarmee geen beoordelingscommissie opgezadeld wil worden.
Het Fonds probeert nu, in de traditie van enthousiasme waarmee het de afgelopen periode ook heeft geprobeerd te overleven, de harde feiten vrolijk te presenteren: ‘54 van de 217 aanvragen betreffen een aanvraag voor een meerjarige festivalsubsidie. Voor de meerjarige productiesubsidie hebben we 68 aanvragen ontvangen binnen de discipline theater, 45 aanvragen betreffen muziek, 28 aanvragen komen van dansgezelschappen en 22 voor muziektheater. Alle deelbudgetten worden overvraagd, het deelbudget voor festivals zelfs ruim 4 keer.’
Dat is een tombola voor de nieuwkomers, en een helse wachttijd voor de oudgedienden. Post: ‘Het is opvallend dat zich onder de ‘nieuwe aanvragers’ veel ensembles, gezelschappen en festivals bevinden die vier jaar geleden wel een positief advies kregen, maar waarvoor toen onvoldoende geld beschikbaar was om hun aanvraag te honoreren. 35 van deze instellingen dienen opnieuw een aanvraag in. Het aantal organisaties dat echt voor het eerst een meerjarige subsidie aanvraagt is gelukkig ook substantieel, want zonder nieuw bloed verschraalt op den duur het culturele leven. Maar garanties over de uitkomsten kunnen we niet geven, de kwaliteit van de plannen geeft altijd de doorslag.’
Er moet dus ook nog eens nieuw bloed bij. Dat geleverd kan worden door de slachting onder de bestaande ‘gelukkigen’. Game of Thrones is er niks bij.