Angélique Kidjo kunnen we alvast bijschrijven als een van de meest ontwapenende verschijningen op het Holland Festival van 2022. De in Benin geboren zangeres is dit jaar associate artist, samen met de Duitse regisseur Nicolas Stemann. Woensdag 9 maart trad zij als bevolgen spreker op tijdens de persconferentie waarmee het Holland Festival elk jaar het pr-offensief opent. Het was een welkome zucht van bevlogenheid die ze meebracht.
Normaalgesproken zijn het niet de meest opwindende momenten van de organisatie, die presentaties, en dit jaar was de stemming extra bedrukt vanwege de oorlog. Die oorlog komt steeds dichterbij en het Holland Festival wordt er rechtstreeks door geraakt. De Russische inval in Oekraïne dwong namelijk een overhaast vertrek uit Kyiv af van de kunstenaar Julian Rosenfeld, die in de OekraÏense hoofdstad bezig was met opnames voor Euphoria, het multimediaproject dat dit jaar de grote klapper moest gaan worden. Emily Ansenk vertelde in haar speech dat de kans erg klein is geworden dat het project, gewijd aan de hysterische kanten van de consumptiedrang, nog dit jaar kan worden afgemaakt.
Grote producties zijn een risico
Dus zullen we voor de grote festivalklappers moeten vertrouwen op de rest van het aanbod, en dat zou best wel eens goed kunnen gaan komen. Veel crossovers tussen popmuziek uit Amerika, Nederland en de VS, opera die geen opera wil zijn en opvallend veel teksttoneel. Niet alles even vers en nieuw, soms ongewild vers en nieuw omdat stukken sinds hun première, drie jaar geleden, niet meer gespeeld konden worden vanwge de talloze lockdowns en reisbeperkingen die de coronapandemie met zich meebracht.
Of brengt, moeten we zeggen, want omikron, de variant die nu gangbaar is, zorgt voor veel afgelastingen, vooral bij producties met veel deelnemers uit veel verschillende culturen. en laat dat nou net het handelsmerk van dit festival zijn.
Jeangu Macrooy
Een paar opvallende zaken zijn er dus wel. Zo gaat het openingsspektakel, een concert van Angélique Kidjo, een feest worden voor veel lagen van de bevolking. Songfestivalheld Jeangu Macrooy treedt op als Nederlandse bijdrage in een avond die verder vooral een feest moet worden ter gelegenheid van Moeder Aarde, die nogal onder ons mensen te lijden heeft.
De natuur, en vooral de scheve verhouding die wij mensen ermee hebben, is sowieso een groot thema voor deze jubileumeditie van het Holland Festival. Van de hand van de andere associate artist, Nicolas Stemann, krijgen we bijvoorbeeld Kein Licht te zien. Dat muziektheaterwerk van Stemann en de Franse componist Philippe Manoury is een bewerking van een tekst die Elfriede Jelinek schreef, kort na de ramp met de kerncentrale in Fukushima. In een interview, dat later op deze site zal verschijnen, zegt Stemann daarover: “We hebben het stuk in 2017 gemaakt en we zijn nu heel benieuwd hoe het gaat uitpakken, want het is vier jaar niet gespeeld. In de wereld zijn in die vier jaar alle dingen gebeurd die in de opera werden getoond. Er wordt een grote overstroming in het hart van Europa aangekondigd. Die hadden we vorig jaar. Aan het einde stappen miljardairs in een raket naar de maan. In 2017 was dat nog allemaal niet gebeurd en nu zou je denken dat de voorstelling een commentaar op de werkelijkheid is. Ik hoop dat dat overkomt, want toen we het maakten zagen we het meer als een cartooneske fantasie.”
Gekken
De wereld is zelf veranderd in een absurde opera, waar gekken aan de macht zijn. Angélique Kidjo werd aan het begin van de persconferentie gevraagd of ze nog wel met kunst bezig kon zijn nu de wereld aan de rand van Wereldoorlog 3 staat. Haar antwoord was even simpel als ontwapenend: ‘Er zijn hele gekke mensen enge dingen aan het doen. Die luisteren nergens naar. We hebben kunst nodig om met de gekken te communiceren.’
Stemann reageerde daar later op: ‘We moeten natuurlijk wel betwijfelen of we Poetin echt kunnen bereiken met dit Holland Festival, en waarschijnlijk kan zelfs Angélique niet tot hem doordringen, maar het idee is belangrijk.’
Goed om te weten
Nederlands 
English (UK) 
Français 
