Ga naar de inhoud

Wijbrand Schaap

Cultuurjournalist sinds 1996. Werkte als toneelrecensent, columnist en verslaggever voor Algemeen Dagblad, Utrechts Nieuwsblad, Rotterdams Dagblad, Parool en regionale kranten via de Geassocieerde Pers Diensten. Interviews voor TheaterMaker, Theaterkrant Magazine, Ons Erfdeel, Boekman. Podcastmaker, experimenteert graag met nieuwe media. Cultuurpers heet het geesteskind dat ik in 2009 op de wereld zette. Levenspartner van Suzanne Brink huisgenoot van Edje, Fonzie en Rufus. Zoek en vind mij op Mastodon.

Archieven Wim Kan en Louis Davids niet in vuilcontainer

De volledige collectie van het Theatermuseum is gered. De archieven van grootheden als Wim Kan en Louis Davids, maar ook 50.000 toneelrecensies, 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie worden ondergebracht bij de Universiteit van Amsterdam.De verhuizing is mogelijk nu het ministerie van OCW, met de immer op geld beluste demissionaire staatssecretaris van Cultuur Halbe Zijlstra, niet langer beslag legt op de reserves van het Theater Instituut Nederland (TIN).

Raad voor Cultuur wist van ‘Gat van DUS’

Toneelgezelschap de Utrechtse Spelen, stadsgezelschap van de vierde stad van Nederland, verkeert op de rand van faillissement. Onlangs werd bekend dat het gezelschap onder leiding van artistiek en zakelijk directeur Jos Thie een tekort heeft van 2,1 miljoen euro. Uit de correspondentie die inmiddels boven tafel is, blijkt dat in mei van dit jaar al duidelijk werd dat de problemen uit de hand liepen. Dat was een maand nadat de Utrechtse subsidie-adviescommissie haar lovende advies had uitgebracht, en een paar weken voordat de Raad voor Cultuur zijn zeer zuinige advies uitbracht.

Toneelprijzenfeest in jaar van somberheid

Het moest feest worden, want er is al genoeg geschreeuwd en geklaagd en het helpt toch niks. Na een jaar waarin vooral de theatersector de harde hand van Mark Ruttes blije crisisbeleid voelde moesten er toch weer prijzen worden uitgereikt. De toch al niet zo enorm grote crème de la crème van de Nederlandse theaterwereld kwam dus weer bij elkaar voor het gala in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Het was een dappere poging tot optimisme, terwijl

Orde van de Dag vernieuwt het theater

Ik heb het zomaar gedaan. Een voorstelling uitgeroepen tot de belangrijkste theatervernieuwing sinds 20 jaar. Dat is durven. Ook al heb ik de termijn in een volgende tweet wat vager gemaakt, want, ja, er is de afgelopen jaren best wel wat vernieuwd, zo links en rechts in de theaters. Dus laten we het houden op ‘de laatste jaren’. En dan… 

Keiharde p***o op het eurobiljet?

Er is weer een interessant cultureel tintje gegeven aan het ‘Europa-debat’. Iemand heeft geroepen dat het watermerk van de nieuwe serie eurobiljetten een plaatje zal bevatten van ‘de verkrachting van Europa’ door de Griekse oppergod Zeus. De anti-Europa en anti-Griekenlanders in de diverse timelines hebben niet meer nodig om het complot van de bankenmaffia tegen de Europese burger te framen.

Eric de Vroedt: ‘Uiteindelijk ook Obama bereikt’

In één weekend twee prijzen winnen, dat overkomt een mens niet vaak, zelfs niet in de met prijsuitreikingen overladen kunstwereld. Eric de Vroedt is een theatermaker en schrijver die dat dus wel is overkomen. Bij het ingaan van zijn laatste seizoen ‘MightySociety‘ kreeg hij de Amsterdam Prijs (35.000 euro) en de Prijs van de Kritiek (een beeldje), bepaald door een jury van dagbladrecensenten.

‘Meevallende bezuinigingen’: bakstenen gespaard, mensen geofferd

Het grote onderzoeks- en managementconsultantsbureau Berenschot heeft becijferd dat de bezuinigingen op kunst per saldo mee blijken te vallen. Opdrachtgever van het onderzoek, De Volkskrant, kopte dat dan ook groot. En inderdaad, het is soort van goed nieuws dat de stapeling van bezuinigingen (het rijk 24% minder, de provincies 20% minder en de gemeentes slechts 9 % minder) netto zo laag uitvalt. We waren even verbaasd, maar toen we even rondvroegen bleek

Theatre on demand biedt Britse kwaliteit

Veel geklos op planken. Dat is wat toneel op televisie vooral is. En acteurs met een rare nagalm in intieme scenes. Ook dat. Het is makkelijk schieten op de pogingen om succesvolle voorstellingen op het tv of bioscoopscherm te brengen. Ze geven kijkers bijna altijd het gevoel dat hun medium 80 jaar in de ontwikkeling terug schiet. Daarom faalt ook iedere poging van de Nederlandse Publieke Omroep om onze tamelijk hoog aangeschreven toneelkunst via de tv voor een breder publiek aantrekkelijk te maken. Toneel of opera op scherm is vooral geschikt voor

Vriendjespolitiek bij het Fonds Podiumkunsten?

In de kleine Nederlandse kunstwereld is het onmogelijk om een commissie van deskundigen samen te stellen die geheel en al onafhankelijk is. Iedereen met kennis van zaken heeft ook kennis van mensen, of heeft gewerkt bij een instelling waar nu over geoordeeld moet worden. Of werkt daar nu. Reden genoeg dus voor speculaties en complottheorieën.

Edelkoort signaleert ontwikkeling animatiekunst beter dan ze denkt

Op 12 augustus 2012, tijdens de slechtst bekeken Zomergasten-uitzending aller tijden (343.000 kijkers) vertelde trendvoorspeller Lidewij Edelkoort over The Johnny Cash Project. Een prachtig voorbeeld van wat crowdsourcing voor creativiteit kan doen: iedereen werd in 2010 uitgenodigd om een tekening toe te voegen aan een geanimeerde videoclip bij het laatste nummer van Johnny Cash. Inmiddels weten we wat en wie hier achter steekt:

Volkskrant faalt: niet ‘regio’, maar Randstad lijdt

Deze wil ik even aan jullie voorleggen. Citaat uit de volkskrant van vanochtend, waar redacteur Harmen Bockma een dappere poging doet om alle cijfers van de cultuurslachting op een rijtje te zetten, maar daar een beetje in faalt. Het blijft ook lastig om de uitval in de basisinfrastructuur op te tellen bij de uitval bij het fonds, maar het blijkt helemaal lastig om te onderscheiden wat

Tate London heeft 100.000 leden. Gelukkig niet allemaal actief

Martin Barden beseft dat een oud model werkt, waar iedereen altijd roept om nieuwe vormen. Als marketingbaas van het de Tate musea in Londen zorgde hij voor een groot vriendennetwerk. Meer dan 100.000 leden heeft dat museum dus. mensen die zich deel van de club voelen, en die je in de watten moet leggen.

Nancy Wiltink: ‘een goed verhaal moet naar bloed ruiken’

Mensen die om duidelijkheid vragen, roepen vaak om ‘namen en (rug)nummers’, maar in de klassieke muziek is dat gedoe met namen en nummers juist de reden waarom niemand er nog wat van begrijpt. Het gaat dus, volgens ex-marketeer en nu verhalenverteller Nancy Wiltink niet alleen om je verhaal, maar ook of dat verhaal

Collectie Theatermuseum gaat definitief verloren

[update juli: de 2e kamer heeft een motie aangenomen waarin het kabinet wordt opgedragen de collectie te behoeden voor vernietiging. Waar dat van betaald moet gaan worden, is echter nog onduidelijk]

Inmiddels wordt duidelijk waar de laissez faire-laissez mourir (laat maar doen, laat maar sterven)-politiek van Halbe Zijlstra, Martin Bosma en Mark Rutte toe gaat leiden. Van de tientallen instellingen die de komende maanden zullen sluiten, afslanken of afsterven door leegloop van kwaliteitspersoneel, begint de ondergang van het Theaterinstituut Nederland (TIN) wel erg tragische proporties aan te nemen.

Extreem fantasierijke Master and Margarita krijgt juichende ontvangst op #HF12

Shakespeare had het, Oscar wilde had het, Monty Python had het en Simon McBurney heeft er vrachtwagens vol van. Het is dus Brits en het heet humor, of liever gezegd: het vermogen om de absurditeit van het leven als tegelijkertijd hilarisch en dieptragisch te laten zien. En laat dat nou ook gelden voor de Rus Michail Boelgakov. Zijn onvoltooide roman De Meester en Margarita heeft nu dus bijna 75 jaar mogen wachten tot een regisseur als Simon McBurney er theater van kon maken.

Zonder elekrische gitaren klinkt Bryce Dessners orkestmuziek het best; Greenwoods ‘There Will Be Blood’ een hoogtepunt van #HF12

Het is niet gebruikelijk, maar het moet wel gezegd: Het Amsterdam Symfonietta is een enorm mooi ensemble. De musici zien er stuk voor stuk mooi uit, ze hanteren hun instrumenten mooi en ze spelen mooi. Ze kijken alert, actief. Dat helpt bij het mooi gevonden worden, weten we allemaal, en die actieve blik ligt aan hun formule: ze spelen doorgaans zonder dirigent en moeten dus ongelooflijk gespitst zijn op wat er om hen heen gebeurt. Van duf naar de dirigent kijken word je lelijk.

Klassieke musici: denk niet langer in geld, in ideeën

Het publiek voor klassieke muziek neemt al 20 jaar met 1% per jaar af. Structureel. Dat betekent dat  sinds 1992 al 1/5 van de toeschouwers is verdwenen, zonder dat er iets ander voor in de plaats is gekomen. Volgens Johan Idema, strateeg en schrijver van een nuttig boek over nieuwe methodes voor oude muziek, heeft de sector het helemaal aan zich zelf te danken.

Bloedovergoten Macbeth past perfect in festivalthema, maar weet niet te raken #HF12

Stelt u zich Arjan Robben voor. De veelgeplaagde voorman van het Nederlands Elftal heeft zojuist een schitterende actie beloond zien worden met een penalty en hij staat klaar om hem te nemen. Komt er een veldknecht op met een nieuwe set plakletters voor zijn shirt, omdat de cijfers niet meer leesbaar zijn vanaf de tribune. Veel gesjor, shirtje uit, secondenlijm. Toestanden, kortom. Na twee minuutjes is de veldknecht weg, het nummer leesbaar en klinkt het fluitje van de scheids. Probeer dan maar eens raak te schieten.

Dodo Holland Festival–journaal wordt Dodo Holland Festival Hangout #HF12

 We hebben er al een aflevering op zitten, en dat was natuurlijk een enorm succes, maar juist op het hoogtepunt moet je met iets nieuws beginnen. Daarom vanavond om 22:30 uur een nieuw ding: De Dodo Holland Festival Hangout. Live, interactief en online. Innovatief dus, zoals u het van ons kent. U kent ze wel: die reportagewagens met meters spaghetti… 

In het hart geraakt door openingsvoorstelling van Alain Platel, en dan nog troost vinden. #hf12

Op tweederde schiet de brok erin om er tot het einde niet meer uit te gaan. Bij iedere voorstelling van Alain Platèl gebeurt het. Hartgrondige snikken uit de zaal, veel geslik om je heen en de onvermijdelijk als een natuurramp opwellende tranen. Het werk van de Vlaamse choreograaf daarom voorspelbaar noemen, gaat te ver. Wat hij met zijn gezelschap Les… 

Klein Lidmaatschap
175 / 12 Maanden
Speciaal voor organisaties met een omzet  of subsidie van minder dan 250.000 per jaar.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
5 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon account op onze instance
Cultureel Lidmaatschap
360 / Jaar
Voor culturele organisaties
Geen storende banners
Een premium Nieuwsbrief
10 proefabonnementen op de nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten
Inzage in financiën
Exclusieve archieven
Zelf persberichten (laten) plaatsen
Eigen mastodon-account op onze instance
Samenwerking
Privé Lidmaatschap
50 / Jaar
Voor natuurlijke personen en zzp’ers.
Geen storende banners
Een premium nieuwsbrief
Al onze podcasts
Meepraten over ons beleid
Inzage in de financiën
Exclusieve archieven
Eigen mastodon account op onze instance
nl_NLNederlands