In Tunesië heerst werkloosheid. Jonge mannen ruimen er nu plastic op van de straten en de stranden, als zwaar onderbetaald baantje. Het bracht theatermaker Meher Debbich op een verrassend inzicht: ‘Oude ideeën zijn net als plastic. Ze vergaan niet. Ze moeten worden opgeruimd, ter recycling. Anders komen we erin om.’
Hij vertelt me hierover in het interview dat hieronder staat gelinkt. Voor de Tunesische kunstenaar, choreograaf en danser is alles politiek, maar hij verbaast zich ook over de manier waarop het westen aankijkt tegen de veranderingen die nu plaatsvinden ten zuiden van de Middelandse Zee: ‘Mensen vragen me hoe de revolutie begon, en hoe we ermee verdergaan. Daar kan ik niets mee. Revoluties zijn er opeens, daar heb je geen invloed op.’
Hij maakt liever kunst, waarin zijn ideeën vorm krijgen. Het stuk ‘Plastic’ dat tijdens festival Dancing On The Edge in première gaat, is daar een mooi voorbeeld van. Chilling soundscapes, plotselinge humor, prachtige lijven in soms hele alledaagse bewegingen. Belooft bijzonder te worden.
Te zien op Dancing on the Edge
English (UK) 
Nederlands 
Français 
