Alles over politiek, beleid, samenleving en hoe die dingen met cultuur en kunst te maken hebben.
Klassieke muziek op televisie heeft altijd iets saais. Vaak een korte inleiding door een keurige heer of dame, gevolgd door het concert zelf. Close-ups van de dirigent en solist, een longshot van het hele orkest en na afloop applaus. Alsof het medium zo nauwgezet mogelijk de etiquette van de concertzaal probeert te evenaren. Zelfs de webstreams waar meer en meer grote orkesten zich meer en meer van bedienen wijken amper van deze formule af.
Dans en muziek horen bij elkaar. Toch is er in deze combinatie altijd wel weer wat nieuws te ontdekken. De Amsterdamse Cello Biënnale nodigde dansgroep LeineRoebana uit om met cellist Jakob Koranyi en CvA Percussion een dans- en muziekvoorstelling te maken op muziek van componist Tan Dun: ‘Snow in June’. LeineRoebana heeft de laatste jaren als geen andere groep laten zien hoe verrijkend onconventionele combinaties tussen dans en muziek kunnen zijn.
Daar is het dan: het regeerakkoord van het nieuwe kabinet van de man die eerder de termen ‘subisidieslaaf’ en ‘lege zalen’ in verband wist te brengen met de schone kunsten. De toon is nu anders, en dat danken we aan de inbreng van de PvdA, zoals we dus eerder blijkbaar de honende toon te danken hadden aan de PVV van Martin Bosma.
Het is zeldzaam dat dezelfde film op het Cinekid-festival zowel de prijs van de jury als van het (kinder)publiek krijgt. Maar over de subtiele en sprankelende Franse tekenfilm Ernest et Célestine was iedereen het deze keer eens. Dit op prentenboeken van de in 2000 overleden Belgische illustrator Gabrielle Vincent gebaseerde verhaal werd dubbel bekroond en was daarmee dit jaar de grote winnaar. Ernest en Célestine zijn een beer en een muis die moeten ondervinden dat hun vriendschap in de beren- en muizenwereld slecht begrepen wordt.
Het Letterkundig Museum mist met zijn ‘Dubbel Denkraam’ tentoonstelling over het leven en werk van Marten Toonder de essentie van de kunst van Toonder.
Het meest markante gezelschap van Nederland, als het gaat om omgaan met subsidiegeld, is gered. De Theaterkrant meldt dat het Rijk akkoord is met de nieuwe, aangepaste begroting, die moest worden opgesteld nadat eerder dit jaar een verlies was ontstaan van ruim 2 miljoen euro. Het gezelschap behoudt dus de anderhalf miljoen euro en artistiek leider Jos Thie en zijn zakelijke partner Jelle Snijder worden met pek en veren de stad uit gejaagd, waar zij zich kunnen voegen bij de Raad van Toezicht die al eerder de ogen iets te dicht had gedaan. Immers, een peperdure productie inzetten om het tekort uit een eerdere run van diezelfde peperdure productie goed te maken: geen ondernemer zou dat ooit toestaan.
Het ministerie van OCW steekt de komende jaren tijd en geld in verbetering van het cultuuronderwijs op de basisscholen. Via een combinatie van reeds bestaande potjes en geld dat door rijk, gemeentes en provincies wordt bijgedragen komt er in de komende jaren per jaar 41,5 miljoen euro vrij voor de kunsteducatie. En voordat iedere ZZP-ende kunstenaar nu alvast plannen gaat maken: dat geld gaat vooral naar onderzoeken en procedures, waarbij het meest concrete doel is: ‘de ontwikkeling van een leerlijn cultuureducatie’.
De lange Franse animatiefilm zit in de lift. Om dat te benadrukken is Michel Ocelot, een van de gangmakers, door het Cinekid kinderfilmfestival uitgenodigd als eregast. Vanavond kreeg hij bovendien een Lifetime Achievement Award uitgereikt, die hij met een bescheiden protest aannam. Als animatiefilmer beschouwt Michel Ocelot (1943) zich nog als een adolescent die veel te ontdekken heeft.
De discussie was en is oeverloos, maar inmiddels hebben we cijfers. Dankzij de nieuwe ‘kengetallen’ van het Ministerie van OCW weten we nu hoeveel het Rijk (wij met zijn allen) over hebben voor de mogelijkheid om kunst mee te maken: per inwoner geeft de staat 38,90 per jaar uit aan subsidies voor dans, toneel, musea, jeugdtheater, opera en orkesten. Dat is dus iets meer 3 euro per maand. Inderdaad wel iets om elkaar over in de haren te vliegen, vinden we.
PUNCH! is een fantastisch festival. Het laat zien hoeveel moois, nieuws en verrassends er ontstaat als de grens tussen dans en performance wordt opgeheven. PUNCH! bevordert een verfrissende kijk op de wereld en schudt vastgeroeste interpretaties los. De jonge dansmakers en performers laten een enorme originaliteit en creativiteit zien, waar je niet alleen met plezier naar kijkt, je gaat er…
Theo Wesselo en Maxim Hartman maakten zich onsterfelijk met hun iconische tv-programma Rembo & Rembo. De twee komen nader tot elkaar in hun tentoonstelling Sex Sells. Nu te zien in de Amsterdamse galerie Vriend van Bavink, tot en met 12 oktober. Lucas van Eck en Daniël Bertina spraken ze, vlak voor de opening…
Amsterdam, 8 oktober 2012 Tijdens de druk bezochte Dag van de Klassieke Muziek in het Muziekgebouw aan ’t IJ werden vanmiddag de prijswinnaars bekendgemaakt van de competitie voor vrouwelijke componisten. De dag werd voor de elfde keer georganiseerd door Muziekcentrum Nederland (MCN), dat per 1 januari ophoudt te bestaan. Dankzij een anoniem legaat, uitdrukkelijk bestemd voor vrouwelijke componisten, konden drie prijzen worden uitgereikt.
Minister Bijsterveld van OCW gaat het land vragen om advies. Deze week is een zogenaamde internetconsultatie van start gegaan over het voornemen van haar ministerie om de Culturele en Kunstzinnige Vorming van Havo en VWO scholieren af te schaffen. ‘het Veld’ kan nu reageren, dus wij stellen voor dat u uw mening, en vooral uw inhoudelijke argumenten aan het ministerie kenbnaar maakt, via deze link:
De grote vraag was hoeveel van die zeven Gouden Kalveren-nominaties Plan C zou weten te verzilveren. Tot ieders verrassing had deze kleine misdaadkomedie die in de bioscoop nog geen 7000 bezoekers trok zelfs nog meer nominaties in de wacht gesleept dan
Deze week viel officieel het doek voor de Theatre Emabassy, een club bevlogen mensen die Nederlandse kunstenaars liet samenwerken met kunstenaars in ontwikkelingslanden als Honduras, Bhutan en Congo. De voorstellingen die dat opleverde waren maar sporadisch in Nederland te zien, maar zo nu en dan maakte een project ook hier breed indruk, zoals een ‘Op Hoop van Zegen’, gespeeld door echte vissers, maar dan uit Mali.
Het slotapplaus na de première van Götterdämmerung stormachtig noemen, is een understatement. Het leek alsof de volledig uitverkochte zaal de door Ed Spanjaard aan het Gelders Orkest ontrokken oerkrachten nog wilde overtreffen. Hier werd geschiedenis geschreven: op het toneel, door de solisten en het koor, in de orkestbak en achter de schermen, zes uur en twintig minuten lang.
De Filmacademie kan tevreden zijn. De twee jury’s die op het Nederlands Filmfestival maandagavond de drie studentenprijzen uitreikten hadden ook naar eindexamenwerk van andere Nederlandse academies met een filmsectie gekeken. Maar uiteindelijk waren alle gelukkigen studenten van de Nederlandse Film en Televisie Academie, zoals de Amsterdamse opleiding voluit heet. Alweer Magnesium. De Tuschinski Award voor de beste afstudeerfilm, dit…
De oogst aan lange documentaires die op het Nederlands Film Festival worden vertoond, is goed. Het zijn bijzondere verhalen, soms opzienbarend, soms indringend, soms voer voor veel discussie, en vrijwel allemaal heel mooi gefilmd. We wensen de jury veel wijsheid toe. De genomineerde documentaire ‘De regels van Matthijs’ is voor iedereen interessant, maar zou verplichte kost moeten zijn voor hulpverleners,…
We slaan onszelf eigenlijk nooit op de borst, maar zo eens in de zoveel jaar mag het. Wanneer je bijvoorbeeld binnen een uur ’top story’ bent op de wereldwijde twitterverhalenwebsite ‘storify.com‘. We hebben natuurlijk wel vaker een plotselinge bezoekerstoeloop, en zeker afgelopen september was met 15000 bezoekers een topmaand, maar zoiets, meer dan 500 bezoekers in niet eens een uur…
Misschien waren de verwachtingen bij de première van George Sluizers negentien jaar geleden opgenomen, en nu alsnog voltooide Dark Blood gewoon te hoog gespannen. Want natuurlijk is het geheel terecht dat het Nederlands Film Festival de gelegenheid heeft aangegrepen voor een mooi retrospectief van Sluizer, een van Nederlands’ meest vooraanstaande filmmakers met de wereld als werkterrein. Maker van de bloedstollende…
Wat een feestelijke openingsfilm was dat! De keuze van het Nederlands Filmfestival voor Nono, het zigzag kind had natuurlijk te maken met het feit dat de Nederlandse familiefilm dit jaar speciaal in de festivalschijnwerpers wordt geplaatst. Maar ook los van dat thema was het een niet te versmaden aftrap. Want we mogen dan graag mopperen dat het weer niet is…
Een tijdje terug was er in Nederland gedoe over de BUMA, de club die de auteursrechten int voor muzikanten en uitgevers. Er was geld verloren gegaan bij speculatie en een bestuurder deed aan vriendjespolitiek. Deze gevallen blijken niet op zichzelf te staan. Ze worden tenminste ook genoemd in een overzicht van alle bekende gevallen van machtsmisbruik en corruptie bij auteursrechtenorganisaties wereldwijd.
De volledige collectie van het Theatermuseum is gered. De archieven van grootheden als Wim Kan en Louis Davids, maar ook 50.000 toneelrecensies, 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen, 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en een uitgebreide audio- en videocollectie worden ondergebracht bij de Universiteit van Amsterdam.De verhuizing is mogelijk nu het ministerie van OCW, met de immer op geld beluste demissionaire staatssecretaris van Cultuur Halbe Zijlstra, niet langer beslag legt op de reserves van het Theater Instituut Nederland (TIN).
‘Parelen’ is een tentoonstelling met de onbegrensdheid, fantasie en droomachtige vergezichten die bij een sprookje horen. Associaties met de parel rollen alle kanten op. Wie in ‘Parelen’ ronddwaalt vergeet even alles wat met de nuchtere dagelijkse werkelijkheid te maken heeft. Overal blijken de parels op te kunnen duiken. De kunstwerken die bij deze tentoonstelling horen, zijn verspreid tussen de vast…
Wat zou er aan de hand zijn met het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival – de officiële naam om toch die internationale uitstraling maar te benadrukken? Al bij het betreden van concertgebouw de Doelen bekruipt je direct het gevoel bij een gewoon, doordeweeks concert te zijn aangeland, ook al staat Valeri Gergjev op de affiches. Geen aankleding van de grote ruimtes…
Nederlands 
English (UK) 
Français
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.